คนใจไม่กว้าง
(อ้างว้างโดดเดี่ยว)
;;;;;;;;;;
คนใจไม่กว้าง
(อ้างว้างโดดเดี่ยว)
;;;;;;;;;;
คนนิสัยดี
(คนมีบุญ)
คนนิสัยดีใจกว้าง ไม่อ้างว๊างว้าเหว่
ต่างจากคนเสเพล คบเพื่อนชั่ว
อยู่คนเดียวไม่ได้ ต้องออกไปมั่ว
เห็นแก่ตัว ใจแคบ
คนใจกว้าง อย่าง พระโพธิสัตว์
ไม่ขาด แสวงบุญ สร้างบารมี
เพื่อสรรพสัตว์ หมู่ญาติ บรรดามี
สละชีวี เข้าปกป้อง ผองภัย
คนนิสัยดี มีใจสูงใจใส ใจเย็น
ใครเห็น เป็นยกมือไหว้
ด้วยบุคคลิก เป็นผู้หลักผู้ใหญ่
ได้เข้าใกล้ สุขใจ คลายอารมณ์
ส่วนคนใจต่ำ ใจดำใจร้าย
เห็นใครๆ ก็ขวางหูขวางตาไปหมด
ชอบคิดร้าย ว่าร้าย ทำร้าย น่าสลด
ขี้โกรธ ขี้บ่น ทนคนไม่ได้
ใจสูงด้วยศีล สำรวมกายวาจา
รักษาศีลา กายวาจาเรียบร้อย
มารยาทงาม หยดย้อย
คนใหญ่น้อย ถูกสอยใจ
คนนิสัยดี มีใจเป็นสุข สงบสว่าง
ไม่อ้างว๊าง สุขหลาย ใจสันโดษ
ใจหมดตัณหา ปราโมทย์
ดับโกรธ ด้วยจิตเมตตา มหานิยม
คนนิสัยดี เป็นคนมีบุญ
ทำจนคุ้น ทานศีลภาวนา
เป็นคนเข้าวัด ฝึกหัดตน สุดชีวา
ด้วยรู้ว่า ชีวา เป็นของน้อย
;;;;;;;;;;
ใจกว้าง
(อย่างพระโพธิสัตว์)
คนใจกว้าง ไม่อ้างว้าง โดดเดี่ยว
อยู่คนเดียว ก็สุขได้ สุขใจสันโดษ
เป็นพญาไม้กลางป่าใหญ่ รุ่งโรจน์
ไม่กลัวพายุร้าย และภัยทั้งหมด จึงอยู่เย็น
ผู้ที่ให้นั้น มีผู้รักใคร่ เป็นอันมาก
อบอุ่นใจยิ่งนัก พร้อมพักตร์ ให้กำลังใจ
ชีวิตเป็นสุข หมดทุกข์ หมดอาลัย
ใจสงบนิ่งอยู่ภายใน นี่แหละใช่ สุขสันโดษ
ผู้ที่ให้นี้ คนดี จะปกปักรักษา
เหมือนเทวดา ลงรักษา เป็นหน้าที่
เป็นเหมือนบิดามารดา ที่เลี้ยงชีวี
สุขสวัสดี สมปราถนา ทุกประการ
ผู้ที่ให้นี้ จะมีผู้นำประโยชน์ใหญ่ มาให้
เป็นลาภใหญ่ ที่เราคิดไม่ถึง
เรื่องของบุญนี้ อจินไตย คนตลึง
ผู้มีปัญญา มีศรัทธา จึง ชอบให้
ผู้ให้นี้ จะมีผู้ร่วมทุกข์ร่วมสุข
ขอพันผูก ร่วมเป็นร่วมตาย
ขึ้นเขาลงห้วย จนชีพม้วย วางวาย
ขอร่วมเป็นร่วมตาย สู้ภัยชีวิต
คนใจกว้าง เป็นอย่างพระโพธิสัตว์
เห็นเพื่อนร่วมชาติ เป็นเสมอญาติ ร่วมอุทร
เรื่องส่วนตนวางไว้ เรื่องส่วนใหญ่ มาก่อน
เห็นใครได้ทุกข์ เดือดร้อน ไม่อาจนอนสะบาย
แสวงบุญสร้างบารมี นี่หละคนใจกว้าง
เอาขันติตั้ง ยอมตน เพื่อคนทั้งหลาย
รักษาศาสนา จนกว่าชีวาวาย
บารมีทั้งหลาย ขอถึงไท้ บุพการีและหมู่ญาติ
;;;;;;;;;;