วันจันทร์ที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

วิสาขบูชา (วันมหากรุณาพระนิพพาน):: วิสาขบูชา วันมหา กุศล วันมงคล ของสรรพสัตว์

วิสาขบูชา
(วันมหากรุณาพระนิพพาน)

วิสาขบูชา วันมหากุศล
วันมหามงคล ของสรรพสัตว์
พระพุทธเจ้า ของเรา อุบัติ
ตรัสรู้ และ ปรินิพพาน
แปลกดี ที่กาลทั้งสาม
ไม่เหลื่อมล้ำ ประจำ อยู่ในวัน
 ขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 นั้น
โลก และสวรรค์ เหมือนกัน แสวงบุญ
ชาวสวรรค์ บูชา มหาจุฬามณี
พระเจดีย์ พระบรมสารี ริกธาตุ
องค์อินทร์ แสดงวาทะ ไม่ประมาท
เทวดาทั่วชั้นฟ้า ไม่ขาด แสวงบุญ
เหล่าเทวดา อิจฉา พวกมนุษย์
โอกาสดีสุดสุด มนุษย์ แสวงบุญได้ง่ายๆ
แต่น่าเวทนา มัวเมาหากิน กันอยู่ได้
คนทั้งหลาย บ้าหาทรัพย์ กับดักมาร
ปรโลก รอรับโชค ในวันนี้ 
ทั่วทุกที่ ยินดี ปรีดา ตั้งตาคอย
หมู่มนุษย์ เหมือนไก่ ได้พลอย
เขี่ยทิ้งจ้อย โง่หลาย ไม่รู้จักบุญ
วิสาขบูชา วันมหากรุณา พระนิพพาน 
 แผ่บุญญาใหญ่ ไพศาล กู้ธาตุธรรม
ส่ำสัตว์ ไร้ศรัทธา น่าสงสารล้ำ
  เดินตามกัน สู่คุกประหาร ไม่รู้เรื่อง

;;;;;;;;;;

พึงยกย่อง (คนที่ควรยกย่อง) พึงยกย่อง คนที่ควรยกย่อง แม้ไม่ใช่พวกพ้อง..ก็ตาม ผู้ปกครอง ต้องมีใจเป็นธรรม เว้นบาปกรรม ความลำเอียง

 พึงยกย่อง
(คนที่ควรยกย่อง)

 พึงยกย่อง คนที่ควรยกย่อง
แม้ไม่ใช่พวกพ้อง..ก็ตาม
ผู้ปกครอง ต้องมีใจเป็นธรรม
เว้นบาปกรรม ความลำเอียง


ผู้มีใจเป็นธรรม ธรรมรักษา
มีเดชศักดา อานุภาพ
ศัตรู หมู่คนพาล ก้มกราบ
ยอมศิโรราบ อย่างน่าอัศจรรย์

การยกย่องคนดีได้ ไม่ธรรมดา
จงรู้ว่า มีคุณธรรม ความเคารพ
เป็นผู้มีกายวาจา งามจบ
ทั้งสามภพ ยกย่องสรรเสริญ

ภัยใดใด ไม่อาจกลายกล้ำ
เป็นธรรมชาติ เป็นธรรมดา
เหมือนมีเกราะแก้ว รักษา
และมีปวงเทวา คุ้มครอง
 
ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
เป็นไปได้ อย่างอัศจรรย์
เรื่องบุญบารมีนี้ เป็นอย่างนั้น
ปุถุชน ไม่คิดฝัน ว่ามันมีจริง

ดังนั้น เราเกิดมานี้
เพื่อที่ แสวงบุญสร้างบารมี
และทำพระนิพพานให้แจ้ง เต็มที่
นี้คือคนดี ศรีสังคม

มีชีวิต ต้องมีธรรม
ชีวิตเหมือนล้ำ เด็กทารก
ธรรมคือมาดา คอยป้องปก
ผู้มีโชค เป็นทารก มีมารดาที่ดี

;;;;;;;;;;

วันอาทิตย์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

ชีวิตอันตราย (ถ้าไม่รู้เรื่องโลกและชีวิต) สิ่งที่ไม่รู้ไม่ได้ อันตรายอย่างยิ่ง นั่นคือ เรื่องจริง ของโลกและชีวิต ทำให้ไม่มัวเมา ได้คิด เดินทางถูกทางชีวิต ทางสมปราถนา

 ชีวิตอันตราย
(ถ้าไม่รู้เรื่องโลกและชีวิต)



สิ่งที่ไม่รู้ไม่ได้ อันตรายอย่างยิ่ง
นั่นคือ เรื่องจริง ของโลกและชีวิต 
 ทำให้ไม่มัวเมา ได้คิด
เดินทางถูกทางชีวิต ทางสมปราถนา

 โลก ตกอยู่ ในกฎไตรลักษณ์
เป็นสิ่งที่ไม่อาจจัก ยึดติดได้
ไม่เป็นแก่นสาร เกิดขึ้นตั้งอยู่ ดับไป
เหมือนจะจับต้องได้ คล้ายกับ พยับแดด

โลกหรือโลกียะ มาพร้อมกับตัณหา 
หมู่สัตว์กระหายนักหนา อิ่มไม่เป็น
มัวเมาหมกมุ่น บ่อเกิด ทุกข์เข็ญ
ด้วยอวิชชาพาเป็น เช่นผงเข้าตา

โลก๓ สัตวโลก สังขารโลก โอกาศโลก
สัตวโลก คือใจหรือจิต
สังขารโลก คือสรรพสัตว์ ทุกชนิด 
โอกาศโลก ที่สถิตย์ ที่อยู่ของสรรพสัตว์

สัตวโลก หรือจิตใจ มันไม่เที่ยง
มันหันเหียน เปลี่ยนแปลง ปลิ้นปล้อน
ไร้สัจจะ ไร้ความแน่นอน
ที่ทุกข์ร้อน ก็ด้วยจิตนั้น มันไม่ใช่อัตตา

สังขารโลก กายสรรพสัตว์
ไม่ขาด ดินน้ำลมไฟ
ตกอยู่ในกฎไตรลักษณ์ กฎใหญ่
ไม่มีอะไร เป็นแก่นสาร

โอกาศโลก หรือสิ่งแวดล้อม
ย่อมแน่นอน ทุกอย่างดับสูญ
ไม่มั่นคงถาวร เป็นปฏิกูล
สิ้นสูญ ย่อยยับ ไปกับเวลา

ชีวิต เป็นเรื่องใหญ่ ต้องรู้
 มีชีวิตต้องสู้ จึงจะอยู่รอด
 สู้ความทุกข์ยากลำบาก ให้ตลอด
ไม่ยอมแพ้ สู้ตลอด ไม่ทอดทิ้งความดี

มีชีวิตต้องสู้ อยู่อย่างมีอุดมการณ์ 
ด้วยกายมนุษย์นั้น สำคัญหลาย
แสวงบุญสร้างบารมี ให้สุดใจ
เป้าหมาย บรรลุให้ได้ พระรัตนตรัยในตัว

ชีวิตของคนทั่วๆไป ที่ไม่มีศรัทธา
แน่นักหนา ไปอบาย
รับกรรมวิบาก ทุกข์หนัก ปางตาย
นับกาลไม่ได้ อจินไตย เกินคิด

 แสวงบุญสร้างบารมี กรณียกิจ
ทางชีวิต ทางสายกลาง
ทานศีลภาวนา ทางสว่าง
ทางให้สุขสมหวัง มีพระรัตนตรัยอยู่ในตัว

;;;;;;;;;;

วันศุกร์ที่ 17 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

ให้อภัย (ลักษณะผู้ใหญ่ผู้ปกครอง) ให้อภัย ลักษณะผู้ใหญ่ ผู้ปกครอง ปกป้อง คุ้มครอง ผู้น้อย ผู้ใหญ่ใจดี ไม่คอย เพ่งโทษผู้น้อย แต่คอย ดูแล

ให้อภัย
(ลักษณะผู้ใหญ่ผู้ปกครอง)

ให้อภัย ลักษณะผู้ใหญ่ ผู้ปกครอง
ปกป้อง คุ้มครอง ผู้น้อย
ผู้ใหญ่ใจดี ไม่คอย
เพ่งโทษผู้น้อย แต่คอย ดูแล
 
ให้อภัยไม่ง่าย ใจ ต้องสูง
ไม่ยุ่ง ไม่มุ่งร้าย หมายขวัญ
ใจสงบ ไม่ขุ่นข้อง หมองใจกัน
แม้เขานั้น ทำร้ายฉัน ก็ตาม
ข่มใจตน อดทน คือคนชนะ
เป็นพ่อพระ ถ่อมตน คนยกย่อง
เหมือนเทวดา คนปราถนา เรียกร้อง
เสียงแซ่ซร้อง เทอดไว้ ในที่สูง
ควบคุมตนได้ ไม่ใช่ อ่อนแอ
ไม่เหมือนคนแก่ และ เด็กอ่อน
กล้าหาญ เสียสละ และอาทร
ละเอียดอ่อน ปัญญาไว ไม่ถือคนบ้าฯ
ไม่ลดตัว ทำชั่ว มัวทะเลาะ
หลวงพ่อดีน้อ รักษาธรรม นำชีวิต
กฎหมายประเพณี ศีลธรรมไม่อาจผิด
ทำชั่วแม้นิด มีสิทธิ์ ลงนรก
การต่อสู้ต้องอยู่ใน กฎกติกา
เมื่อชนะ โลกา สรรเสริญ
หาญกล้า พาไปสู่สุข และเจริญ
ผู้แพ้ กลับสรรเสริญ อย่างจริงใจ
มหาบุรุษ ผู้ยิ่งใหญ่ ในอดีต
ล้วนมีจิตให้อภัย ที่ใครๆ ล่วงเกิน
เรื่องส่วนตัววาง เรื่องส่วนกลางไม่เมิน
น่าสรรเสริญยิ่งนัก คนรัก ส่วนรวม
การให้อภัย สดใส ใจจาคะ
ได้เสียสละ ความโกรธออกจากใจ
เป็นสุขสดชื่น ชื่นมื่น สว่างไสว
น่าเคารพเลื่อมใส สุขใจ ที่ได้อยู่ร่วม

;;;;;;;;;;

วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

โภคทรัพย์ (สำหรับโลกนี้เท่านั้น) โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

 โภคทรัพย์
(สำหรับโลกนี้เท่านั้น)

โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น
ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน
ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน
แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

บ้านที่จะกลับ โภคทรัพย์ไม่ใช้
สำคัญหลาย ใช้แต่ อริยทรัพย์
อริยทรัพย์ คือบุญ จงทราบ
กับบาป ตัวร้าย ตามไปล้างผลาญ
เวลา ที่อยู่ในโลกนี้
เปรียบกับเวลาที่ จะอยู่ในโลกหน้า
เปรียบปาน ฟองน้ำฝน เท่านั้นหละ
น้อยนักหนา เวลาในโลกนี้
ผู้ไม่แสวงบุญ จึงประมาท
เป็นธรรมชาติ ของปุถุชน
ขาดปัญญา ไม่รู้สา เพียงเป็นคน
น่าเสียดายล้น กายมนุษย์
ทุกสิ่งอย่าง หายวับ
เหมือนกับ พยับแดด กลางถนน
ไม่มีตัว ไม่มีตน
แต่ปุถุชน ก็หลงไหล คล้ายดูละคร
พระท่าน จึงว่า
โลกนี้หนา คือโรงละคร
เป็นกฎแห่งกรรม สะท้อน
พระท่านสอน ให้แสวงบุญสร้างบารมี
ทำพระนิพพานให้แจ้ง ฝึกตน
ฝึกฝน ทานศีลภาวนา
เดินทางธรรม เท่านั้นหนา
แล้วจะ สุขสมปราถนา ทุกภพชาติ

;;;;;;;;;;

วันพุธที่ 15 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

ความพร้อมเพรียง (ก่อเกิดสุข) ความพร้อมเพรียง ก่อเกิดสุข ภัยทุกข์ แพ้กำลังสามัคคี ในหมู่ ต้องมีผู้มีบารมี ในหมู่พาลี สามัคคี มีชั่วคราว

 ความพร้อมเพรียง
(ก่อเกิดสุข)

ความพร้อมเพรียง ก่อเกิดสุข
 ภัยทุกข์ แพ้กำลังสามัคคี
ในหมู่ ต้องมีผู้มีบารมี
ในหมู่พาลี สามัคคี มีชั่วคราว

เผด็จการ ปกครองกัน ด้วยความกลัว
ต้องมีรั้ว มีกำแพงกั้น
ไม่มีอิสระ ไม่มีแบ่งปัน
ต้องแยกเขี้ยว แยกฟัน เหมือนสัตว์

สามัคคีจะมีด้วย รักเคารพบูชา
ทานศีลภาวนา จึงต้องมี
เป็นการสละ ทรัพย์อวัยวะและชีวี
เพื่อหนี กิเลสตัณหา
ความเพียร พร้อมเพรียงกัน เกิดสุข
สนุก กับการทำความดี
เป็นแม่น้ำใหญ่ ไหลชุบชีวี
ของชาวบุรี ตลอดกาล
 จงเห็นความวิวาท เป็นภัย
ทำลาย ความพร้อมเพรียง
จงปรานีประนอม ไม่เกี่ยง
ไม่ทุ่มเถียง นี้เป็นพระพุทธานุศาสนี
พึงศึกษา ความสามัคคี
 อันท่านผู้รู้ดี ทั้งหลาย สรรเสริญแล้ว
ผู้ยินดีในสามัคคี เหมือนมีแก้ว
ย่อมไม่คลาดแคล้ว จากธรรมอันเกษม
ความพร้อมเพรียง ของหมู่ เป็นสุข
หมดทุกข์ มีสุขพร้อมหน้า
รวมทั้งผู้สนับสนุน อย่าสงกา
ย่อมไม่คลาดจากธรรมะ อันเกษม 

;;;;;;;;;;

วันอังคารที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

อยู่อย่างต่ำทำอย่างสูง (ชีวิตรุ่งเร็วแรง) อยู่อย่างต่ำ ทำอย่างสูง ชีวิตรุ่ง เร็วแรง สร้างบารมี บุญแสวง ทำให้แจ้ง พระนิพพาน

อยู่อย่างต่ำทำอย่างสูง
(ชีวิตรุ่งเร็วแรง)

 ความสุขสมปราถนา จะมี
เมื่ออยู่ถูกที่ ถูกทาง
เหมือนคนขายของ ที่สมหวัง
ขายดีจัง เมื่อถูกทางถูกที่
ทางธรรมทางบุญ ทางสมบัติ
สมบัติ แน่นขนัด อยู่ที่นี่
แต่ปุถุชน คนทั้งหลาย หน่ายหนี
แล้วจะมี สมบัติ ได้อย่างไร
นอกทางบุญ ได้ทรัพย์ปนกิเลส
เป็นอาเพท ตระหนี่ มีตัณหา
เป็นวิบัติ ขาดสุขและเมตตา
เป็นเพียงภาพมายา เหมือนว่าดูหนัง
ตอนใกล้ตาย จะเข้าใจดี
ตอนดีดีนี่ หัวแข็ง
คนมีศรัทธา บุญจึงแรง
ชีวิตมุ่ง บุญแสวง สร้างบารมี
 มีชีวิต จึงต้องยกจิตยกใจ
ให้สูงเข้าไว้ หนีกิเลสตัณหา
ด้วย ทานศีลภาวนา
สุขสมปราถนา มีมาง่ายๆ
เมื่อมีปัญหา ให้ชนะด้วยขันติ
ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
รักษา ทานศีลภาวนา ไว้
ทำเป็นสาย ชนะได้ ด้วยบารมี
อยู่อย่างต่ำ ทำอย่างสูง
ชีวิตรุ่ง เร็วแรง
สร้างบารมี บุญแสวง
ทำให้แจ้ง พระนิพพาน

;;;;;;;;;;