ยกใจไม่ปล่อยให้ตก
(หายโศก สุขสมปราถนา)
สิ่งที่มี ที่เป็น ที่ได้
กรรมวิบากจัดให้ ทั้งนั้น
จากอดีต อย่างน่าอัศจรรย์
ผลของกรรมปัจจุบัน ไม่ใช่
กรรมวิบาก กำกับ คิดพูดทำ
เหมือนล้ำ กับการเล่นละคร
พระท่านจึงว่า โลกนี้กะล่อน
เป็นเพียงโรงละคร เท่านั้น
ปุถุชนไม่รู้ ถือเป็นจริงเป็นจัง
ไม่ยอมปล่อยวาง ไม่เลิกเล่น
ทางธรรม ทางชีวิตจริง ไม่เห็น
จึงเป็นเช่นแมงเม่า บินเข้าไฟ
ทางชีวิต มีชั้นระดับ นับไม่ถ้วน
เป็นกระบวน..ของใจ ที่ใสหรือหมอง
กฎแห่งกรรม นำวิบาก มาสนอง
บุญบาป จึงเกี่ยวข้อง โดยตรง
ชั้นระดับของใจ ใช่ ภูมิหรือมิติ
ชั้นวัฏฏะ แบ่งไว้หยาบๆ มี ๓๑ภูมิ
ตามหมองใส ของใจ เป็นกลุ่ม
แต่จริงๆแล้ว ใจลุ่ม..ลึก ละเอียด
ชั้นของใจ จะไม่คงที่
ขึ้นกับบุญบาป ที่มีในปัจจุบัน
สุขทุกข์ มีวิบาก เป็นรางวัล
บัณฑิตผู้รู้ทัน จึงแสวงบุญ
รักษาใจ ให้ผ่องใส
ยกใจ..ไว้เสมอ ไม่ปล่อยให้ตก
หนีจากตัณหา โลกีย์โลก
หายโศก หายเศร้า สุขสมปราถนา
;;;;;;;;;;
