บุญประโยชน์ตน
(เกิดเป็นคนมาแสวงบุญ)
ไม่ควร พล่าประโยชน์ตน
ประโยชน์ คนอื่น แม้มาก
ประโยชน์ของตน เมื่อรู้จัก
พึงขวนขวายให้มาก เป็นกรณียกิจ
บุญเท่านั้น ประโยชน์ตน
เกิดเป็นคน มาแสวงบุญ
จะทำมาหากิน ใจก็อุ่น
อยู่ในบุญ ตลอดเวลา
ถ้าสอนผู้อื่น ฉันใด
ตนก็ควรทำได้ อย่างนั้น
เป็นผู้ฝึกตนดีแล้ว สำคัญ
ฝึกผู้อื่นดีนั้น มันง่าย
บัณฑิต พึงตั้งตนไว้
ใน คุณอันสมควรก่อน
จะได้ ไม่มัวหมอง
แล้วจึง สอนผู้อื่นภายหลัง
ตนแล เป็นที่พึ่งของตน
คนอื่น ใครเล่าจะเป็นที่พึ่งได้
บุคคล มีตนฝึกฝนดีแล้วไซร้
ย่อมได้ ที่พึ่งที่ได้ยาก
ผู้ใด มีความไร้ศีลธรรมครอบคลุม
เหมือนกลุ่มไม้เถาว์ คลุมต้นไม้
ผู้นั้นชื่อว่า ทำตนเหมือนถูกผู้ร้าย
คุมตัวไว้ ไม่เป็นอิสระ
สิ่งที่รัก เสมอด้วยตน ไม่มี
ข้าวเปลือกนี้ คือทรัพย์อย่างยิ่ง
แสงสุดสว่าง คือปัญญา จริงๆ
สระอย่างยิ่ง คือฝน
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น