ลงอเวจีไม่เคยเข็ด (ด้วยเหตุอวิชชา) :: รถยนต์มีน้ำมัน เช่นเดียวกัน คนนั้น มีน้ำใจ จึงจะไปได้ ไปสู่ความเจริญ

ลงอเวจีไม่เคยเข็ด
(ด้วยเหตุอวิชชา)

รถยนต์มีน้ำมัน

เช่นเดียวกัน คนนั้น มีน้ำใจ

จึงจะไปได้

ไปสู่ความเจริญ

น้ำใจ น้ำอมฤทธิ์

มีพลังจิต มีฤทธิ์บันดาล

ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ คุณสมบัติ นั้น

สุขสำเร็จทุกประการ พลันบังเกิด

น้ำใจ น้ำเสียสละ
เกิดจากละ ความตระหนี่
คนชอบให้ เป็นคนดี
น้ำใจมี คนรักใคร่

มีเพื่อนรักมากมาย
พร้อมผ่อนคลาย ความทุกข์ร้อน
คนดี เข้ามาช้อน
ไม่ให้เดือดร้อน อุปการะ

เสียสละอวัยวะ สละความโกรธ
ไม่พิโรธ ให้อภัย
เป็นการให้ แสนยิ่งใหญ่
สละชีวิตได้ รักษาศีล

เกิดเป็นน้ำอมฤทธิ์
พิชิตโรคภัย
ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ ยิ่งใหญ่
สง่างามหลาย เหนือมนุษย์

เสียสละชีวิต
สละความคิดร้าย
สละความมืดในใจ
สว่างไสวด้วยปัญญา

เกิดเป็นน้ำอมฤทธิ์
พิชิตกิเลสตัวร้าย
บรรลุธรรม อำไพ
คุณวิเศษมากมาย อจินไตยยิ่ง

ที่ว่ามาทั้งหมด จงรู้ไว้
ใช่ สัมมาทิฏฐิ
จงเดินทางนี้
ทางที่มี ทานศีลภาวนา

แต่ว่าพวกมิจฉาทิฏฐิ
กลับเดินหนี ไปทางตรงข้าม
เป็นทางต่ำ
ทางสะบายล้ำ ทางสนุกสนาน

เขาก็ได้สมบัติต่างๆ
ทุกอย่างเช่นกัน
เป็นเหยื่อล่อ คนพาล
หมู่มาร ตกเบ็ด

กระชากลงอเวจี
แต่ไม่หนี ไม่เข็ด
ด้วยหมู่มาร มีกลเม็ด
ไม่เคยเข็ด ด้วยเหตุอวิชชา 

;;;;;;;;;;

LAYMEN DROWNED (the blind lead the blind) :: All laymen drowned, in the ocean of sensual desire.

LAYMEN DROWNED
(the blind lead the blind)

All laymen drowned,

in the ocean of sensual desire.

Persons, although,

with good intention to help,

could not, if can't swim.

They would drown together,

as like as, the blind lead the blind.

Silly, diligent and cocky one

is problematic, actually.

Wealth could not help,

except, transformed into merit,

and lived contentedly.

Otherwise, wealth rotted, hazardous,

 if morality abused.

So, politeness and kindness,

take action,

to protect wealth rotted

 harmed oneself,

and sensual desire attached,

unbelievably.

Creatures drowned

in sensual desire swamp.

How much suffering got,

but still stayed on.

Being dumped to hell,

suffered torment extremely,

but always forgot on reborn.

The only savior is monk,

Buddhist monk,

who secular renounced,

and life unsafe recognized,

  so hard to cut

sensual desire lamented,

which is as dust.

Monk, whose family left,

for self training

to stand for sensual erotic,

hungriness and intensive

practice in patience,

owing to, confidence accepted

from public.

Practice, practical and preach

are monk's duty.

Wisdom gained to public,

 resulted in giving up sin.

Following Khan 3,

donation, precept and meditation,
or giving, forgiving and forgetting,
wealth, health and happiness resulted,
along the Middle Path,
happiness and success are fulfilled.

;;;;;;;;;;

ผู้เลิศล้ำ (เป็นผู้นำบำเพ็ญทาน):: อยากมีกินมีใช้ ให้มีน้ำใจ งาม โอบอ้อมอารี ผู้คนสูงต่ำ เลิศล้ำ เป็นผู้นำ บำเพ็ญทาน

ผู้เลิศล้ำ
(เป็นผู้นำบำเพ็ญทาน)

อยากมีกินมีใช้

ให้มีน้ำใจ งาม
โอบอ้อมอารี ผู้คนสูงต่ำ
 เลิศล้ำ เป็นผู้นำ บำเพ็ญทาน

อยากมีสุขภาพ

 ให้นับวินัย มีใจสูงส่ง
รักษาศีลได้มั่นคง
ชีวิตยอมปลง มั่นคงรักษาศีล

อยากสุขสมปราถนา
ให้ศรัทธา พระรัตนตรัย
เป็นที่พึ่งที่ระลึก ตลอดไป
เข้าสู่กระแสใส พระนิพพาน

ผู้มีน้ำใจ มีใจกว้าง

ไม่อ้างว้างโดดเดี่ยว
มีคนรักมากมายทีเดียว
คนดีย่อมเข้ามาเกี่ยว อุปการะ

ผู้มีวินัย

ไม่ตามใจตน คนมีมารยาท
หมู่คณะ ไม่อึดอัด

มีกิจวัตรงาม

พระรัตนตรัย
เป็นแหล่งให้ สุขสมปราถนา
ต้องผ่านศูนย์กลางกายา 
มิฉนั้นหนา หาไม่พบ

เมื่อเข้าถึง จะตลึง
ถึงบางอ้อ
นี้คือที่พึ่งแท้ หนอ
จึงขอศรัทธา ด้วยชีวิต

เกิดสุขและเมตตาหลาย
เป็นคล้ายต้นไม้ใหญ่ ให้ความร่มเย็น

น่าบูชา มีปัญญา เป็นผู้รู้ผู้เห็น

ทุกคนอยู่เย็น เอาเป็นที่พึ่ง

ถ้าจะเอาย่อๆ
ก็คือ ทานศีลภาวนา
หรือเป็นที่รักเคารพบูชา
นี่หละ อุดมการณ์ชีวิต

;;;;;;;;;;

สรรพสัตว์ (ตกปลักกามคุณ) :: ฆราวาสทั้งหลาย คล้าย คนตกน้ำ คนบนบกอยากช่วยล้ำ จะต้องว่ายน้ำเป็น

สรรพสัตว์

(ตกปลักกามคุณ)

ฆราวาสทั้งหลาย

คล้าย คนตกน้ำ

 อยากช่วยล้ำ

 จำต้องว่ายน้ำเป็น

มิฉนั้น มันจะจอด
เหมือนคนตาบอด จูงคนตาบอด
โง่แล้วขยัน อย่าฝัน ไม่รอด
สรรพสัตว์ม้วยมอด ด้วยอวดดี

ความรวยช่วยอะไรไม่ได้
ถ้าไม่ใช่ เปลี่ยนมาเป็นบุญ
สมบัติเป็นวิบัติ น๊ะพ่อคุณแม่คุณ
สมบัติสูญเปล่า ถ้าเจ้าไร้ศีลธรรม

ความสุภาพมีเมตตา
จึงมา มีบทบาท
มิฉนั้น สมบัติเป็นวิบัติ
ฆราวาสทั้งหลาย คิดไม่ถึง

สรรพสัตว์ กำลังตกปลักกามคุณ

ทุกข์หัวซุกหัวซุน อย่างไร แต่ไม่หนี

ตกนรกหมกไหม้ อเวจี

แต่ลืมทุกที เมื่อเกิดใหม่

ผู้ที่จะช่วยได้คือพระ
ผู้มีปัญญา เห็นภัย ในการครองเรือน
ที่ยากจะตัดอาลัย ใจเปื้อน
กามคุณเหมือน ธุลี

พระคือผู้ละครอบครัว

มาฝึกตัวฝึกตน ทนกามราคะ

ทนหิว คร่ำเคร่ง บำเพ็ญตบะ

กระทั่งเป็นที่ศรัทธา มหาชน

ปฏิบัติ ปฏิเวท

และ เทศนา

นี่หละหน้าที่พระ

โยมเกิดปัญญา จึงเลิกละอกุศล

เดินตามขันธ์สาม

นาม ทานศีลภาวนา

รูปสวยรวยทรัพย์ นับวิชา

สุขสมปราถนา ทุกประการ

;;;;;;;;;;

DHAMMA SPHERE DIM (signaled life in danger) :: We do good, to gain merit, for our refuge, as like as, spending to build shelter.

DHAMMA SPHERE DIM

(signaled life in danger)

We do good,

to gain merit,

for our refuge,

as like as, spending

to build shelter.

Doing good is for refuge

in every life,

and convenience received, 

to live and to secure

from since.

The law of action is eternal.

Doing good or bad,

good or bad consequence followed.

Life depends on action,

or habit,

to control life circled around,

Sansara, the 31 Realm.

Same as, prisoner transit,

  circled around,

 never ended.

It's so shocked to know,

almost prisoners 

circled in low realms.

The fate or the consequence

of action have streamed

back to the owner

incessantly, as like waves,

up and down, down and up,

so complex.

As the result of

unevenness of good action,

not using utmost strength.

Merit and demerit followed

after death.

Merit supported

and protected.

As same as, parents done

for their kids, naturally.

Demerit, waited for chance

to act.

Self reliance, all we know.

But we don't know self.

Body, mind and Dhamma sphere

are compounded self,

of which, Dhamma sphere dim down,

signaled merit depletion,

life in danger.

;;;;;;;;;;

ดวงธรรมหม่นไม่ได้ (บุญใกล้จะหมด):: เราทำดี ด้วยต้องการมี บุญ เป็นที่พึ่ง เสมือนหนึ่ง สร้างที่พัก จักต้องจ่าย

ดวงธรรมหม่นไม่ได้

(บุญใกล้จะหมด)

เราทำดี

ด้วยต้องการมี บุญ เป็นที่พึ่ง

เสมือนหนึ่ง

สร้างที่พัก จักต้องจ่าย

การทำดี

มีที่พึ่ง ทุกชาติไป

สะดวกสะบาย

มีกินมีใช้ ไม่อนาทร

กฎแห่งกรรม

ทำชั่วหรือดี ย่อมมีผล

ชีวิตคน

กรรมส่งผล วนเวียนไป

เหมือนคนติดคุก

ย้ายคุก ใหม่

น่าตกใจ หลังตาย

 ส่วนใหญ่ ไปคุกมืด

บุญวาสนา ไหลมาเป็นสาย

คล้ายระรอกคลื่น

ลงแล้วขึ้น

ขึ้นแล้วลง ไม่คงที่

เพราะเรา

ทำบุญเก่า เอาไว้ ไม่ดี

ไม่เต็มที่

ไม่ทุ่มชีวี ลงไป

เมื่อเราตายไป

เอาไปได้ บาปกับบุญ

บุญค้ำจุน

โอบอุ้ม คุ้มครอง

ดุจดังบิดามารดา

รักษาบุตร ไม่ต้องขอร้อง

 ถ้าบุญพร่อง

บาปได้ช่อง จะส่งผล

ตนเป็นที่พึ่งของตน

ทุกคน รู้

แต่คนไม่สู้ จะรู้

อะไรคือตู ตัวตน

กายจิตธรรม

รวมสาม คือคน

ดวงธรรมหม่น ไม่ได้

อันตราย บุญใกล้จะหมด

;;;;;;;;;;