เส้นทางชีวิต (มุ่งสู่ทิศพระรัตนตรัยในตัว) ทานเป็นเสบียง ศีลเป็นสะพาน ส่วนภาวนานั้น เป็นตะเกียง คนส่วนใหญ่เดินเลี่ยง ทางสายกลาง เพราะความไม่รู้ อวิชชา มาปิดบัง ไม่สนทางสายกลาง สนุกจัง ทางโลกีย์

เส้นทางชีวิต
(มุ่งสู่ทิศพระรัตนตรัยในตัว)

 ทานเป็นเสบียง ศีลเป็นสะพาน ส่วนภาวนานั้น เป็นตะเกียง 

คนส่วนใหญ่เดินเลี่ยง ทางสายกลาง

เพราะความไม่รู้ อวิชชา มาปิดบัง

ไม่สนทางสายกลาง สนุกจัง ทางโลกีย์

เป็นผู้ประมาท ขาดสติอย่างยิ่ง

ชีวิตจริง อยู่หลังตาย บอกให้ก็ไม่เชื่อ

ตายแล้วตาย ตกนรกหมกไหม้ น่าเวทนาเหลือ

ช่างเหลือเชื่อ เมื่อเกิดใหม่เหมือนสด ลืมหมดเลย

ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะพญามารปิดบัง

  กฎไตรลักษณ์ ถูกสร้าง อีกทั้งกฎแห่งกรรม

เกิดวัฏฏจักร กิเลสกรรมวิบาก อธรรม

 วนเวียนรับกรรม ดำดิ่งทะเลทุกข์

 ทานเป็นเสบียง เลี้ยงชีวิต เดินทางไกล ในวัฏฏะ

ยาวนาน ไม่อาจนับกาละ ไม่อาจหา ต้นปลาย

สุขก็สุขเหลือล้น ทุกข์ก็ทุกข์เหลือทน เกิดตายๆ

เสบียงจะหาได้ เพียงในโลกนี้ ขณะนี้เท่านั้น

ทาน คือการให้ ด้วยใจเลื่อมใสศรัทธา

เปลี่ยนทรัพย์ เป็นบุญญา สิทธิธาตุ

สถิตย์ในดวงธรรม คอยค้ำคอยชู อาตม์

 ให้ทรัพย์สมบัติ ทุกภพชาติ สดวกสบายทุกประการ

 สิ่งที่เรามีเราได้ แน่ไซร้ เกิดจากทานบารมี

ทานเป็นสาย กลั่นกลายเป็นทานบารมี ที่วิเศษ

ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ มีศรัทธา ตระหนักว่านี้คือเหตุ

น่าสมเพท คนส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจในทาน

ทาน เป็นเครื่องหมายของคนดี มีใจกว้าง

โอบอ้อมอารี ไม่อ้างว้าง..ว้าเหว่เดียวดาย

มีเพื่อนดี ไม่หนีหน้า ยามเจ็บป่วยไข้ มีอันตราย 

มหาชนรักใคร่ สนับสนุนไท้ ในทุกกรณีย์

ศีลเป็นสะพาน ด้วยชีวิตต้องข้ามผ่าน ห้วงน้ำใหญ่ มีภัยมาก

จงรู้จัก นั่นคือวัฏฏะสงสาร

สรรพสัตว์เวียนว่าย ซึ่งไม่มีทางข้ามผ่าน

ต้องมีสพาน คือศีลเท่านั้น จึงข้ามได้

ภาวนา เหมือนว่า เป็นตะเกียงส่องทางชีวิต

ไม่หลงเดินทางผิด ชีวิตสุขสมปราถนา

เดินตามทางสายกลาง ทางแห่งปัญญา

ผ่านศูนย์กลางกายา มุ่งหน้าสู่พระรัตนตรัย

;;;;;;;;;;

บุญวาสนาไม่มา (ด้วยบุญวันนี้ไม่มี) บุญเหมือนน้ำ ลอยลำเรือ มีบุญมาก ลอยอยู่เหนือ ตอไม้ บุญน้อย มีอุปสรรค ตอไม้โผล่ ไปไม่ไหว นี้เป็นคำยายฯ สอนให้เรารักบุญ

 บุญวาสนาไม่มา
(ด้วยบุญวันนี้ไม่มี)

บุญเหมือนน้ำ ลอยลำเรือ

มีบุญมาก ลอยอยู่เหนือ ตอไม้

บุญน้อย มีอุปสรรค ตอไม้โผล่ ไปไม่ไหว

นี้เป็นคำยายฯ สอนให้เราใคร่ในบุญ

อุปสรรคทั้งหลาย เกิดได้เพราะบุญน้อย

อย่านั่งคอย นอนคอย บุญวาสนา

รู้ไว้บ้าง เรานั้น ใช้บุญตลอดเวลา

เหมือนรถใช้น้ำมัน นั่นหละ วิ่งไป

บุญวาสนา มาไม่ได้ ด้วยบาปขวางไว้ ใครไม่รู้

ด้วยเราเอาใจอยู่ นอกกาย

อยู่ในกระแสโลก ชุ่มโชกด้วยบาปหลาย

มนุษย์ทั้งหลาย จึงลงอบาย เกือบทั้งนั้น

น้อยคนนัก จะรู้จักกระแสธรรม

ศรัทธาล้ำ จึงอยู่ในกระแสธรรม..ได้

ด้วยกระแสโลกโลกีย์ หนีได้ยาก ยั่วยวนใจ

เนกขัมมบารมี จึงต้องมีไว้ สู้ภัยกามคุณ

เนกขัมมบารมี นี้คือประพฤติพรหมจรรย์

อดทนอดกลั้น ต่อกามคุณ

มีก็สักแต่มี ได้ก็สักแต่ได้ พอใจสุขใจ ใจอบอุ่น

ประหยัดสุดประโยชน์สูง เร่งลุ้น สร้างบารมี

การเข้าวัดปฏิบัติธรรม จึงเป็นกรณียกิจ

มีกัลยาณมิตร คอยนำทาง ห่างอกุศล

เป็นมนุษย์ใจสูง คนเหนือคน

อบายมุขไม่สน กระตือลือล้น แสวงบุญสร้างบารมี

บุญเป็นธาตุกายสิทธิ์ มีฤทธิ์มีอานุภาพ 

สู้กับบาปกายสิทธิ์ มีฤทธิ์เช่นกัน

แย่งครอบครองพื้นที่ใจ พระกับมาร

บุญบาปปัจจุบัน เป็นปัจจัยสำคัญ ของการครอบครอง

บุญวาสนา รอคอยถ้า บุญปัจจุบัน

เหมือนกัน..กับ ข้าวกล้า รอฝน

คนทั้งหลาย ชอบทำบาป สมกับเป็นปุถุชน

บุญไม่สน บุญวาสนามี แต่ทำหน้าที่ไม่ได้

สวดมนต์ปฏิบัติธรรม ประจำวัน นั้นจึงจำเป็น

เป็นกรณียกิจ ที่ควรเน้น เคี่ยวเข็นตน

ชักชวนบุตรหลาน พร้อมเพรียงกัน ฝึกฝน

ให้เป็นคนเหนือคน เหนือทุกข์ พบสุขแท้จริง

ในช่วงโควิตสิบเก้า เข้าสู่ยุคทมิฬนี้

หลวงพ่อฯครูไม่ใหญ่ท่านชี้ ให้ใจอยู่ที่หลวงปู่ฯ

ทุกลมหายใจ นึกถึงท่านให้ได้ ได้บุญอู้ฮู้

ยังช่วยโลก ที่เกิดภัยพิบัติอยู่ ให้อยู่เย็น และเป็นโอกาศพิเศษ สร้างบารมี 

;;;;;;;;;; 

แม่ไก่ยังกกไข่ (เราไซร้ ต้องภาวนา) ทาน เปรียบปาน แม่ไก่ออกไข่ ไข่แล้วหนีไป ถ้าไม่ ภาวนา ศีล คือรังไข่ นุ่มหนา ถูกหลักวิชา ทานศีลภาวนา พร้อมเพรียง

แม่ไก่ยังกกไข่

(เราไซร้ ต้องภาวนา)

 ทาน เปรียบปาน แม่ไก่ออกไข่

 ไข่แล้วหนีไป ถ้าไม่ ภาวนา

 ศีล คือรังไข่ นุ่มหนา

ถูกหลักวิชา ทานศีลภาวนา พร้อมเพรียง

ทาน คือการให้  ด้วยใจเลื่อมใสศรัทธา

ศีล คือการรักษา กายวาจา ให้เรียบร้อย
ภาวนา คือการเจริญสติ มิให้ล่องลอย
ทานศีลภาวนา ไม่มีถอย เข้าวัดปฏิบัติธรรม

ทานศีลภาวนา เป็นมรรคา สายกลาง
เป็นทางสว่าง ทางมรรคผล
ที่ศูนย์กลางกาย ดวงธรรมใส เป็นจุดเริ่มต้น
เราทุกคน มีดวงธรรม ประจำตัว

ทานศีลภาวนา ทางมหาสมบัติสาม

ดังมีนาม ทรัพย์สมบัติ รูปสมบัติ และคุณสมบัติ

รวมทั้ง สมบัติจักรพรรดิ์

ล้วนแน่นขนัด อยู่บนทางสายกลาง

ทานศีลภาวนา ได้ชื่อว่า วิมุตติมรรค

จงรู้จัก วิมุตติมรรค ทางหลุดพ้น

จากบ่วงกรรม บ่วงมาร จากทุกข์ทน

จากอุปสรรคปัญหา ที่เราทุกคน อยากพ้นนัก

ทานศีลภาวนา ได้ชื่อว่า วิสุทธิมรรค

บริสุทธิ์ยิ่งนัก ปราศจากมลทิน

สะอาดหมดจด ถึงพระธรรมกาย ชำระสิ้น

เข้าถึงถิ่น บรมสุข อมตะนิรันดร์

ทานศีลภาวนา ได้ชื่อว่า อริยมรรค

สุขสว่างยิ่งนัก ทางประเสริฐ ของผู้ประเสริฐ พระอริยเจ้า

ทางบรมสุข ทางปัญญา ไม่ด้นเดา

ทางของผู้รู้ พระอริยเจ้า ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน

ทานศีลภาวนา เป็นทางสละกิเลส

อันเป็นต้นเหตุ แห่งทุกข์ทั้งหลาย

ทานสละโลภ ศีลสละโกรธ ภาวนาสละหลง กิเลสร้าย

แสวงบุญสร้างบารมี ก็ใช่ อันเดียวกัน

;;;;;;;;;;

EARNING and MIND (get along) Body needs food, but mind, merit needed. Nirvana is so kind and compassionate, dispatching merit. Body is as a home, but mind is as naughty kid, hanging out and bringing trouble to mother/ Dhamma sphere.

 EARNING and MIND
(get along)

Body needs food, but mind, merit needed.
Nirvana is so kind and compassionate,
dispatching merit.
Body is as a home, but mind is as naughty kid,
 hanging out and bringing trouble to mother/
Dhamma sphere.

Earning is necessary, owing to body,
 food needed for superior task,
pursuing merit and Para Mi constructing. 
Earning could not be lacked of merit,
otherwise quite difficult would be.
So, earning and mind are related.

Earning is so easy, if great merit/

Darn Para mi/generosity possessed.

 And to be so convenient to construct Para Mi

when property availed.

The more giving, the more getting,

the more flowing, the more filling uncountably.

Darn Para Mi accompanying, property pouring in.

Pursuing merit, in a row, gain Darn Para Mi,

to be virtuous millionaire supporting religion.

People got refuge, country got developed.

Similarly as Kongka great river.

Donating could happen only if precepts observed.

Great river Kongka dry up if without river source,

big mountain, big forest and big reservoir.

That is likely as precepts.

As so, precepts is as significant as property starter.

Precepts sincerely observed

is great property starter.

Being the great reservoir of pure water, clean and clear.

Being the water source of all rivers,

non-stopped flowing.

Precepts not precepts if lack of meditating.

Only the bright person one could be sincere to precepts.

Meditating is likely as heavy raining,

Where there is big mountain and big forest, raining is there.

The sea or the ocean, is superb, likely as meditation.

Producing enormous rain,

falling at big mountain and big forest, water source,

and seepage to big reservoir and distributing water,

to various rivers.

So amazing, at the end, flowing back to the sea and the ocean.

Revolving of donation-precepts-meditation,

which is the Middle Path, far from demerit.

Meditation, the most significant,

stopping the mind, is the ocean of everyone.

;;;;;;;;;;

เศรษฐกิจกับจิตใจ (ไปด้วยกัน) กายต้องการอาหาร ส่วนใจนั้น ต้องการบุญ พระนิพพาน เมตตาการุณ ส่งบุญมาให้ กายเหมือนบ้าน ส่วนใจนั้น เด็กน้อยซนหลาย ชอบออกจากบ้านไป นำความร้อนใจมาสู่แม่ ดวงธรรม

 เศรษฐกิจกับจิตใจ
(ไปด้วยกัน)

กายต้องการอาหาร ส่วนใจนั้น ต้องการบุญ

พระนิพพาน เมตตาการุณ ส่งบุญมาให้

กายเหมือนบ้าน ส่วนใจนั้น เด็กน้อยซนหลาย

ชอบออกจากบ้านไป นำความร้อนใจมาสู่แม่ ดวงธรรม

การทำมาหากิน สำคัญ ด้วยกายนั้นใช้อาหาร

เพื่อการ..อันสำคัญ คือแสวงบุญสร้างบารมี

การทำมาหากิน ขาดบุญไม่ได้ ลำบากเต็มที

ดังนั้น เศรษฐกิจกับจิตใจนี้ มีความสัมพันธ์

เลี้ยงชีวีง่ายดาย ถ้ามีบุญหลาย ทานบารมี

สะดวกสบายเหลือที่ สร้างบารมี ถ้ามีทรัพย์

ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ ยิ่งไหลก็ยิ่งมี สุดจะนับ

ทานบารมีกำกับ ทรัพย์ไหลมาเทมา

แสวงบุญเป็นสาย ได้ทานบารมี

เป็นมหาเศรษฐีใจบุญ ค้ำจุนศาสนา

มหาชนได้พึ่ง ประเทศชาติจึง..พัฒนา

เปรียบปานว่า เป็นแม่คงคา มหานที

ทำทานไม่ได้ ถ้าไม่มีศีล

แม่คงคา น้ำแห้งหมดสิ้น ถ้าไม่มีต้นน้ำลำธาร

เป็นป่าใหญ่ ภูเขาใหญ่ บึงใหญ่มหาศาล

นั่นแหละท่าน เปรียบปานศีล

ศีลจึงสำคัญ เหมือนกันกับ ต้นสมบัติ

มีศีลมีสัตย์ มีต้นสมบัติใหญ่

เหมือนบึงใหญ่มีน้ำจืดสนิท สอาดสดใส

เป็นต้นน้ำของแม่น้ำทุกสาย ไหลไม่ขาด

ศีลไม่เป็นศีล ถ้าสิ้นสมาธิ เจริญภาวนา

ผู้มีปัญญา จึงจะรักษาศีลได้

เจริญภาวนา เหมือนฝนฟ้า ตกใหญ่

ภูเขาใหญ่ป่าใหญ่ อยู่ที่ใด ฝนไปตกที่นั่น

ทะเลมหาสมุทร สุดสำคัญ ดุจภาวนา

ผลิตมหาเมฆฝนฟ้า ไปหล่นที่ป่า ภูเขาใหญ่ต้นน้ำ

ซึมไหล สู่บึงใหญ่ แจกจ่ายน้ำ

สู่แม่น้ำทั้งหลาย ท้ายสุดแปลกล้ำ ไหลกลับลงสู่ทะเลมหาสมุทร

วนเวียนไป คล้ายทานศีลภาวนา

เป็นมรรคาสายกลาง ห่างอกุศล

ภาวนาสำคัญสุด ใจหยุด ได้เป็นมหาสมุทรของคน

อภิมหาสมบัติ บุญกุศล ต้นสมบัติ

;;;;;;;;;;

หยุดใจได้ปัญญา (ส่วนอยากนั้นหละ โง่) หยุดตรงข้ามกับอยาก รู้จักไหม เป็นคำยิ่งใหญ่ ไม่รู้ไม่ได้ ถ้าใคร่อยากอยู่ดีกินดี ก็เพราะอยาก ทำให้ยากอยู่ทุกวันนี้ หยุดกระหายอยาก เร่งทำดี ทานศีลภาวนา

 หยุดใจได้ปัญญา 
(ส่วนอยากนั้นหละ โง่)

หยุดตรงข้ามกับอยาก รู้จักไหม

เป็นคำยิ่งใหญ่ ไม่รู้ไม่ได้ ถ้าใคร่อยากอยู่ดีกินดี

ก็เพราะอยาก ทำให้ยากอยู่ทุกวันนี้

หยุดกระหายอยาก เร่งทำดี ทานศีลภาวนา

เมื่อกระหายอยาก ใจเราจักไม่นิ่ง

ใจมันวิ่ง อยู่นอกตัว เมามัวกระแสโลก

ไม่อยู่ในตัว กระแสธรรม นำสุข หมดทุกข์โศก

กระแสโลก รุนแรงนัก ยากจักขัดขืน

มีศรัทธา ทานศีลภาวนา เป็นประจำ

เข้าสู่กระแสธรรม สุขล้ำ สำเร็จ

สุขสำเร็จง่ายๆ อยู่ที่ใจ หยุดอยู่ภายใน นี้เป็นกลเม็ด

ขาดศรัทธา เป็นเสร็จ เป็นเป็ดไก่ได้พลอย

คำว่าฉันทะ แปลว่าอยากหรือรักทางธรรม ไม่มีกามกิเลส 

อยากทำความดี วิเศษ จึงเกิดวิริยะ

และจิตตะ วิมังสา ติดตามมา

ก็คืออิทธิบาทสี่นั่นหละ ท่านคงรู้

อยากอย่างนี้ น่าจะดี ไม่มีพิษภัย

แต่ถ้าอยากมากไป ก็ไปทำลายจิตตะ

คือใจไม่หยุด ไม่นิ่ง จึงไม่เกิดปัญญา

ไม่เกิดวิมังสา งานออกมาไม่ดี

หลวงพ่อครูไม่ใหญ่ ท่านกล่าวไว้ว่า

การเจริญภาวนา..นั้น สุดแสนดี

เป็นการทำพระนิพพานให้แจ้ง แดนอมตะชีวี

แต่ความอยากอย่าให้มี ตอนปฏิบัติ

เวลาปฏิบัติ ฝึกหัด ใจหยุดใจนิ่ง
ใจจะดิ่ง นิ่งได้ ต้องไม่มีอยาก
ต้องหยุดอยาก ไม่เร่ง ไม่ลุ้น ไม่เพ่งไม่จ้อง ต้องรู้จัก
เมื่อหยุดอยาก..ได้ ใจจะสะบาย กายปลอดโปร่งโล่งเบา

ส่วนความอยาก ที่เป็นตัณหา ทยานอยาก

นั้น แน่นัก มีไม่ได้ อันตราย

ถึงขั้นผิดศีล เสียสุขภาพ ร่างกาย

หลงเหยื่อของมารร้าย เสียผู้เสียคน

หยุดอยาก ใจหยุด อยู่ภายใน

ใจสว่างไสว สุขหลาย สุขจากใจหยุด ใจนิ่ง

ใจหยุด เป็นที่สุดของบุญจริงๆ

เหนือทุกสิ่ง ประโยชน์อย่างยิ่ง คือทำพระนิพพานให้แจ้ง 

;;;;;;;;;;