เก่งตน (คนเก่งแท้ แน่กว่าเก่งคน) เก่งคน เลิศล้น คนเก่ง ทำให้คนเสงเครง เป็นคนดี มีใจกว้าง ใจสูง ใจสว่าง มีความรัก ความเคารพ และศรัทธา ไม่จืดจาง มีสมบัติสามติดตาม ไม่ห่าง ไปทุกชาติ

เก่งตน
(คนเก่งแท้ แน่กว่าเก่งคน)

เก่งคน เลิศล้น คนเก่ง

ทำคนเสงเครง ให้เป็นคนดี มีใจกว้าง ใจสูง ใจสว่าง  

มีความรัก ความเคารพ และศรัทธา ไม่จืดจาง

มีสมบัติสามติดตาม ไม่ห่าง ไปทุกชาติ

เก่งคน เก่งนัก แต่เปรียบได้สักแสงหิงห้อย เมื่อเทียบกับเก่งตน

เก่งคน ไม่เก่งตน คนใบลานเปล่า

สอนเก่งเทศน์เก่ง ชื่อเสียงดัง แต่ลืมสั่งสอนตัวเก่า

เป็นเรื่องน่าเศร้า พระพุทธเจ้า ไม่สรรเสริญ

เหมือนคนรีดนมวัว ได้ค่าจ้าง ไม่ต่างกัน

เป็นเพียงคนงาน มาทำการ ไม่ใช่เจ้าของ

ได้ทรัพย์ ได้ลาภได้ยศ ชนยกย่อง

แต่เป็นของโลกีย์ ที่เป็นบ่วงมาร

เก่งตน เป็นคนรู้จักธรรม ธัมมัญญุตา

รู้จักว่า อะไรหนา อยู่เบื้องหลังโลกและชีวิต

กฏแห่งกรรม กฏไตรลักษณ์ ใครลิขิต

รู้ว่า บุญค้ำชีวิต บาปอำมหิตเป็นฤทธิ์มาร

เก่งตน เป็นคนซาบซึ้งในธรรม อัตถัญญุตา

เกิดศรัทธากล้า ใจสว่างจ้า ปีติ

มองเห็นโลก เต็มไปด้วยทุกข์โศก โลกีย์

สรรพสัตว์ประมาทเหลือที่ ไม่รู้จักชีวิต

เก่งตน เป็นคนรู้จักตน อัตตัญญุตา 

รู้จักว่า ตน เป็นคนบุญน้อย

จึงทุ่มชีวี แสวงบุญสร้างบารมี ไม่มีถอย

ชีวิตเป็นของน้อย เตือนตนเสมอ

 เก่งตน เป็นคนรู้จักประมาณ มัตตัญญุตา

คือรู้จักพิจารณา การรับ การใช้ปัจจัยสี่

รักสันโดษ ปลดกังวล โลกโลกีย์

เจริญสติ ถือเป็นกรณียกิจ เหนือสิ่งอื่นใด

เก่งตน เป็นคนรู้จักกาล กาลัญญุตา

รู้จักเวลา ว่า เป็นของน้อย

ทำพระนิพพานให้แจ้ง เป็นกรณียกิจ เป็นกิจวัตรเลิศลอย
แสวงบุญสร้างบารมี ไม่มีถอย ไม่น้อยหน้าใคร

เก่งตน เป็นคนรู้จักชุมชน ปริสัญญุตา
คือรู้จักเข้าหาหมู่คณะ เป็นที่รักเคารพบูชา ของทุกคน
เป็นศูนย์รวมศรัทธา สามัคคีมหาชน
กระตือลือล้น นำพาพ้นบ่วงมาร

เก่งตน เป็นคนรู้จักบุคคล ปุคคละ ปโร ปรัญญุตา
เพื่อว่า จะคบหา ได้พอเหมาะพอสม
นำพาทำความดี สร้างบารมี พ้นระทม
ถ้าบุญอุ้มสม สุดดี ได้พบมหาปูชนียาจารย์

;;;;;;;;;;