แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ มัตตัญญุตา แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ มัตตัญญุตา แสดงบทความทั้งหมด

วันอาทิตย์ที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2565

รู้จักตนได้ (เทพไท้ลงรักษา) รู้ว่าตนเป็นคนเช่นไร เทพไท้ก็รู้ เป็นผู้..ที่ เป็นคนดี มีสติ เป็นบัณฑิต ฝึกตนอย่างเต็มที่ ทุ่มสุดชีวี ฝึกสติ ฝึกตน

รู้จักตนได้
(เทพไท้ลงรักษา) 

รู้ว่าตนเป็นคนเช่นไร เทพไท้ก็รู้
 เป็นผู้..ที่ เป็นคนดี มีสติ
เป็นบัณฑิต ฝึกตนอย่างเต็มที่
ทุ่มสุดชีวี ฝึกสติ ฝึกตน

คนพาล นั้น ไม่รู้จักตน
ดิ้นรน หลงระเริงไป ในโลกโลกีย์
ผลาญเวลาที่
ล้ำค่า เทวดาหนี
คนขาดสติ คนดีขยาด

อัตตัญญุตา รู้จักตน เป็นคนเช่นไร
สำคัญหลาย เป็นสัตบุรุษ คนดี
 สอนตน เตือนตนได้ คน
มีสติ
ทุ่มชีวี ทำพระนิพพานให้แจ้ง

อัตตัญญุตา รู้ว่าเกิดมา มีกรณียกิจ
ทุ่มชีวิต มุ่งสู่ทิศ พระรัตนตรัย
มัตตัญญุตา ผ่านศูนย์กลางกาย
ใจหยุดใจนิ่งให้ได้ ใจสันโดษ

กาลัญญุตา รู้จักเวลา กิจวัตร
ใช้เวลาประหยัด อย่างมีประสิทธิภาพ
ทุกวินาที มีสติกำกับ
มีคุณภาพ ไม่สูญเปล่า

ปริสัญญุตา เป็นคน รู้จักเข้าวัด
เข้าไม่ขาด แสวงบุญสร้างบารมี
หนีวัฏฏสงสาร คุกประหาร สุดชีวี
เต็มที่ ทำพระนิพพานให้แจ้ง

ปุคคลปโรปรัญญุตา รู้จักท่าน 
ติดตามมหาปูนียาจารย์ สู่สุดธรรม
อาศัยท่าน มิฉนั้น ยากล้ำ
หนีไอ้ดำ หนีคุกประหาร

;;;;;;;;;;

วันอาทิตย์ที่ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2564

รู้จักตน (ชนะตน คนเก่งแท้) อัตตัญญุตา เป็นผู้ที่ว่า รู้จักตน รู้จักเหลือล้น ด้วยธรรมจักขุ ทะลุปรุโปร่ง รู้จักตนได้ จึงไปรู้สิ่งอื่นชัด ไม่พลัดหลง ใจจึงปลดปลง ตรงไปหา กัลยาณมิตร

รู้จักตน
(ชนะตน คนเก่งแท้)

อัตตัญญุตา เป็นผู้ที่ว่า รู้จักตน
รู้จักเหลือล้น ด้วยธรรมจักขุ ทะลุปรุโปร่ง
รู้จักตนได้ จึงไปรู้สิ่งอื่นชัด ไม่พลัดหลง
ใจจึงปลดปลง ตรงไปหา กัลยาณมิตร

อัตตัญญุตา สำคัญนัก จึงจัก มัตตัญญุตา
คือรู้จักประมาณ นั่นหละ หรือความพอดี
ไม่ปล่อยให้ตัณหา มาบงการชีวี
จึงจะมี..ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และวิม้งสา..งานสำเร็จ

มัตตัญญุตา รู้จักประมาณ ในการใช้ชีวิต
รู้จักคิด อุทิศตนต่อคนทั้งหลาย
ต้องอยู่อย่างสันโดษ สมถะ เรียบง่าย
ต้องใส่ใจ ประหยัดสุด ประโยชน์ สูง

รู้จักประมาณ ให้เหมาะสม กับกาลเวลา
เรียกว่า กาลัญญุตา จัดกาลเวลาได้เหมาะสม
มีกิจวัตรที่ดีงาม ตามเวลา อย่างกล่อมกลม
ฝึกฝนอบรม ตนเอง อย่างเคร่งครัด

ปริสัญญุตา รู้จักชุมชน คนภายนอก
ไม่ถูกหลอก..ให้เชื่อ หลงไหลตามใครเขา
เข้าไปศึกษา ตรวจสอบ ไม่ดูเบา
เหมือนองค์พระพุทธเจ้า เข้าไปตามสำนัก

ศึกษาตรวจสอบ รอบคอบ อย่างถ่องแท้
นั่นแหละ ถ้าไม่ใช่ จึงตัดใจ ไปที่ใหม่
เหมือนกับ หลวงพ่อครูไม่ใหญ่ 
กว่าจะได้ พานพบ ประสพกับยายฯ

ปุคคล ปโร ปรัญญุตา รู้จักว่าบุคคล
ดีเหลือล้น ที่ตนแสวงหา
เหมือนหลวงพ่อฯ พบคุณยายฯ นั่นหละ
คุณยายฯอุตส่าห์ ซ่อนอยู่ในรูป ซูบผอม

หลวงพ่อฯธรรมปฏิบัติ จึงอัตตัญญุตา
จึงเป็นธรรมดา ดั้นด้น ค้นหาอาจารย์
อัตตัญญุตา สำคัญนัก ต่อชีวัน
การภาวนา หรืออัตตัญญุตานั้น จึงขาดไม่ได้

;;;;;;;;;;

วันพุธที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563

เก่งตน (คนเก่งแท้ แน่กว่าเก่งคน) เก่งคน เลิศล้น คนเก่ง ทำให้คนเสงเครง เป็นคนดี มีใจกว้าง ใจสูง ใจสว่าง มีความรัก ความเคารพ และศรัทธา ไม่จืดจาง มีสมบัติสามติดตาม ไม่ห่าง ไปทุกชาติ

เก่งตน
(คนเก่งแท้ แน่กว่าเก่งคน)

เก่งคน เลิศล้น คนเก่ง
ทำคนเสงเครง ให้เป็นคนดี มีใจกว้าง ใจสูง ใจสว่าง  
มีความรัก ความเคารพ และศรัทธา ไม่จืดจาง
มีสมบัติสามติดตาม ไม่ห่าง ไปทุกชาติ

เก่งคน เก่งนัก แต่เปรียบได้สักแสงหิงห้อย เมื่อเทียบกับเก่งตน
เก่งคน ไม่เก่งตน คนใบลานเปล่า
สอนเก่งเทศน์เก่ง ชื่อเสียงดัง แต่ลืมสั่งสอนตัวเก่า
เป็นเรื่องน่าเศร้า พระพุทธเจ้า ไม่สรรเสริญ

เหมือนคนรีดนมวัว ได้ค่าจ้าง ไม่ต่างกัน
เป็นเพียงคนงาน มาทำการ ไม่ใช่เจ้าของ
ได้ทรัพย์ ได้ลาภได้ยศ ชนยกย่อง
แต่เป็นของโลกีย์ ที่เป็นบ่วงมาร

เก่งตน เป็นคนรู้จักธรรม ธัมมัญญุตา
รู้จักว่า อะไรหนา อยู่เบื้องหลังโลกและชีวิต
กฏแห่งกรรม กฏไตรลักษณ์ ใครลิขิต
รู้ว่า บุญค้ำชีวิต บาปอำมหิตเป็นฤทธิ์มาร

เก่งตน เป็นคนซาบซึ้งในธรรม อัตถัญญุตา
เกิดศรัทธากล้า ใจสว่างจ้า ปีติ
มองเห็นโลก เต็มไปด้วยทุกข์โศก โลกีย์
สรรพสัตว์ประมาทเหลือที่ ไม่รู้จักชีวิต

เก่งตน เป็นคนรู้จักตน อัตตัญญุตา 
รู้จักว่า ตน เป็นคนบุญน้อย
จึงทุ่มชีวี แสวงบุญสร้างบารมี ไม่มีถอย
ชีวิตเป็นของน้อย เตือนตนเสมอ
 เก่งตน เป็นคนรู้จักประมาณ มัตตัญญุตา
คือรู้จักพิจารณา การรับ การใช้ปัจจัยสี่
รักสันโดษ ปลดกังวล โลกโลกีย์
เจริญสติ ถือเป็นกรณียกิจ เหนือสิ่งอื่นใด
เก่งตน เป็นคนรู้จักกาล กาลัญญุตา
รู้จักเวลา ว่า เป็นของน้อย
ทำพระนิพพานให้แจ้ง เป็นกรณียกิจ เป็นกิจวัตรเลิศลอย
แสวงบุญสร้างบารมี ไม่มีถอย ไม่น้อยหน้าใคร


เก่งตน เป็นคนรู้จักชุมชน ปริสัญญุตา
คือรู้จักเข้าหาหมู่คณะ เป็นที่รักเคารพบูชา ของทุกคน
เป็นศูนย์รวมศรัทธา สามัคคีมหาชน
กระตือลือล้น นำพาพ้นบ่วงมาร
เก่งตน เป็นคนรู้จักบุคคล ปุคคละ ปโร ปรัญญุตา
เพื่อว่า จะคบหา ได้พอเหมาะพอสม
นำพาทำความดี สร้างบารมี พ้นระทม
ถ้าบุญอุ้มสม สุดดี ได้พบมหาปูชนียาจารย์

;;;;;;;;;;

วันจันทร์ที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2562

ทุกข์ด้วยตัณหา (ขจัดมันซะ ด้วยทาน):: ตัณหานั่นหละ เป็นที่มา ของทุกข์ทั้งหลาย ควรเราหญิงชาย ทุ่มเทใจ ขจัดมัน

ทุกข์ด้วยตัณหา
(ขจัดมันซะ ด้วยทาน)
ตัณหานั่นหละ
เป็นที่มา ของทุกข์ทั้งหลาย
ควรเราหญิงชาย
ทุ่มเทใจ ขจัดมัน
ทำสิ่งตรงข้าม
กับความ อยากนั้น
ด้วยการแบ่งปัน
ไม่หลงมัน ตัณหา
การให้จึงจำเป็น
ถ้าเห็นแก่ ชีวิต
ไม่อำมหิต
เข่นฆ่าชีวิต ของตนและคนอื่น
ด้วยการคบกับตัณหา
ที่มารส่งมา ลวงล่อคน
เหมือนปลาหลงกล
บ่วงเบ็ด เป็นเสร็จมาร
กามตัณหาเข้ามา
ทางหูตา จมูกลิ้นและสัมผัส
สำรวมให้จัด.. อินทรีย์
หนีตัณหา
ภวตัณหา
มักใหญ่ใฝ่สูง เป็นที่มา
วิภวตัณหา
อึดอัดนักหนา กับสิ่งที่มีที่เป็น
ก็เพราะอยาก
จึงได้ยาก อยู่ทุกวันนี้
นั่งสมาธิ
ด้วยใจอยาก จึงไม่หยุด
ด้วยใจหยาบ
อารมณ์สะบาย ไม่ผุด
ต้องหยุด
ทั้งอยากไม่อยาก ใจจักสะบาย
มัตตัญญุตา
รู้จักว่า พอประมาณ
ไม่ตึงไม่ยาน
หลวงพ่อฯท่าน สอนสั่ง
หยุดเมื่อไร
สว่างไสว กระจ่าง
ความสุขพรูพรั่ง
ด้วยบุญประดัง มาสู่ใจ
บุญรออยู่แล้ว
รอเป็นแถว รอใจหยุด
เมื่อใจหยุด
จึงเร่งรุด เข้ามา
ความสุขประดัง
เราแทบตั้งตัวไม่ทัน เลยหนา
สมอุรา
น้ำตาไหล ใจปีติ

;;;;;;;;;;

วันพุธที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2562

หนีวัฏฏะ (สัตบุรุษ):: ธัมมัญญุตา ธรรมะ ของสัตบุรุษ ผู้มีปัญญาสุด ของมนุษย์ คือผู้ รู้จักบุญ

หนีวัฏฏะ
(สัตบุรุษ)
ธัมมัญญุตา
 ธรรมะ ของสัตบุรุษ
ผู้มีปัญญาสุด
ของมนุษย์ คือผู้ รู้จักบุญ
ทุ่มเทใจ
ให้กับการแสวงบุญ
อย่างเร่งลุ้น
 แสวงบุญ สร้างบารมี
ผู้มีลาภยศฯมาก
ไม่แน่นัก ว่ามีปัญญา
อาจไม่รู้สา
 เพียงแต่ว่า กินบุญเก่า
มีความรู้ความสามารถนัก
อาจเพียงรู้จัก ทางโลก
ไม่อาจหนีทุกข์โศก
จากโลกธรรม
 ธัมมัญญุตา
รู้จักบุญญานั้น
 มีอัตถัญญุตา เป็นสำคัญ
คือจรดใจมั่น ที่ศูนย์กลางกาย
อัตถัญญุตา
วิธีหาบุญ
คือตั้งใจไว้ที่ศูนย์ฯ
ได้บุญทับทวี
อัตตัญญุตา 
เกิดปัญญารู้จักตน
ต้องการหลุดพ้น
กายคนหยาบ เหมือนบ้าน
มัตตัญญุตา
รู้จักประมาณ
คือตัดตัณหา ความอยากทะยาน
ใจตั้งมั่น หยุดนิ่ง
กาลัญญุตา
รู้จักใช้เวลา ทำกิจสำคัญ
ฝึกใจหยุดใจนิ่งนั้น
สำคัญที่สุด
ปริสัญญุตา
ที่สุดนั่นหนา จะต้องเข้าวัด
สมัคคีคือพลัง พาลาไม่อาจ
อยู่ข้างนอก สารพัด อันตราย
ปุคคลปโรปรัญญุตา
เข้าพึ่งพา ผู้มีบารมี
วัฏฏสงสารนี้
มีภัยมาก
การแสวงบุญสร้างบารมี
เพื่อหนีวัฏฏะ
จำต้องพึ่งพระ
ผู้มีบารมี

;;;;;;;;;;

ทางบัณฑิต (ทางพ้นทุกข์):: ธัมมัญญุตา ธรรมะของ สัตตบุรุษ รู้ดีสุด เรื่องทฤษฎี ที่เรียนรู้

ทางบัณฑิต
(ทางพ้นทุกข์)
ธัมมัญญุตา
ธรรมะของ สัตตบุรุษ
รู้ดีสุด
เรื่องทฤษฎี ที่เรียนรู้
รู้จักบุญคือธรรม
ค้ำชีวิต
ด้วยบุญลิขิต
ชีวิตจึงเจริญ
รู้วิธีปฏิบัติ
อัตถัญญุตา
แตกฉานเนื้อหา
ศึกษาเรียนรู้
ปฏิบัติได้ผลดียิ่ง
รู้จักตนจริง อัตตัญญุตา
รู้แจ่มแจ้ง กระทั่งว่า
หิริโอตัปปะ เกิด
 จึงมานะอดทน
ฝึกตน ทนกิเลส
ตามทางสายกลาง แสนวิเศษ
ทนกิเลส มัตตัญญุตา
กาลัญญุตา เพียรพยาม
กิจวัตรงาม สม่ำเสมอ
 สมาธินำ สุขล้ำเลิศเลอ
ปานละเมอ ใจหยุด ผุดผ่อง
แสงสว่างแจ่มจ้า
ปัญญาเกิด
รู้เห็นประเสริฐ
เกิดศรัทธายิ่ง
 ไม่อาจอยู่นิ่งๆที่บ้าน
ใจมันบาน ต้องการมาวัด
กับหมู่คณะ ธรรมะปฏิบัติ
 นี่หละชัด ปริสัญญุตา
 ปริสัญญุตา
รู้ว่า มาถูกวัด
 ได้พบครู ยิ่งศรัทธาจัด
 มาวัดไม่ขาด ศรัทธาแรง
 ปุคคละ ปโร ปรัญญุตา 
เหมือนหลวงพ่อธัมมฯ พบปะยายฯ
 เป็นอจินไตย
ด้วยยายฯ ใครๆไม่ชอบ
นี้คือทางบัณฑิตา
ผู้มีปัญญา ทางธรรม
บุญชี้นำ
เลิศล้ำ ชีวิต

;;;;;;;;;;