ทุกข์ด้วยตัณหา
(ขจัดมันซะ ด้วยทาน)
ตัณหานั่นหละ
เป็นที่มา ของทุกข์ทั้งหลาย
ควรเราหญิงชาย
ทุ่มเทใจ ขจัดมัน
กับความ อยากนั้น
ด้วยการแบ่งปัน
ไม่หลงมัน ตัณหา
ถ้าเห็นแก่ ชีวิต
ไม่อำมหิต
เข่นฆ่าชีวิต ของตนและคนอื่น
ที่มารส่งมา ลวงล่อคน
เหมือนปลาหลงกล
บ่วงเบ็ด เป็นเสร็จมาร
ทางหูตา จมูกลิ้นและสัมผัส
สำรวมให้จัด.. อินทรีย์
หนีตัณหา
มักใหญ่ใฝ่สูง เป็นที่มา
วิภวตัณหา
อึดอัดนักหนา กับสิ่งที่มีที่เป็น
จึงได้ยาก อยู่ทุกวันนี้
นั่งสมาธิ
ด้วยใจอยาก จึงไม่หยุด
อารมณ์สะบาย ไม่ผุด
ต้องหยุด
ทั้งอยากไม่อยาก ใจจักสะบาย
รู้จักว่า พอประมาณ
ไม่ตึงไม่ยาน
หลวงพ่อฯท่าน สอนสั่ง
สว่างไสว กระจ่าง
ความสุขพรูพรั่ง
ด้วยบุญประดัง มาสู่ใจ
รอเป็นแถว รอใจหยุด
เมื่อใจหยุด
จึงเร่งรุด เข้ามา
เราแทบตั้งตัวไม่ทัน เลยหนา
สมอุรา
น้ำตาไหล ใจปีติ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น