บุญทำที่ไหนก็ได้ (แต่เข้าวัดต้องไม่ขาด) บุญทำที่ไหนก็ได้ ไม่จำเป็น ต้องเป็นวัด แต่เข้าวัด จะต้องไม่ขาด ด้วยวัด คือแหล่งปลูกศรัทธา

 บุญทำที่ไหนก็ได้
(แต่เข้าวัดต้องไม่ขาด)

บุญทำที่ไหนก็ได้

ไม่จำเป็น ต้องเป็นวัด

แต่เข้าวัด จะต้องไม่ขาด

ด้วยวัด คือแหล่งปลูกศรัทธา

เหมือนต้นไม้เล็ก พึ่งพาต้นไม้ใหญ่

ต้านพายุร้าย ในวัฏฏสงสาร

อยู่เดี่ยวตายแน่ ไม่นาน

ยกเว้นพึ่งท่าน ผู้มีบารมี

แสวงบุญสร้างบารมี ที่วัด

ทุกภพชาติ ปลอดภัย

มีสมบัติสาม อจินไตย

ติดตามไป ไม่มีเว้น

สร้างบารมี ต้องมีหมู่คณะ

มิฉนั้น หมู่มารมารา ไม่ปล่อยไว้

เหมือนลูกแกะหนีฝูง มีภัย

จากสุนักป่า น้ำลายไหล เขี้ยวโง้ง

วัด คือแหล่งพระนิพพาน

ผู้ไม่เข้าวัดนั้น หลงทิศ

จะไปพระนิพพาน หมดสิทธิ์

แม้มากฤทธิ์ เหาะได้ก็ตาม

เป็นเช่น ฤาษีชีไพร

ฝึกตนแทบตาย แต่แพ้สตรี

ฝึกตน ต้องมีครู ผู้ชี้

ผู้อวดรู้อวดดี เสียเวลาเปล่า

ชีวิตมีศรัทธา เป็นหัวหน้า

มีจิตเสน่หา อยากมาวัด

ได้เกิดในแดน พุทธศาสน์

มีสุขสมปราถ..นา ทุกชาติภพ

;;;;;;;;;;