วันเสาร์ที่ 27 กรกฎาคม พ.ศ. 2567

ให้พยามยามตรึกธรรมะ (คำสอนยายฯ) อย่าหลงเพลิน..ไปตามกิเลส เดี๋ยวก็เสร็จ เป็นเหยื่อกิเลสเปล่าๆ พยายาม ตรึกธรรมะของเรา เมื่อมีปัญหาเข้า ปัญญาของเราช่วยได้

 ให้พยามยามตรึกธรรมะ
(คำสอนยายฯ)

อย่าหลงเพลิน..ไปตามกิเลส
เดี๋ยวก็เสร็จ เป็นเหยื่อกิเลสเปล่าๆ
พยายาม ตรึกธรรมะของเรา
เมื่อมีปัญหาเข้า ปัญญาของเราช่วยได้

เป็นคำของยายฯ
ให้ขวนขวาย ตรึกธรรมะตลอดเวลา
ปล่อยไม่ได้ แม้ขณะ
โลกตัณหา อันตรายมาก
มิฉนัน ได้ชื่อว่าประมาท
เปิดโอกาศ..ให้กิเลส
เราก็ไม่ต่างกับเปรต
แสนทุเรศ แพ้ตัณหา
ตรึกธรรมะ ในทุกอริยาบถ
ใจใสสด น่ารักน่าเคารพ
บุญหลั่งไหล ใจสูง คนน้อมนบ
ชีวิตประสพ แต่ความสุขความเจริญ
บนเส้นทางธรรม บุญอุปถัมภ์ค้ำจุน
ใจอบอุ่น ประสพแต่ความโชคดี
สุขทั้งตน และประชาชี
อันคนดี เหมือนเป็น เช่นตะวัน
อัตตสุทธิ บัณฑิตแท้ ดูได้ที่บริสุทธิ
คือคนดี จะดีคนเดียวไม่ได้
บุญมีอานุภาพ แผ่กระจาย
ขจัดบาปให้ กับคนใกล้ตัวก่อน
ดังนั้น คนดีไม่ดี ดูที่คนใกล้
และสุดท้าย สำคัญหลาย ดูที่สังคหะ
คือมีจิตสงเคราะห์ ชาวพารา
มีกรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น