เส้นทางชีวิต
(มุ่งสู่ทิศพระรัตนตรัยในตัว)
ทานเป็นเสบียง ศีลเป็นสะพาน ส่วนภาวนานั้น เป็นตะเกียง
คนส่วนใหญ่เดินเลี่ยง ทางสายกลาง
เพราะความไม่รู้ อวิชชา มาปิดบัง
ไม่สนทางสายกลาง สนุกจัง ทางโลกีย์
เป็นผู้ประมาท ขาดสติอย่างยิ่ง
ชีวิตจริง อยู่หลังตาย บอกให้ก็ไม่เชื่อ
ตายแล้วตาย ตกนรกหมกไหม้ น่าเวทนาเหลือ
ช่างเหลือเชื่อ เมื่อเกิดใหม่เหมือนสด ลืมหมดเลย
ทั้งนี้ทั้งนั้น เพราะพญามารปิดบัง
กฎไตรลักษณ์ ถูกสร้าง อีกทั้งกฎแห่งกรรม
เกิดวัฏฏจักร กิเลสกรรมวิบาก อธรรม
วนเวียนรับกรรม ดำดิ่งทะเลทุกข์
ทานเป็นเสบียง เลี้ยงชีวิต เดินทางไกล ในวัฏฏะ
ยาวนาน ไม่อาจนับกาละ ไม่อาจหา ต้นปลาย
สุขก็สุขเหลือล้น ทุกข์ก็ทุกข์เหลือทน เกิดตายๆ
เสบียงจะหาได้ เพียงในโลกนี้ ขณะนี้เท่านั้น
ทาน คือการให้ ด้วยใจเลื่อมใสศรัทธา
เปลี่ยนทรัพย์ เป็นบุญญา สิทธิธาตุ
สถิตย์ในดวงธรรม คอยค้ำคอยชู อาตม์
ให้ทรัพย์สมบัติ ทุกภพชาติ สดวกสบายทุกประการ
สิ่งที่เรามีเราได้ แน่ไซร้ เกิดจากทานบารมี
ทานเป็นสาย กลั่นกลายเป็นทานบารมี ที่วิเศษ
ผู้ที่มีสัมมาทิฏฐิ มีศรัทธา ตระหนักว่านี้คือเหตุ
น่าสมเพท คนส่วนใหญ่ ไม่เข้าใจในทาน
ทาน เป็นเครื่องหมายของคนดี มีใจกว้าง
โอบอ้อมอารี ไม่อ้างว้าง..ว้าเหว่เดียวดาย
มีเพื่อนดี ไม่หนีหน้า ยามเจ็บป่วยไข้ มีอันตราย
มหาชนรักใคร่ สนับสนุนไท้ ในทุกกรณีย์
ศีลเป็นสะพาน ด้วยชีวิตต้องข้ามผ่าน ห้วงน้ำใหญ่ มีภัยมาก
จงรู้จัก นั่นคือวัฏฏะสงสาร
สรรพสัตว์เวียนว่าย ซึ่งไม่มีทางข้ามผ่าน
ต้องมีสพาน คือศีลเท่านั้น จึงข้ามได้
ภาวนา เหมือนว่า เป็นตะเกียงส่องทางชีวิต
ไม่หลงเดินทางผิด ชีวิตสุขสมปราถนา
เดินตามทางสายกลาง ทางแห่งปัญญา
ผ่านศูนย์กลางกายา มุ่งหน้าสู่พระรัตนตรัย
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น