วันอาทิตย์ที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563

ชีวิตตกอับ (กลับฟื้นตื่นใหม่) ใจนิ่งใจหยุด ที่สุด ของบุญ เป็นคำที่เราคุ้น ด้วยความการุณ ของครูไม่ใหญ่ บุญทำได้ไม่ยาก เพียงรู้จักหยุดใจ แล้วยังเป็นบุญใหญ่ ไม่ธรรมดา

ชีวิตตกอับ
(กลับฟื้นตื่นใหม่)
ใจนิ่งใจหยุด ที่สุด ของบุญ
เป็นคำที่เราคุ้น ด้วยความการุณ ของครูไม่ใหญ่
บุญทำได้ไม่ยาก เพียงรู้จักหยุดใจ
แล้วยังเป็นบุญใหญ่ ไม่ธรรมดา
เมื่อมีวิกฤติการณ์ ด้วยบุญเรานั้นพร่อง
เราจำเป็นต้อง..แก้ไข ด้วยบุญใหญ่ ที่ไม่ธรรมดา
อย่างรีบด่วน ให้ทันการณ์ ทันเวลา
บุญหยุดใจเท่านั้นหละ ช่วยได้
หยุดใจไว้ภายในตน ทนนิ่งๆ
ปล่อยวางทิ้ง ทุกสิ่งอย่างภายนอก
แตะใจเบาๆ ทำใจเราหลวมๆ เท่านั้นดอก
แต่ขอบอก ไม่ง่าย หาจุดสบายให้เจอ
วันนี้ทำได้ ให้จำวิธีไว้ พรุ่งนี้ทำไหม่ ทำไม่ได้ก็มี
ต้องฝึกฝนทนหาจุดสบายนี้ ต่อไป
แม้มืดตื้อมืดมิด แต่บุญศักดิ์สิทธิ์ ก็ยังได้
หลับตาลงไปทีไร บุญไม่ได้ เป็นไม่มี
ตนเป็นที่พึ่งของตน คือคนเพิ่งบุญ
หนึ่งสมองสองมือที่เราคุ้น ไม่ใช่ตน
เป็นเพียงร่างกาย ไม่อาจติดตามเราได้ ทุกแห่งหน
ตนแท้ของทุกคน ติดตามเรา ดังเงาคือบุญ
ทุกภพชาติ ไม่คลาดแม้แต่น้อย
เหมือนแม่ไก่เลี้ยงลูกไก่ ตามต้อย ไม่ห่าง
ป้องกันภัย ไม่กลัวตาย รักลูกจัง
อุปถัมภ์ค้ำชู กระทั่ง เป็นผู้เป็นคน
 
บุญญา ใสสว่างจ้า กล้าหาญชาญชัย
ความกลัวหาย กลาย เป็นกล้า
 อุปสรรค ไม่อาจจักสู้ พลังศรัทธา
นี่หละ ธรรมะ ชนะอธรรม
 พระนิพพาน ขยัน ไม่หยุด
ส่งบุญอุตลุด ไม่หยุด ไม่เว้น
 ฝนตกทั่วฟ้า เปิดฝาโอ่งอ้า นิ่งเป็น
จรดใจนิ่ง เย็นๆ เป็นมหาบุญ
จรดใจที่ศูนย์กลางกาย กระแสพระนิพพานไหล ท่วมท้น
 บุญเข้มข้น เหลือล้น อานุภาพ
บุญวาสนา ไหลมา ท่วมทับ บาป
ชีวิตตกอับ กลับฟื้น ตื่นใหม่

 ;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น