กิจที่แท้
(ได้แก่แสวงบุญ)
ที่สุดคือ แสวงบุญ
คนไม่คุ้น
เพราะบุญ มองไม่เห็น
แต่ก็ให้ อยู่เย็น
ศรัทธาเกิดเป็น
จึงจะวิ่งเต้น แสวงหา
คล้าย เมล็ดของสมบัติ
ไม่อาจขาด
เหมือนธรรมชาติ ปลูกข้าว
ชาวนาปลูกข้าวได้ข้าว
ชาวเราปลูกด้วยทาน ได้สมบัติ
เกิดบุญวาสนา ไหลมาไม่ขาด
เป็นสมบัติ มีกินมีใช้
มีบุญวาสนา
ทำมา หาเลี้ยงชีพ ไม่ยาก
แต่น้อยคนนัก
จักรู้ว่า บุญวาสนา อยู่เบื้องหลัง
พญามาร
สร้างอวิชชา มาปิดบัง
เหมือนถูกขัง
อยู่ในห้องมืด แต่ก็ไม่อึดอัด
หลับตาลงย่อมมืด
อึดทึด เห็นชัด
ไม่อึดอัด เหมือนปลา
คุ้นนักหนา กับน้ำ
เบื้องหลังความมืดนั่นหละ ชีวิตจริง
ไม่ใช่สิ่ง
ที่ลืมตาเห็น ที่เป็นโน่นนี่
ก็ไม่ใช่ของจริง ช่างลับลี้
โลกแห่งนี้มืด เมื่อหลับตาปี๋
ใครรู้ดี มีปัญญา
แน่ชัด อยู่ข้างหลัง สุขสำเร็จ
เป็นของวิเศษ
มีฤทธิ์เดช อจินไตย
เหมือนฝัน ขึ้นทันใด
แสวงบุญเรื่อยไป
สั่งสมไว้ บุญวาสนา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น