ความมักน้อย (อุดมการณ์ชีวิต):: ความมักน้อยดีนัก ด้วยรู้จัก ประหยัด มัธยัสถ์ และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่ขาด ไม่เป็นทาส กามคุณ

ความมักน้อย

(อุดมการณ์ชีวิต)

ความมักน้อยดีนัก

ด้วยรู้จัก ประหยัด มัธยัสถ์

และเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ ไม่ขาด

ไม่เป็นทาส กามคุณ

มีสมบัติ เอาไว้ทาน

 เจือจาน ญาติมิตร

 สหาย สนมสนิท

และคนทุกทิศ ล้วนเป็นญาติ

ส่วนมักมาก แย่

เอาแต่ได้

มีเท่าใด ไม่พอ ยัดไส้

โกงกินบรรลัย คล้ายผีห่า

 มักมากกามคุณ

ทำสังคมวุ่นวาย

ลาภยศสรรเสริญสุข หอมหวานหลาย

บ้านเมืองฉิบหาย ฝักใฝ่เผด็จการ

ทำลายล้างทุกอย่าง

ที่ขัดขวาง ทางของตน

เป็นคนข่มขี่คน

แทนที่จะอดทน สร้างบารมี

ส่วนความมักน้อย

ค่อยๆใช้สอย แต่ไม่ตระหนี่

ใช้แต่พอดี

ดังที่ โภชเนมัตตัญญุตา 

สมบัติกลายเป็นวิบัติ

ระมัดระวัง หนา

 ลุ่มหลงโลกา

เป็นทาสา กามคุณ

ชึวิตที่ดี ที่มี ความปลอดภัย

ขาดไม่ได้ ก็คือบุญ
ขจัดโลภโกรธหลง ให้สูญ
แสวงบุญ ทานศีลภาวนา

 

รวยมาก หนักมาก อันตราย

ค้ำไม่ไหว ถ้าไม่แสวงบุญญา
ทำชั่วบาป เท่ากับ เร่งหายนะ
คนพาลไม่รู้สา แพ้ภัยตน

 บำเพ็ญทาน

ประพฤติธรรม นำชีวิต

ตามติด

ด้วยสงเคราะห์ญาติ ขาดไม่ได้

ทำอย่างนี้หละ

ชีวิตจึงจะ ปลอดภัย

การงานทั้งหลาย

จึงจะไม่มีโทษ

;;;;;;;;;;