ไม่โกรธให้อภัย
(ได้บุญแรง)
เวรของผู้จองเวร ย่อมไม่ระงับ
ด้วยความโกรธจับ กรรมจึงแรง
ศีลรักษา สามารถแต่ง
ให้อภัย ได้บุญแรง ระงับเวร
เวรของผู้ไม่จองเวร ย่อมระงับได้
ด้วยกรรม ไม่ร้ายแรง
ไม่โกรธอาฆาต สาปแช่ง
ความโกรธ เป็นมูลแห่ง เวรกรรม
เวรย่อมระงับ ด้วยไม่มีเวร
รักษาศีล จึงเป็น ชีวิต
สำรวมกายวาจา กรณียกิจ
มีมารยาท คนทั่วทิศ แซ่ซร้อง
ในกาลไหน ๆ เวรในโลกนี้
ไม่อาจที่ ระงับด้วยเวรเลย
ตาต่อตาฟันต่อฟัน โง่เฉย
สมใจจังเลย ของมาร
ความสัตย์นั่นแล ดีกว่ารสทั้งหลาย
คนพูด ชื่นใจ คนฟังชื่นฉ่ำ
คำสัตย์ เปล่งจากใจ ที่งดงาม
รักษาศีล เป็นประจำ สดใส
คำสัตย์แล เป็นวาจาไม่ตาย
ติดอยู่ในใจ ของใคร ที่มาได้ยิน
จำได้ ยากจะลืมสิ้น
ด้วยบุญ อจินไตย
คนได้เกียรติ เพราะความสัตย์
มีชื่อเสียงสะพัด ไปทั่วทิศ
เทวดา ลงรักษา สถิตย์
คุ้มครองชีวิต ให้อยู่เย็น
สัตบุรุษ ตั้งมั่น ในความสัตย์
ที่เป็นอรรถ และเป็นธรรม
ได้ความสุขใจ ปีติล้ำ
มหาชนชื่นฉ่ำ ปีติด้วย
พึงตามรักษา ความสัตย์
ความดีงามนั้นชัด เป็นบุญ
ยิ่งรักษา ยิ่งสุขอุรา ใจอุ่น
ทำให้คุ้น เป็นนิสัย ได้บารมี
;;;;;;;;;;
