เกิดบ่อยๆ (ก็ทุกข์บ่อยๆ) เกิดบ่อยๆ ก็ทุกข์บ่อยๆ ดับเกิดได้ จึงค่อย ดับทุกข์ นิพพาน จึงเป็นอุดมการณ์ที่ถูก ศรัทธา จึงควรปลูก อย่างยิ่ง

 เกิดบ่อยๆ
(ก็ทุกข์บ่อยๆ)

เกิดบ่อยๆ ก็ทุกข์บ่อยๆ

ดับเกิดได้ จึงค่อย ดับทุกข์

นิพพาน จึงเป็นอุดมการณ์ที่ถูก

 ศรัทธา จึงควรปลูก อย่างยิ่ง

ขาดศรัทธา จึงเวียนว่ายอบายภูมิสี่

มี เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน สัตว์นรก

ปุถุชนได้ฟังแล้ว เป็นตลก

ตอนใกล้ตาย จึงจะตระหนก ตกใจ

มีชีวิต เพื่อแสวงบุญสร้างบารมี

เป็นกิจกรณีย์ ของมนุษย์

ไม่ใช่มาหากิน มัวเมาสนุก

ชีวิตมนุษย์ มีกฎแห่งกรรม

ทานศีลภาวนา ทางสายกลาง

ทางธรรม ผ่านกายมนุษย์

มีศูนย์กลางกาย เป็นจุด

หยุดในหยุด ที่จุดนี้

มีดวงปฐมมรรค ปรากฎ

ใสสด ปานตะวันเที่ยง

เมื่อเข้าถึง จะได้ยินเสียง

เป็นสำเนียง มัชฌิมาปฏิปทา

ดวงปฐมมรรค ประตูพระนิพพาน

จึงสุดสำคัญ วิชชาธรรมกาย

ที่หลวงปู่ฯ ค้นคืนมาได้

ที่สูญหายไป หลังตรัสรู้ ๕๐๐ ปี

ปลูกศรัทธา ในวิชชาธรรมกาย
ยากหลาย ยากสุดสุด
ต้องสร้างบารมีอุตลุด
หมู่มารยื้อยุด ขวางกั้น

;;;;;;;;;;

พระนิพพาน (ปณิธานชีวิต) พึงพอใจ และตั้งไว้ เป็นปณิธาน ทำพระนิพพาน ให้แจ้งจงได้ เป้าหมายของชีวิต สุดท้าย ชีวิตนี้อันตราย มีภัยมาร

 พระนิพพาน
(ปณิธานชีวิต)

พึงพอใจ และตั้งไว้ เป็นปณิธาน

ทำพระนิพพาน ให้แจ้งจงได้

เป้าหมายของชีวิต สุดท้าย

ชีวิตนี้อันตราย มีภัยมาร

เข้าพระนิพพาน กรณียกิจ

มุ่งสุดขีด ทำพระนิพพานให้แจ้ง

สร้างบารมี บุญแสวง

แหล่งของบุญ คือทางสายกลาง

พระนิพพานเท่านั้น พ้นมาร

พ้นวัฏฏสงสาร เวียนว่าย

พ้นกฎแห่งกรรม กฎไตรลักษณ์ ร้าย

เป็นอิสระ เป็นไทย ยิ่งใหญ่ในตน

ผู้ไม่ติดในกาม ไม่ธรรมดา

ถูกกระแสบุญญา พระนิพพาน

เป็นคนเหนือคน ปานอยู่บนสวรรค์ 

สงบสุขสันติ์ สมปราถนา

ไม่ติดในกาม ในโลกโลกีย์

เป็นคนมีสติ อยู่ในตน

มีจิตตั้งมั่น มีความอดทน

ไม่ตามใจตน พ้นภัยตัณหา

พ้นกระแสบาป วัฏฏจักรกิเลส

อันเป็นเขต ของมาร อันตราย

สรรพสัตว์ สุดยาก จักออกได้

ยกเว้นไว้ ผู้มีใจศรัทธา

 แสวงบุญไม่ขาด เป็นสาย

ได้บารมี เป็นเสบียง เลี้ยงชีวัน

ย่อมเข้าถึง พระนิพพาน แม่นมั่น

พ้นทุกข์ทัณฑ์ ในวัฏฏะ

;;;;;;;;;;