ให้พยามยามตรึกธรรมะ (คำสอนยายฯ) อย่าหลงเพลิน..ไปตามกิเลส เดี๋ยวก็เสร็จ เป็นเหยื่อกิเลสเปล่าๆ พยายาม ตรึกธรรมะของเรา เมื่อมีปัญหาเข้า ปัญญาของเราช่วยได้

 ให้พยามยามตรึกธรรมะ
(คำสอนยายฯ)

อย่าหลงเพลิน..ไปตามกิเลส

เดี๋ยวก็เสร็จ เป็นเหยื่อกิเลสเปล่าๆ

พยายาม ตรึกธรรมะของเรา

เมื่อมีปัญหาเข้า ปัญญาของเราช่วยได้

เป็นคำของยายฯ

ให้ขวนขวาย ตรึกธรรมะตลอดเวลา

ปล่อยไม่ได้ แม้ขณะ

โลกตัณหา อันตรายมาก

มิฉนัน ได้ชื่อว่าประมาท

เปิดโอกาศ..ให้กิเลส

เราก็ไม่ต่างกับเปรต

แสนทุเรศ แพ้ตัณหา

ตรึกธรรมะ ในทุกอริยาบถ

ใจใสสด น่ารักน่าเคารพ

บุญหลั่งไหล ใจสูง คนน้อมนบ

ชีวิตประสพ แต่ความสุขความเจริญ

บนเส้นทางธรรม บุญอุปถัมภ์ค้ำจุน

ใจอบอุ่น ประสพแต่ความโชคดี

สุขทั้งตน และประชาชี

อันคนดี เหมือนเป็น เช่นตะวัน

อัตตสุทธิ บัณฑิตแท้ ดูได้ที่บริสุทธิ

คือคนดี จะดีคนเดียวไม่ได้

บุญมีอานุภาพ แผ่กระจาย

ขจัดบาปให้ กับคนใกล้ตัวก่อน

ดังนั้น คนดีไม่ดี ดูที่คนใกล้

และสุดท้าย สำคัญหลาย ดูที่สังคหะ

คือมีจิตสงเคราะห์ ชาวพารา

มีกรุณา เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่

;;;;;;;;;;

ควรเข้าวัดให้ได้ (คำสอนยายฯ) ควรเข้าวัดให้ได้ ยังไง ๆ เราก็ต้องเข้า ถึงแม้พ่อแม่รักเรา ต้องเอาเข้าวัด เมื่อลูกตาย

 

ควรเข้าวัดให้ได้
(คำสอนยายฯ)

 ควรเข้าวัดให้ได้

  ยังไง ๆ เราก็ต้องเข้า

 ถึงแม้พ่อแม่รักเรา

 ต้องเอาเข้าวัด เมื่อลูกตาย

 ลูกรักพ่อแม่มากแค่ไหน

  พอพ่อแม่ตาย ก็ต้องหามเข้าวัด

ควรเข้าวัดตั้งแต่ยังฉลาด

หมดโอกาศ ถ้าสุขภาพไม่ดี

  เข้าตอนแก่ไม่ไหว ไม่มีแรง

 กฎแห่งกรรม แต่งชีวิต

คนเราตายแล้วไม่สูญ ยังมีจิต

ชีวิต ยังไปต่อ

 คนที่ทำแต่ความดี พอจะละโลก

 จิตไม่ตก คิดถึงเรื่องดี ๆ

  เมื่อตาย ก็จะไปสวรรค์ ทันที

สุขีสมปราถนา อนันตกาล

  คนที่ทำความชั่ว เป็นนิสัย

  เมื่อตาย จิตจะไปเกาะ เรื่องที่ไม่ดี

  ก็จะตกนรกทันที

กฎแห่งกรรมนี้ แน่นอน

 บางคนบาปไม่ทำ กรรมไม่สร้าง

เมื่อตาย จิตยังค้าง อยู่บนโลก

 เป็นเปรตอสุรกาย ตัวตลก

   ทั้งนรกและสวรรค์ ไม่รับ

;;;;;;;;;;