แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ เตรียมตัวตาย แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ เตรียมตัวตาย แสดงบทความทั้งหมด

วันพฤหัสบดีที่ 16 พฤษภาคม พ.ศ. 2567

โภคทรัพย์ (สำหรับโลกนี้เท่านั้น) โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

 โภคทรัพย์
(สำหรับโลกนี้เท่านั้น)

โภคทรัพย์ สำหรับโลกนี้เท่านั้น
ตั้งสติให้มั่น เราอยู่โลกนี้ไม่นาน
ไม่เกินร้อยปี แล้วก็กลับบ้าน
แต่ปุถุชน ไม่คิดอ่าน เตรียมตัวตาย

บ้านที่จะกลับ โภคทรัพย์ไม่ใช้
สำคัญหลาย ใช้แต่ อริยทรัพย์
อริยทรัพย์ คือบุญ จงทราบ
กับบาป ตัวร้าย ตามไปล้างผลาญ
เวลา ที่อยู่ในโลกนี้
เปรียบกับเวลาที่ จะอยู่ในโลกหน้า
เปรียบปาน ฟองน้ำฝน เท่านั้นหละ
น้อยนักหนา เวลาในโลกนี้
ผู้ไม่แสวงบุญ จึงประมาท
เป็นธรรมชาติ ของปุถุชน
ขาดปัญญา ไม่รู้สา เพียงเป็นคน
น่าเสียดายล้น กายมนุษย์
ทุกสิ่งอย่าง หายวับ
เหมือนกับ พยับแดด กลางถนน
ไม่มีตัว ไม่มีตน
แต่ปุถุชน ก็หลงไหล คล้ายดูละคร
พระท่าน จึงว่า
โลกนี้หนา คือโรงละคร
เป็นกฎแห่งกรรม สะท้อน
พระท่านสอน ให้แสวงบุญสร้างบารมี
ทำพระนิพพานให้แจ้ง ฝึกตน
ฝึกฝน ทานศีลภาวนา
เดินทางธรรม เท่านั้นหนา
แล้วจะ สุขสมปราถนา ทุกภพชาติ

;;;;;;;;;;

วันพุธที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2566

มีชีวา (เพื่อว่าเตรียมตัวตาย) เราเกิดมา เตรียมตัวตาย ทุกวินาที ที่ผ่านไป มีค่า เวลามนุษย์ น้อยนัก สุดพรรณา ท่านเปรียบว่า ปานฟองน้ำฝน

มีชีวา
(เพื่อว่าเตรียมตัวตาย)

เราเกิดมา เตรียมตัวตาย
ทุกวินาที ที่ผ่านไป มีค่า
เวลามนุษย์ น้อยนัก สุดพรรณา
ท่านเปรียบว่า ปานฟองน้ำฝน

คนทั้งหลาย เมามายในชีวิต
ลืมสนิท ชีวิตในโลกโลกีย์
เป็นเพียงโรงละคร ดีดี
อย่าคิดว่านี่ คือสวรรค์
คนทั้งหลาย  ก่อนตายค่อยได้สติ
เสียใจเหลือที่ เป็นอย่างนี้ทุกชาติ
ตายเกิดๆเป็นอนันต์ น่าอนาถ
 เป็นมนุษย์ชาติ ยากนัก อจินไตย
ยากนักจะเชื่อได้ ด้วยไร้ศรัทธา
มีปัญญา จึงจะดับตัณหาได้
เป็นบัณฑิต ฝึกตนฝึกใจ
ยากๆหลาย จะออกจาก ปลักตัณหา
ชีวิต คือการเดินทางไกล
 วนเวียนไป ในวัฏฏสงสาร 
ซึ่งก็คือ คุกประหาร
มีทัณฑ์ทรมาน ในอบายภูมิ
บุญ เปรียบปานมิตรแท้
หรือมารดาแม่ ของเด็กทารก คือเรา
หรือเป็นเสบียง เลี้ยงตัวเก่า
ผู้ไม่เขลา มีปัญญา แสวงหาบุญ
อย่าฝัน จะได้ไปสวรรค์
สำหรับนักสร้างบารมีเท่านั้น ไปได้
ดังนั้นเป็นมนุษย์นี้ มาเตรียมตัวตาย
จะได้สุขสะบาย ไปสวรรค์ 

;;;;;;;;;;