บุญใหญ่ไม่ทำไม่ได้ (จะแพ้ภัยตน):: แปลกนัก ถ้าไม่รักการทำบุญใหญ่ จะแพ้ภัยตน ด้วยคนทั้งหลายมีกิเลสร้าย เภทภัยล้น เป็นภัยตน ภายใน บุญใหญ่จึงต้องทำ

บุญใหญ่ไม่ทำไม่ได้
(จะแพ้ภัยตน)

แปลกนัก ถ้าไม่รักการทำบุญใหญ่
จะแพ้ภัยตน
ด้วยคนทั้งหลายมีกิเลสร้าย เภทภัยล้น
เป็นภัยตน อยู่ภายใน บุญใหญ่จึงต้องทำ

  ทักษิณาทาน และการทำพลีห้า

ผู้มีศรัทธา ได้บุญญามาก
แต่คนทั่วไป ไม่รู้จัก
ช่างโง่เขลายิ่งนัก ไม่รู้จักนาบุญ

   ทักษิณาทาน การทำบุญกับสงฆ์
ศาสนาดำรง ด้วยสงฆ์นี่หละ
สงฆ์จึงไม่ใช่คนธรรมดา
สงฆ์เปรียบเหมือนว่า พระอาทิตย์ก็ได้

สงฆ์จึงมีคุณมาก ไม่อาจจักดูดาย
ใครทำไม่ได้ จะแพ้ภัยตน
เหมือนลูกอกตัญญู ผู้โง่ล้น
เกิดเป็นคน แต่ทำตนเหมือนกาไก่

แปลกน๊ะ ไม่กตัญญู ก็ไม่ได้
ทำไม ต้องกตัญญู
ก็ด้วยว่าเป็นคุณธรรม ต้องรู้
กตัญญู เครื่องค้ำชูชีวิต

คนกตัญญู ตกน้ำไม่ไหล
ตกไฟ ก็ไม่ไหม้
ดังนั้น คนกตัญญู จึงปลอดภัย
ส่วนคนอกตัญญูไซร้ แพ้ภัยตนเอง

บุญใหญ่ รองลงไปจากทักษิณาทาน
คือทำพลี ๕ ประการ นั่นแหละ
หนึ่ง อติถิพลี ทำดีต่อผู้มาแวะ
จะได้เพื่อนแท้ ทางไกล

สอง ญาติพลี ดูให้ดี ญาติๆ
อย่าให้พลาด คนใกล้ชิด
รักกัน พึ่งพากัน สนมสนิท
ภัยรอบทิศ มิมีใกล้

สาม ราชพลี ทำดีช่วยชาติ
เด็ดขาด เรื่องส่วนรวม
ปล่อยวางเรื่องส่วนตัว แล้วเข้าร่วม
น้ำท่วม ภัยแล้ง ช่วยแบ่งเบา

สี่ เทวตาพลี บวงสรวงให้ดี เทวดา
รวมทั้งผู้ใหญ่ที่เมตตา ต่อชีวิต
คอยปกปักรักษา ตามติด
ค้ำชูชีวิตของเรา

ห้า ปุพพเปตพลี อุทิศกุศล
แก่บุคคล ที่เรารักเคารพ
เดินทางไกล เวียนว่าย ในปรภพ
ทุกข์ยากประสพ น้อมนบ อยากได้บุญ

บุคคลเหล่านี้ จะไม่หนีไปไหน
จะคอยสอดส่องเภทภัย ให้เรา
สนับสนุน ค้ำจุน ใครไม่เท่า
และบุญของเรา เพิ่มขึ้นพูนทวี

;;;;;;;;;;