พิชิตตน
(คนเก่งแท้)
(คนเก่งแท้)
คนที่ ทั้งดีทั้งเก่ง หายาก นักสร้างบารมี
เดินทางสายกลาง จึงจะมีทั้งสองอย่างนี้
ทั้งเก่งและทั้งดี ทางนี้เท่านั้น
จงตระหนัก ถ้าอยากสุขสมปราถนา
มีชีวิต ต้องรู้จักชีวิต ไม่รู้ไม่ได้ เราไม่ใช่ไก่กา
จะมามัวเสียเวลา ทำมาหากินเท่านั้น มันไม่ใช่
เป็นศิษย์ มีครูนำ ทำกันเป็นหมู่คณะ
เราเป็นเหมือนลูกแกะ ไม่อาจเดินเกะกะ
ฝูงสุนักป่า คอยจ้องหา ตาเป็นมัน
จะไปมัวคิดค้น หาใหม่ ทำไมกัน
แม้แต่เจ้าชายสิตธัตถะ กุมาร
เริ่มต้นด้วย ตามหาพระอาจารย์ ตามสำนักต่างๆ
สอนวิชาพ้นทุกข์ ในวัฏฏะสงสาร
สอนให้เป็นคนดี มีขันติ อดกลั้น
ไม่หลงบ่วงมาร คือการผิดศีลธรรม
ใจที่ขุ่นข้น มีอวิชชามาปิดบัง
ความคิด คำพูด การกระทำ ล้วนกิเลสสั่ง
คิดทบทวนหลายๆครั้ง และฟังความเห็นของบัณฑิต
คือหมกมุ่น ไม่ลืมหู ไม่ลืมตา ไม่นั่งสมาธิ
เอาใจไว้นอกตัว รับกระแสวิบาก ขาดสติ
เป็นมิจฉาทิฏฐิ ว่ายากสอนยาก
เป็นผู้ ใฝ่ฝึกตน คนบัณฑิต
เป็นผู้ให้ มีหัวใจ กัลยาณมิตร
อุทิศ ชีวิต พิชิตกิเลสในตน
เป็นผู้ให้ มีหัวใจ กัลยาณมิตร
อุทิศ ชีวิต พิชิตกิเลสในตน
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น