โพธิ์ทอง
(ที่พึ่งของ คนกตัญญู)
(ที่พึ่งของ คนกตัญญู)
เมตตา อ่อนโยน ไม่ใช่คนอ่อนแอ
มีความสุขแท้ แล้วคิดเผื่อแผ่ แบ่งปัน
สรรพสัตว์น้อยใหญ่ ล้วนมีทุกข์ทั้งนั้น
ที่สำคัญ ล้วนเคยเป็นญาติ ร่วมชาติกันมา
สรรพสัตว์น้อยใหญ่ ล้วนมีทุกข์ทั้งนั้น
ที่สำคัญ ล้วนเคยเป็นญาติ ร่วมชาติกันมา
มีรัศมี แผ่ออกไปรอบข้าง ทั่วทิศ
กระทบธรรมชาติ สรรพสัตว์ สงบสิ้นฤทธิ์
หายอำมหิต สติฟื้น ตื่นขึ้นมา อย่างน่าอัศจรรย์
ใจเมตตา เป็นลักษณะของคนดี มีปัญญา
กระทบธรรมชาติ สรรพสัตว์ สงบสิ้นฤทธิ์
หายอำมหิต สติฟื้น ตื่นขึ้นมา อย่างน่าอัศจรรย์
ใจเมตตา เป็นลักษณะของคนดี มีปัญญา
มีความสุขสมปราถนา คนธรรมดา คิดไม่ถึง
อ่อนโยน แต่ไม่อ่อนแอ ทำคนตลึง
เป็นที่พึ่ง ประหนึ่งเทวดา เมื่อเวลามีภัย
เหมือนแม่ไก่ ปกป้องภัย ให้ลูกเจี๊ยบ
เหมือนมารดารักบุตรเกิดใหม่ ไหนจะเปรียบ
หาใดเทียบ รักบุตรน้อย กลอยใจ
พรหมในบ้าน ลูกหลาน รู้ไหม
หาใดเทียบ รักบุตรน้อย กลอยใจ
พ่อแม่ นั่นแหละใช่ และคนแก่คนเฒ่า
ลูกหลานวันทา บูชาเอา
สุขสมปราถนาของเจ้า อยู่ใต้เงา โพธิ์ทองนี้
ใจอ่อนละมุน จะสมปราถนา ทุกประการ
จิตมีอานุภาพ ถึงกับเทวดาลงรักษา อย่างนั้น
เหมือนปาฏิหาริย์ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
เหมือนปาฏิหาริย์ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้
มืดมิด จึงคิด ไม่สมปราถนา
อานุภาพใจ หายไป เมื่อมืดมา
บัณฑิตรู้ท่า ทุ่มภาวนา รักษาใจ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น