คนเหนือฟ้า (เทวดาเดินดิน):: แม่น้ำทั้งหลาย ย่อมไหล ไปสู่ทะเล บุญที่เราทำ ไม่มีเก ไหลเท ไปหาผู้ทำ

คนเหนือฟ้า
(เทวดาเดินดิน)

แม่น้ำทั้งหลาย ย่อมไหล ไปสู่ทะเล

บุญที่เราทำ ไม่มีเก ไหลเท ไปหาผู้ทำ

เจ็ดวันเจ็ดคืน ไม่หยุด สุดประหลาดล้ำ

นี้เป็นคำ ของพระผู้รู้ ผู้ประเสริฐ

บุญเก่าที่ทำไว้ นึกถึงทีไร บุญทับทวี
บาปก็เช่นกัน เพิ่มทันที เมื่อนึกถึง
การผูกเวร เป็นกรรมหนัก ดังนั้นจึง
ควรคิดถึง..แต่กรรมดี และให้อโหสิ มิจองเวร

คิดดี พูดดี ทำดี เข้าไว้ แม้ใครไม่รู้
และอย่าสู่ คิดร้ายพูดร้ายนินทา
บุญบาปฟูฟ่องได้ ง่ายๆหนา
เก็บใจไว้ในตัว ตลอดเวลา จึงจะได้

บุญก็ทำกรรมก็สร้าง จะเอาอย่างไร
นี้เป็นคนทั่วๆไป ห่างไกล กัลยาณมิตร
เพียงคิดในใจ บุญบาปเกิดใหญ่ ไม่รู้สักนิด
จงรู้ไว้ ความคิด มีฤทธิ์ยิ่งกว่าพูดและทำ

อยู่คนเดียวระวังความคิด อยู่กับมิตรระวังวาจา
จึงมีที่มา อย่างที่ว่า มาแล้ว
บัณฑิต รีบเร่งฝึกใจ ให้ใสแจ๋ว
เพื่อคลาดแคล้ว..บ่วงมาร การคิดร้าย

ความคิดเห็นผิด อำมหิตกว่าคิดร้าย
โง่และดื้อใจหาย ไม่ฟังใครทั้งนั้น
เป็นภาชนะที่คว่ำ ไม่รับทุกสิ่งอัน
เหมือนอีหอย หน้าประตูวัดเชตวัน นั่นเอง

ชนะตน เป็นคนเห็นถูกได้ ยิ่งใหญ่แท้
มีความเคารพนั่นแหละ ยิ่งใหญ่
เป็นคุณธรรมพื้นฐานของปัญญา วิเศษหลาย
วิเศษอย่างไร คือจะได้ฟังธรรม

ความเคารพ ดีจบ จับดีคน
จับดี เป็นต้น ของปีติ
มีสุขสมปราถนา เหลือที่
ปีตินี้ เป็นอาหารทิพย์ ของเทวดา

คิดดีต่อใคร ๆ คือจริงใจต่อทุกคน
เป็นมหากุศล เป็นคนมีสัจจะ
เป็นคนเหนือคน เหนือมนุษย์มนา
เป็นคนเหนือฟ้า เทวดาเดินดิน

;;;;;;;;;;