สมบัติอยู่เป็นสาย (อยู่ในตัว ตามทางสายกลาง) เราเกิดมา เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง บุญแสวง สร้างบารมี เป็นเป้าหมายชีวิต จำต้องทำสุดขีด สุดชีวี ด้วยวัฏฏสงสารนี้ มีภัยมาก

สมบัติอยู่เป็นสาย
(อยู่ในตัว ตามทางสายกลาง)

เราเกิดมา เพื่อทำพระนิพพานให้แจ้ง

บุญแสวง สร้างบารมี
เป็นเป้าหมายชีวิต จำต้องทำสุดขีด สุดชีวี
ด้วยวัฏฏสงสารนี้ มีภัยมาก

พ้นกฎแห่งกรรม ที่ทำส่ำสัตว์เวียนว่าย
ทุกข์มากหลาย น้ำตาไหลมากกว่าน้ำสมุทร
เกิดใหม่ลืมหมด น่ากำศรต เหล่ามนุษย์
ยังตามใจตนอุตลุด กิเลสตัณหา

ยากดีมีจน ต้องเป็นคน ทานศีลภาวนา
ทางสายกลางอย่างว่า ทางสละกิเลส
แม้จนแสนจน ต้องอดทน ไม่ลักขโมยเด็ด
รักษาความดียิ่งกว่าชีวิต เป็นเคล็ด ของชีวา

ใครอดทนได้ ได้ชื่อว่า ชนะตน

เป็นคนเหนือคน ไม่ธรรมดา จะมีเทวดาปกป้อง
เป็นธรรมชาติของชีวา มีพระผู้รู้รับรอง

คนดีทั้งผอง จึงตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้

การทำงานที่สุจริต จะมีจิตใจดีงาม
 มีจิตวาบหวาม ปีติ

ไม่ผิดหลัก ทานศีลภาวนา ตรองให้ดี
การทำงานสุจริตอย่างนี้ เป็นอาชีวะวิสุทธิศีล

ทานศีลภาวนา จงรู้ว่า คือทางสายสมบัติ
ทานเป็นสายอย่าให้ขาด เป็นทานบารมี
มีกินมีใช้ ไม่ต้องทำมาหากิน อย่างนี้ก็มี

เหมือนมหานที มีน้ำไม่ขาด

พระภิกษุ ผู้รักษาศีล ก็มีกินมีใช้
ศีลเป็นเหมือนห้วงน้ำใหญ่ ต้นน้ำลำธาร
มีศีลบารมี คอยบันดาล
อาหารขบฉัน เหนือชั้นกว่าทานบารมี

เจริญภาวนานั่งสมาธิ ได้ปัญญาบารมี ดีสุด
เปรียบดังมหาสมุทร สุดสาคร
สร้างฝนโปรยปราย มหาชนสดใส ไม่เดือดร้อน
บันดาลมหาสมบัติมานอน อย่างน่าอัศจรรย์

ดังนั้นมีสมบัติ ประหยัดสุด ประโยชน์สูง

มุ่ง สร้างทานบารมี เท่านี้เท่านั้น
รักษาศีล ด้วยชีวัน
สุดสำคัญ ภาวนาทุกวัน นั่งสมาธิ

;;;;;;;;;;