สรรพสัตว์ทุกข์หนัก
(ด้วยไม่รู้จักบุญ)
ทุกข์เสมอด้วยขันธ์ นั้นไม่มี
ขันธ์นี้ คือกายใจ สรรพสัตว์
ตกอยู่ในกระแส กิเลสกรรมวิบาก
กฎไตรลักษณ์ และกฎแห่งกรรม
ทุกข์หนัก จากการเวียนว่ายในวัฏฏะ
เป็นทุกข์หนักหนา อจินไตย
เสียน้ำตามากกว่า น้ำสมุทรใหญ่
ยากหลาย ยิ่งกว่ายาก จักหลุดพ้น
สังขาร เป็นทุกข์อย่างยิ่ง
สังขารนี้ เป็นสิ่ง..ที่ ไม่มีมาแต่เดิม
บุญทำกรรมแต่ง มาเพิ่มมาเสริม
กิเลสตัณหา มาต่อเติม ตัดแต่ง
เหย้าเรือนที่ปกครองไม่ดี มีทุกข์
รักสนุก ไม่นำพาลูกหลาน
ไม่สงเคราะห์คู่ครอง ให้ชื่นบาน
สุดสำคัญ ไม่บำรุงบิดามารดา
ความจน เป็นทุกข์ล้นในโลก
ด้วยกิเลสสกปรก ตัณหา
อยากได้ อยากมี อยากเป็น สุดชีวา
กระทั่งว่า ไม่ถูกต้องดีงาม
การกู้หนี้ นี้เป็นทุกข์ในโลก
ไม่ตลก เหมือนยกภูเขาใส่อกตน
ได้ชื่อว่ามักง่าย ไม่มีความอดทน
เหมือนถูกโจรปล้น จิตกังวลขาดสติ
คนไม่มีที่พึ่ง อยู่เป็นทุกข์
พึ่งบุญแสนสุข เป็นที่พึ่งพา
เหมือนอยู่บนเรือใหญ่ แสนสุขอุรา
เข้าถึงพระรัตนตรัย นั่นหละ ที่พึ่งแท้
;;;;;;;;;;
