วันศุกร์ที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2566

บุญคือมารดา (บาปชั่วช้า เจ้ากรรมนายเวร) ร่างกายของสรรพสัตว์ ดับได้ แต่อย่างไร ชื่อและสกุล ยังอยู่ อีกทั้งกรรมดีชั่ว ของทุกผู้ ยังคงอยู่ อนันตกาล

 บุญคือมารดา
(บาปชั่วช้า เจ้ากรรมนายเวร)

ร่างกายของสรรพสัตว์ ดับได้
แต่อย่างไร ชื่อและสกุล ยังอยู่
อีกทั้งกรรมดีชั่ว ของทุกผู้
ยังคงอยู่ อนันตกาล

กายอยู่ในโลก มีกฎไตรลักษณ์
บุญบาป ต่างหาก พ้นกฎ
ติดตามชีวิต ไม่ละลด
ตามกฎ..แห่งกรรม
หนี กฎแห่งกรรม
จึงต้องทำ พระนิพพานให้แจ้ง
พระนิพพาน เป็นแหล่ง
แห่งที่ หนีพ้นกฎมาร
พระนิพพานไม่แจ้ง ยังเวียนว่าย
ส่วนมาก ไปอบายทั้งนั้น
น้อยแสนน้อย ไปสวรรค์
รู้จักบำเพ็ญทาน ไปสวรรค์ได้
แสวงบุญสร้างบารมี กรณียกิจ
ด้วยชีวิต เวียนว่าย
นานแสนนาน อจินไตย
เสบียง ไม่เตรียมไม่ได้ ตายแน่ๆ
โลก คือโรงละคร
กิเลสกรรมวิบากสอน กำกับ
ไม่ลืมหูไม่ลืมตา อ้าปากงับ
เหมือนกับ ปลาหลงเหยื่อ
กายดับได้ แต่ชีวิตไปต่อ
มีบุญบาป เคลียคลอ ติดตาม
บุญเหมือนมารดา ที่เลิศล้ำ
บาป คือเจ้ากรรม นายเวร

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น