กรรมไม่แบ
การให้อภัยตน
คือให้อภัยคน นั่นเอง
เป็นคนเก่ง
ส่วนคนเสงเครง อวดเก่งกับคน
ให้อภัยตน ทนวางบาป
ที่รุมเร้า ทำเราถึงกับ ร้อนใจ
ตีโพยตีพาย
ว่าร้าย ทำลาย คน
เหมือนลิงกำถั่ว
ร้อนตัว จึงกำไม่วาง
อยากขยี้ขยำ กำหมัดค้าง
กำไม่วาง กามคุณ๕
ผิดศีล๕ ปุถุชน
กรรมไม่แบของคน
กรรมเหลือล้น แต่คน ก็ไม่รู้จักแบ
คิดชั่วพูดชั่วทำชั่ว
เป็นบาป พันพัว ตน
เท่ากับทำร้ายตน
กายเบาใจเบาล้น เมื่อพ้นจาก บาป
ให้อภัยตน
ไม่คิดวกวน ถมทับ
การละบาป
จงแน่ใจ เท่ากับให้ อภัยตน
การไม่สำนึกบาป
กลับ ทำผิดซ้ำซาก
มันเป็นกับดัก
มาร กระชาก ลงนรก
การลืมตน
เป็นคน ลืมสติ คิดไม่ถึง
เพราะไม่รู้ซึ้ง
แถมดื้อดึง ด้วยกรรมบัง
พระโพธิสัตว์ มีเมตตา
เป็นที่พึ่งพา สรรพสัตว์
จึงสร้างบารมีไม่ขาด
เป็นที่พึ่งพา สรรพสัตว์
จึงสร้างบารมีไม่ขาด
ปราถนา พระโพธิญาณ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น