อาภรณ์วิเศษ:: กายมนุษย์ เหม็นสุดสุด กว่าสิ่งใด เทวดาไม่ใกล้ ถอยไปห่าง

อาภรณ์วิเศษ

กายมนุษย์
เหม็นสุดสุด กว่าสิ่งใด

เทวดาไม่ใกล้
ถอยไปห่าง

แต่กลิ่นศีล
เทวดาชอบกลิ่น นี้จัง

จึงเขม้นมองหา ตาตั้ง
มุ่งหวัง ลงมารักษา

กลิ่นมนุษย์ที่เหม็น
เป็น เพราะบาป

พูดจ้วงจาบ
หยาบช้ากับ พระสงฆ์

กรรมทางวาจา
เป็นที่มา อย่างเจาะจง

กลิ่นไม่พึงประสงค์
เหม็นเน่า จึงเข้ามา

นางภัททกาปิลาณี
เคยทำไม่ดี กับพระปัจเจกฯ

กลิ่นกายจึงเหม็นเฉก
เช่น ส้วม

เหม็นตลบ
อบอวน แม้สำรวม

กลิ่นเหม็นส้วม ไม่อาจขจัด
แม้สะอาด ก็ตาม

ดอกมะลิ ที่ว่าหอม
ยังยอม ศีล

หอมทั่วถิ่น ไปไกล
ได้ถึง ชั้นฟ้า

หอมไม่จืดจาง
ทุกวัน เวลา

เป็นอมตะ
ตลอดเวลา ตลอดกาล

เทวดาลงรักษา
เช่นมารดา เลยทีเดียว

จึง จงรักษาศีลให้เชี่ยว
ประเดี๋ยว จะดี

ความสมปราถนาจะมา
ความสุขี จะมี

ศีลนี้ คืออาภรณ์ที่
วิเศษ ของยอดคน

รักษาศีลไม่ยาก
เพียงรัก ความสะอาด
มีระเบียบ มีมารยาท
เด็ดขาด ตรงต่อเวลา

;;;;;;;;;;