แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กายมนุษย์ แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กายมนุษย์ แสดงบทความทั้งหมด

วันศุกร์ที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2567

มนุษย์เท่านั้น (บำเพ็ญทานได้) มีโภคทรัพย์สมบัติ ด้วยใจกว้าง ศรัทธาตั้ง บำเพ็ญทาน ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ทุ่มชีวัน ด้วยเชื่อมั่น ในบุญ

 มนุษย์เท่านั้น
(บำเพ็ญทานได้)

มีโภคทรัพย์สมบัติ ด้วยใจกว้าง
ศรัทธาตั้ง บำเพ็ญทาน
ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ทุ่มชีวัน
ด้วยเชื่อมั่น ในบุญ

จะบำเพ็ญทานได้ ไม่ง่าย
ไม่ใช่ เพียงเป็นคน
ต้องเป็นมนุษย์ใจสูง ไม่ใช่ปุถุชน
ศรัทธาล้น คนใจสูง

ปุถุชน เพียงเป็นคน ไม่ใช่มนุษย์
ใจไม่บริสุทธิ์ ไม่สูง
มีมิจฉาทิฏฐิ จูง
ชีวิตมุ่ง ลงต่ำ ถลำลึก
จะมีรูปสมบัติ ได้เพศบริสุทธิ์
มหาบุรุษ พระพุทธองค์
ต้องมีศีล มีมารยาท สูงส่ง
เอกองค์ น่ากราบน่าไหว้
ภัยพาลแพ้ใจ กลายเป็นมิตร
ร่วมคิด ร่วมสร้าง
ธรรมชาติสดใส สว่าง
โลกและสวรรค์ ไม่ต่างกัน
ศีลห้าพื้นฐาน การเป็นมนุษย์
ยอดสุด คือข้อห้า
เป็นมนุษย์ไม่ได้ ดื่มสุรา
ดับปัญญา ยอดคุณธรรม
สุรา ทำลายสติ
คุณธรรมสุดดี ของมนุษย์มนา
กายเป็นคน แต่ใจพาลา
เหมือนสรรพสัตว์ธรรมดา ทั่วไป

;;;;;;;;;;

วันพุธที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2567

มนุษย์ (คนมีสัจจะ) ขอให้จริงเท่านั้น แล้วจะเอาอะไร เป็นคำของไท้ หลวงปู่ฯ ผู้มีสัจจะ นั้นน่าดู นำมาสู่ สุขสมปราถนา

มนุษย์
(คนมีสัจจะ)

ขอให้จริงเท่านั้น แล้วจะเอาอะไร
เป็นคำของไท้ หลวงปู่ฯ
ผู้มีสัจจะ นั้นน่าดู
นำมาสู่ สุขสมปราถนา

จริงจัง จริงใจ จริงแท้
แน่วแน่ มั่นคง
จริงจังต่องาน ไม่คดไม่โกง
ใจปลอดโปร่ง ตรงต่องาน
จริงใจต่อคน อดทนอดกลั้น
เหมือนมารดาท่าน รักบุตรสุดใจ
บุตรน้อย จะดื้อซนอย่างไร
ท่านยิ้มได้ ให้อภัยเสมอ
จริงแท้ แม้เวลาผ่านไป
ก็ยังคงไว้ ไม่เปลี่ยนแปลง
จริงจังจริงใจ ในที่ทุกแห่ง
ใจไม่แห้ง ไม่แล้งน้ำใจ
สัจจะ มีอานุภาพอจินไตย
เหมือนแม่ไก่ ขับไล่เหยี่ยวร้าย
สัจจะ รักแท้ ให้ชีวิตได้
มหาชนร่วมใจ พระโพธิสัตว์
ผู้มีสัจจะ สุขสมปราถนา ด้วยบารมี
ทำความดี เป็นสาย เป็นนิสัย
นิสัยดี คือบารมี ยิ่งใหญ่
ติดตามไป อุปถัมภ์ ค้ำชีวิต
แสวงบุญสร้างบารมี กรณียกิจ
เป็นชีวิต ของมนุษย์
มีปัญญา มีศรัทธา พระพุทธฯ
ผู้เป็นมนุษย์ คือคนมีสัจจะ

;;;;;;;;;;

วันอังคารที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2567

มนุษย์คือคนดี (มีใจสูง) มนุษย์ คือคนดี มีใจสูง ชีวิตมุ่ง แสวงบุญ สร้างบารมี เป็นเสบียง เลี้ยงชีวี ขณะที่ เวียนว่าย ในวัฏฏะ

 มนุษย์คือคนดี
(มีใจสูง)

 
มนุษย์ คือคนดี มีใจสูง
ชีวิตมุ่ง แสวงบุญ สร้างบารมี
เป็นเสบียง เลี้ยงชีวี
ขณะที่ เวียนว่าย ในวัฏฏะ

หลังตาย นานหลาย เวียนว่าย
อจินไตย ยากหลาย เป็นมนุษย์
เป็นแหล่ง แห่งเดียว ยากสุด
เป็นมนุษย์เท่านั้น แสวงบุญได้
ผู้แสวงบุญไม่ขาด ได้เกิดบนสวรรค์
ส่วนผู้ประมาทนั้น ลงอบาย
ทุกข์เหลือล้น อยากตายก็ไม่ได้
ทุกข์หลาย นานหลาย อบายภูมิ
เมื่อเกิดเป็นมนุษย์ ก็ยากอยู่แล้ว
การแสวงหาแก้ว หรือบุญ ยิ่งยาก
ด้วยตัณหา เข้ามาผูกมัด
เป็นกับดักสัตว์ ของหมู่มาร
หมู่มาร มันต้อนสัตว์ไปอบาย
เป็นอจินไตย คล้ายล่าสัตว์
เป็นที่สนุกสนาน เป็นชีวาต
ชีวิตมาร ไม่อาจขาด ธรรมชาติมาร
วัฏฏสงสาร มี ๓๑ ภูมิ
 มีสองกลุ่ม สุคติ กับทุคติ
โลกมนุษย์ อยู่ใน สุคติ
อบายภูมิสี่ เป็นทุคติ ภูมิแห่งทุกข์
เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน สัตว์นรก
ปุถุชน จะไปตก ในภูมินี้
ประมาท ไม่แสวงบุญสร้างบารมี
ปุถุชนนี้ เหมือนไก่ ได้พลอย

;;;;;;;;;;

วันอังคารที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2566

กายมนุษย์เท่านั้น (สรรสร้างบารมีได้) คำว่ารถ ปรากฎด้วยส่วนประกอบ สัตว์ มีส่วนประกอบ คือขันธ์ มีชื่อสมมุติ ต่างกัน ด้ว้ยขันธ์ นั้นแตกต่าง

 กายมนุษย์เท่านั้น
(สรรสร้างบารมีได้)

 
คำว่ารถ ปรากฎด้วยส่วนประกอบ
 สัตว์ มีส่วนประกอบ คือขันธ์
จึงมีชื่อสมมุติ ต่างกัน
ด้วยขันธ์ นั้นแตกต่าง

รถ มีหลากชนิด
คนประดิษฐ์ ดัดแปลง ส่วนประกอบ
สรรพสัตว์ ทำกรรม ที่ตนชอบ
ดัดแปลงขันธ์ ส่วนประกอบ ของตน
 รูป เวทนา สัญญา สังขาร
และวิญญาณ ขันธ์ห้า
กรรม นายช่างประดิษฐ์ ของมารา
ขันธ์ต่ำช้า ไปอบาย
กายจิตธรรม คือชีวิต
กายจิต คือขันธ์ห้า
กายคล้ายบ้าน ธรรม ดั่งมารดา
จิต คือเรา ทารก
ธรรม ควบคุมจิต
มีบุญบาป สถิตย์ สั่งการ
ควบคุม สรรสร้างขันธ์
สุขสันติ์หรือโศก ขึ้นอยู่ที่บุญบาป
บุญสร้างขันธ์ ให้คงทนงดงาม
แต่บาป ตัวกรรม ทำลาย
สร้างวิบากที่อยู่ เวียนว่าย
บาปกรรมหลาย ไปอบายภูมิ
กายมนุษย์ เลิศสุด ขันธ์ห้า
แต่ยากเหลือคณา จะได้
มีกายเดียว ที่มารกีดกันสุดใจ
เป็นกายสร้างบารมีได้ นั่นเอง

;;;;;;;;;;

วันศุกร์ที่ 22 กันยายน พ.ศ. 2566

ปุถุชนกิเลสหนา (ดื่มสุรายาเมา) ศีลห้า รักษาความเป็นคน สำคัญล้น คือข้อห้า มนุษย์ ต่างจากปุถุชน คนธรรมดา ปุถุชนกิเลสหนา ดื่มสุรายาเมา

 ปุถุชนกิเลสหนา
(ดื่มสุรายาเมา)

 
เป็นคน เป็นได้ยาก
ยากสุดยาก ยิ่งกว่า เต่าตาบอด
ทุกร้อยปี โผล่หัว ขึ้นมาสอด
ลอดบ่วงน้อย ลอยอยู่กลางทะเล

ชีวิตคน มีค่าสุดประมาณ
 อายุสุดสั้น ปานฟองน้ำฝน
แต่หลังตาย กลับนานเหลือล้น
ด้วยชีวิตคน มีค่า สร้างบารมี

สร้างบารมี หนีคุกประหาร
ซึ่งหมู่มาร ขวางกั้น สุดกำลัง
สรรพสัตว์ เป็นเหยื่อ โง่จัง
ใช้ตัณหา เป็นยาสั่ง ไล่ต้อน

พระใช้บุญ มารใช้บาป
บุญเป็นบารมี บาปเป็นกิเลส
พระกับมาร รอนราน เป็นเหตุ
เกิดอาเพท เหตุการณ์ต่างๆ

แต่คนทั้งหลาย คล้ายไก่ได้พลอย
เขี่ยทิ้งจ้อย พลอยเม็ดงาม
หมู่เทวดา เห็นแล้ว ขำ
ช่างโง่ล้ำ ปุถุชน

แสวงบุญสร้างบารมี กรณียกิจ
สุดขีด ทำพระนิพพานให้แจ้ง
โลกมนุษย์เท่านั้น เป็นแหล่ง
และสุดแกร่ง คือกายคน

ศีลห้า รักษาความเป็นคน
สำคัญล้น คือข้อห้า
มนุษย์ ต่างจากปุถุชน คนธรรมดา
 ปุถุชนกิเลสหนา ดื่มสุรายาเมา

;;;;;;;;;;

วันอังคารที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2566

วันเกิด (วันประเสริฐ ควรได้สติ) ถึงวันเกิด คิดถึงใครคนหนี่ง ซาบซึ้ง เมื่อคิดถึงท่าน ผู้นั้น มารดา ผู้มีพระคุณอนันต์ ปีติตื้นตัน ท่านช่างยิ่งใหญ่ ในใจตน

วันเกิด
(วันประเสริฐ ควรได้สติ)

ถึงวันเกิด คิดถึงใครคนหนี่ง
ซาบซึ้ง เมื่อคิดถึงท่าน ผู้นั้น
มารดา ผู้มีพระคุณอนันต์
ปีติตื้นตัน ท่านช่างยิ่งใหญ่ ในใจตน
โอ้แม่จ๋า กว่าลูกจะได้สติ
แม่นี้ มีคุณอย่างใหญ่หลวง
แม่ก็ไปแล้ว ไปลับล่วง
โหยหา ใหญ่หลวง เมื่อท่านล่วงไปแล้ว
ยังไม่สาย คิดได้ รีบทำความดี
เอาบุญราศรี อุทิศไป ให้มารดา
 ละเลิกสิ่งอัปปรี แล้วเข้าวัดวา
 ทานศีลภาวนา เป็นชีวืต
ใครได้กราบเท้ามารดา ขณะมีชีวิต
โชคดีสุดขีด ได้ชีวิตกตัญญู
เป็นคุณธรรม ติดตาม ค้ำชู
เป็นผู้ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ 
 มีอภิชาติบุตร สุดประเสริฐ
บังเกิด..ขึ้นมา เป็นกัลยาณมิตร
พาแสวงบุญสร้างบารมี บำเพ็ญจิต
ชีวิตสุขสมปราถนา อนันตกาล
ถึงวันเกิด ควรได้สติ ดำริคิด
ว่าชีวิต นั้นหนา คืออะไร
กิน นอน ถ่าย สืบพันธ์เท่านั้น ใช่ไหม
เรานี้ต้องตาย เตรียมตัวไว้หรือยัง
 เดี๋ยวน้ำก็จะลด หมดเวลาหาบุญ
อย่าปล่อยเวลาให้สูญ หาบุญไว้
มีกฎแห่งกรรม หลังตาย
บุญเท่านั้น ใช้ อย่างอื่นทิ้งไว้ในโลก
 
ชีวิตมนุษย์ น้ำขึ้นสุดสุดแล้ว
รูปสมบัติแจ๋ว เหมาะแล้ว ทำความดี
เกิดมา แสวงบุญ ทำให้คุ้น สร้างบารมี
อย่ามัวรอรี ชีวิตนี้ มีอันตรายมาก
ชีวิตมนุษย์สั้นนัก ไม่อาจจัก ผลัดวัน
เทียบกันได้ กับสะเก็ดไฟ แว๊บเดียว
ในห้วงจักรวาล อันมืดมล นั่นเชียว
แป๊บเดียว เป็นมนุษย์ แต่นานสุด หลังตาย 
เวลากระจิ๊ด สั่งสมสะเบียง เลี้ยงชีวา
เท่านั้นหละ แล้วเดินทางไกล ไม่สิ้นสุด
นานนักหนา อจินไตย อุตลุด
ดิ้นไม่หลุด ไม่สิ้นสุด ในวัฏฏะ 
เกิดใหม่ เป็นมนุษย์ สุดยาก
โอกาสน้อยนัก น้อยกว่า เต่าตาบอด 
ทุก๑๐๐ปี โผล่ขึ้นที เอาหัวสอด 
ลอดบ่วงน้อย ลอย อยู่ท้องทะเลลึก
วันเกิด จงอเลิท ตั้งสติให้ได้
เป็นมนุษย์นี้ไซร้ สุดแสนยาก
และที่สำคัญนัก สำคัญมาก
โลกนี้เท่านั้นจัก ทำดีได้
ชีวิตหลังตาย ไปเสวยผล 
นานเหลือล้น อจินไตย 
ทุกข์ก็ทุกข์มาก สุขก็สุขนัก เกินบรรยาย
วันเกิด ควรตั้งสติให้ได้ ตั้งใจทำดี
 
 ไปวัด ตักบาตรทำบุญญา
ไหว้พระ และนั่งสมาธิ
ทำใจนิ่งใส เป็นบุญใหญ่ บูชาบุพการี
 อีกทั้ง ทวยเทพและคนดี ที่มีพระคุณ

;;;;;;;;;; 

วันอังคารที่ 15 สิงหาคม พ.ศ. 2566

ทางธรรม (ทางสมบัติ สุขสมปราถนา) ทางธรรม ไม่ทำบาป สติกำกับ มีหิริโอตัปปะ ไม่ประมาท อายกลัวนักหนา ผู้มีปัญญา จะเป็นเช่นนี้

 ทางธรรม
(ทางสมบัติ สุขสมปราถนา)

 ทางธรรม ไม่ทำบาป
 สติกำกับ มีหิริโอตัปปะ
ไม่ประมาท อายกลัวนักหนา
ผู้มีปัญญา จะเป็นเช่นนี้

ใจคนฝึกได้ ให้มีสติ
คุณธรรมสุดดี สุดยอด
บัณฑิต ฝึกตน จึงไม่มืดบอด
รู้แจ้ง แทงตลอด ในธรรม
รู้แจ้งในเหตุ ของโลกและชีวิต
ว่า มีจิตนำไป
มีบุญบาปกำกับ ชี้นำให้
จิตไม่มีอะไร คล้ายเด็กทารก
จิตในร่างมนุษย์ ฝึกได้
มีบุญหลาย ได้เกิดเป็นมนุษย์
เหล่าเทวดา อิจฉาสุดสุด
เกิดเป็นมนุษ์ยากนัก อจินไตย
ปุถุชนคนทั่วไป ไม่รู้สา
เหมือนไก่กา เห็นพลอย
คุ้ยเขี่ยหาอาหาร ไม่สนแม้แต่น้อย
เขี่ยทิ้งพลอย ที่มีค่าราคาแพง
 อยู่ในธรรม ละกรรมทางโลก
ไม่โศก ไม่สลด ปลดวางโลกีย์
บนเส้นทางธรรม เลิศล้ำชีวี
สุขสมปราถนา เกิดมี ได้ง่ายๆ
ทางธรรมทางบุญ ทางกุศล
ทางโลกโลกีย์ เปี่ยมล้นบาป
ทางธรรมทางพระ บุญกำกับ
ทางสุข ทางสมบัติ ทางสมปราถนา

;;;;;;;;;;