วันอังคารที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2567

มนุษย์คือคนดี (มีใจสูง) มนุษย์ คือคนดี มีใจสูง ชีวิตมุ่ง แสวงบุญ สร้างบารมี เป็นเสบียง เลี้ยงชีวี ขณะที่ เวียนว่าย ในวัฏฏะ

 มนุษย์คือคนดี
(มีใจสูง)

 
มนุษย์ คือคนดี มีใจสูง
ชีวิตมุ่ง แสวงบุญ สร้างบารมี
เป็นเสบียง เลี้ยงชีวี
ขณะที่ เวียนว่าย ในวัฏฏะ

หลังตาย นานหลาย เวียนว่าย
อจินไตย ยากหลาย เป็นมนุษย์
เป็นแหล่ง แห่งเดียว ยากสุด
เป็นมนุษย์เท่านั้น แสวงบุญได้
ผู้แสวงบุญไม่ขาด ได้เกิดบนสวรรค์
ส่วนผู้ประมาทนั้น ลงอบาย
ทุกข์เหลือล้น อยากตายก็ไม่ได้
ทุกข์หลาย นานหลาย อบายภูมิ
เมื่อเกิดเป็นมนุษย์ ก็ยากอยู่แล้ว
การแสวงหาแก้ว หรือบุญ ยิ่งยาก
ด้วยตัณหา เข้ามาผูกมัด
เป็นกับดักสัตว์ ของหมู่มาร
หมู่มาร มันต้อนสัตว์ไปอบาย
เป็นอจินไตย คล้ายล่าสัตว์
เป็นที่สนุกสนาน เป็นชีวาต
ชีวิตมาร ไม่อาจขาด ธรรมชาติมาร
วัฏฏสงสาร มี ๓๑ ภูมิ
 มีสองกลุ่ม สุคติ กับทุคติ
โลกมนุษย์ อยู่ใน สุคติ
อบายภูมิสี่ เป็นทุคติ ภูมิแห่งทุกข์
เปรต อสุรกาย เดรัจฉาน สัตว์นรก
ปุถุชน จะไปตก ในภูมินี้
ประมาท ไม่แสวงบุญสร้างบารมี
ปุถุชนนี้ เหมือนไก่ ได้พลอย

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น