ประพฤติธรรม (นำชีวิต) ในหมู่มนุษย์นั้น ถึงแม้ยังเด็ก แต่ไม่ใช่เล็ก ถ้ามีปัญญา แต่ถ้าโง่ ร่างกายโตใหญ่ เท่าม้าลา ก็หา..เป็นผู้ใหญ่ไม่

 ประพฤติธรรม
(นำชีวิต)

ในหมู่มนุษย์นั้น ถึงแม้ยังเด็ก

แต่ไม่ใช่เล็ก ถ้ามีปัญญา

 แต่ถ้าโง่ ร่างกายโตใหญ่ เท่าม้าลา

ก็หา..เป็นผู้ใหญ่ไม่ 

คนจะชื่อว่า เป็นผู้ใหญ่

ไม่ใช่ เพียงเพราะ ผมหงอก

เป็นวัยหง่อม เท่านั้นดอก

กายมันหลอก มันหลอน

ส่วนผู้ใด มีสัจจะ

มีธรรมะ อหิงสา สัญญมะ ทมะ

ผู้นั้นแลเป็นปราชญ์ พ้นบ่วงมารา

 เรียกว่า เป็นผู้ใหญ่

มิใช่ประพฤติตน เป็นชีเปลือย

ทำไปเรื่อย เกล้าผมทรงชฎา

 นอนในโคลนตม ก็นั่นหละ

มิใช่การละ การลด แม้อดอาหาร

มิใช่การนอน กับดินทราย

มิใช่ การเอาฝุ่นทาตัว

มิใช่ การตั้งท่านั่งน่าหัว

บริสุทธิ์ไม่ได้ เมื่อยังมืดมัว ยังสงสัย

ส่วนผู้ใด ถึงจะตกแต่งกาย

สวมใส่..อาภรณ์ครบ

แต่หากประพฤติชอบ สงบ 

ฝึกอบ..รมตนแน่วแน่

เป็นผู้ประพฤติธรรม อันประเสริฐ

การเบียดเบียนทั้งปวง เลิกละ

 เรียกว่าเป็นพราหมณ์ เป็นสมณะ

หรือเป็นพระภิกษุ ก็ได้ทั้งสิ้น

;;;;;;;;;;