หมดตระหนี่
(หมดทุกข์โศก)
ยากหลาย ข้ามได้ยากสุด
ตัณหา เป็นเครื่องผูก
หมดตระหนี่ หมดสนุก หมดทุกข์โศก
ผู้ใดไม่รู้ ย่อมก่อ อุปธิกิเลส
น่าสมเพช เข้าถึงทุกข์บ่อย ๆ
ผู้รู้ ผู้เห็นเหตุแห่งทุกข์ มีน้อย
ที่คอยระวัง ถอยห่างอุปธิ
ผู้โลภ ไม่รู้อรรถสาระ
ผู้โลภ บาปหนา ไม่เห็นธรรม
เมื่อความโลภเข้าครอบงำ
ความมืดดำ ย่อมมีเมื่อนั้น
ท่านทั้งหลายจงตัดป่า กิเลส
ป่าเป็นอาเพท อย่าตัดต้นไม้
ป่า ขึ้นคลุมฆ่า ไม้น้อยใหญ่
จงรักษาต้นไม้ คุณความดี
ความโกรธไม่ดีเลย
ใจไม่สะเบย ร้อนเร่า
ปัญญาดับ เหมือนกับไฟเผา
ผิวของเจ้า หยาบกร้าน ปานตอตะโก
ความโกรธ เป็นดังสนิมศัสตรา
มีปัญญา แต่ใช้ไม่ได้
ถูกความมืด ปิดบังไว้
ความจำหดหาย ได้หน้าลืมหลัง
ความโกรธ ก่อความพินาศ
ไม่ประหลาด เหมือนไฟป่า
เผาไหม้ทุกอย่าง ที่ขวางหน้า
ความโกรธา เป็นยิ่งกว่าไฟ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น