นิสัยยากจะปลง (กัลยาณมิตรจึงสูงส่งยิ่งนัก) ความกำหนัด อุบัติจากดำริ ด้วยจิตนั้นมีตัณหา ปะปน จึงมีกาม ความใคร่ในตน ดิ้นรนหา โลกียทรัพย์

นิสัยยากจะปลง
(กัลยาณมิตรจึงสูงส่งยิ่งนัก)

 

ความกำหนัด อุบัติจากดำริ

ด้วยจิตนั้นมีตัณหา ปะปน

จึงมีกาม ความใคร่ในตน

ดิ้นรนหา โลกียทรัพย์

กามที่เที่ยง ไม่มีในมนุษย์

ตัณหา เป็นประดุจสนิม 

กัดกิน ไม่มีอิ่ม

ได้ลิ้มแต่รส เหยื่อล่อ

 ความอิ่มด้วยกาม ไม่มี

เหมือนอย่างที่ ไฟไหม้เชื้อ

ปุถุชน บริโภคกามล้นเหลือ

ไม่มีเบื่อ ยิ่งอยาก มากกว่าเดิม

ความอิ่มในกามทั้งหลาย ไม่มี

ตราบที่ ยังไม่บำเพ็ญทาน

สละทรัพย์ ขจัดตระหนี่ มุ่งมั่น

สันโดษคุณธรรมนั้น จึงเกิด

ทุกข์ ยิ่งกว่ากาม ย่อมไม่มี

ความตระหนี่ ต้นเหตุปัญหา

ทำใจให้มืดมน ไร้ปัญญา

เวียนว่าย ไม่เลิกลา ในทุคติ

แม่น้ำเสมอด้วยตัณหา ไม่มี

สรรพสัตว์ ไม่มี จะหนีพ้น

จมปลักดักดาน ทุกตัวตน

เหมือนปลา ไม่สน ไม่ดิ้นรนขึ้นบก

ความอยาก ละได้ยากในโลก

ด้วยใจสกปรก มีโลภโกรธหลง

เป็นนิสัย ยากหลายจะปลง

กัลยาณมิตร จึงสูงส่ง ยิ่งนัก

;;;;;;;;;;