วันอังคารที่ 19 กันยายน พ.ศ. 2566

วันเกิด (วันประเสริฐ ควรได้สติ) ถึงวันเกิด คิดถึงใครคนหนี่ง ซาบซึ้ง เมื่อคิดถึงท่าน ผู้นั้น มารดา ผู้มีพระคุณอนันต์ ปีติตื้นตัน ท่านช่างยิ่งใหญ่ ในใจตน

วันเกิด
(วันประเสริฐ ควรได้สติ)

ถึงวันเกิด คิดถึงใครคนหนี่ง
ซาบซึ้ง เมื่อคิดถึงท่าน ผู้นั้น
มารดา ผู้มีพระคุณอนันต์
ปีติตื้นตัน ท่านช่างยิ่งใหญ่ ในใจตน
โอ้แม่จ๋า กว่าลูกจะได้สติ
แม่นี้ มีคุณอย่างใหญ่หลวง
แม่ก็ไปแล้ว ไปลับล่วง
โหยหา ใหญ่หลวง เมื่อท่านล่วงไปแล้ว
ยังไม่สาย คิดได้ รีบทำความดี
เอาบุญราศรี อุทิศไป ให้มารดา
 ละเลิกสิ่งอัปปรี แล้วเข้าวัดวา
 ทานศีลภาวนา เป็นชีวืต
ใครได้กราบเท้ามารดา ขณะมีชีวิต
โชคดีสุดขีด ได้ชีวิตกตัญญู
เป็นคุณธรรม ติดตาม ค้ำชู
เป็นผู้ ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ 
 มีอภิชาติบุตร สุดประเสริฐ
บังเกิด..ขึ้นมา เป็นกัลยาณมิตร
พาแสวงบุญสร้างบารมี บำเพ็ญจิต
ชีวิตสุขสมปราถนา อนันตกาล
ถึงวันเกิด ควรได้สติ ดำริคิด
ว่าชีวิต นั้นหนา คืออะไร
กิน นอน ถ่าย สืบพันธ์เท่านั้น ใช่ไหม
เรานี้ต้องตาย เตรียมตัวไว้หรือยัง
 เดี๋ยวน้ำก็จะลด หมดเวลาหาบุญ
อย่าปล่อยเวลาให้สูญ หาบุญไว้
มีกฎแห่งกรรม หลังตาย
บุญเท่านั้น ใช้ อย่างอื่นทิ้งไว้ในโลก
 
ชีวิตมนุษย์ น้ำขึ้นสุดสุดแล้ว
รูปสมบัติแจ๋ว เหมาะแล้ว ทำความดี
เกิดมา แสวงบุญ ทำให้คุ้น สร้างบารมี
อย่ามัวรอรี ชีวิตนี้ มีอันตรายมาก
ชีวิตมนุษย์สั้นนัก ไม่อาจจัก ผลัดวัน
เทียบกันได้ กับสะเก็ดไฟ แว๊บเดียว
ในห้วงจักรวาล อันมืดมล นั่นเชียว
แป๊บเดียว เป็นมนุษย์ แต่นานสุด หลังตาย 
เวลากระจิ๊ด สั่งสมสะเบียง เลี้ยงชีวา
เท่านั้นหละ แล้วเดินทางไกล ไม่สิ้นสุด
นานนักหนา อจินไตย อุตลุด
ดิ้นไม่หลุด ไม่สิ้นสุด ในวัฏฏะ 
เกิดใหม่ เป็นมนุษย์ สุดยาก
โอกาสน้อยนัก น้อยกว่า เต่าตาบอด 
ทุก๑๐๐ปี โผล่ขึ้นที เอาหัวสอด 
ลอดบ่วงน้อย ลอย อยู่ท้องทะเลลึก
วันเกิด จงอเลิท ตั้งสติให้ได้
เป็นมนุษย์นี้ไซร้ สุดแสนยาก
และที่สำคัญนัก สำคัญมาก
โลกนี้เท่านั้นจัก ทำดีได้
ชีวิตหลังตาย ไปเสวยผล 
นานเหลือล้น อจินไตย 
ทุกข์ก็ทุกข์มาก สุขก็สุขนัก เกินบรรยาย
วันเกิด ควรตั้งสติให้ได้ ตั้งใจทำดี
 
 ไปวัด ตักบาตรทำบุญญา
ไหว้พระ และนั่งสมาธิ
ทำใจนิ่งใส เป็นบุญใหญ่ บูชาบุพการี
 อีกทั้ง ทวยเทพและคนดี ที่มีพระคุณ

;;;;;;;;;; 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น