วันพุธที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2566

โภคทรัพย์ (ย่อมฆ่าคนโง่) โภคทรัพย์ ย่อมฆ่า คนโง่ ปุถุชน ปัญญาไม่โต ทั้งนั้น ผู้มีปัญญา มีทรัพย์ บำเพ็ญทาน ประหยัดสุด ประโยน์สูงเท่านั้น ใช้ทรัพย์

 โภคทรัพย์
(ย่อมฆ่าคนโง่)

โภคทรัพย์ ย่อมฆ่า คนโง่
ปุถุชน ปัญญาไม่โต ทั้งนั้น
ผู้มีปัญญา มีทรัพย์ บำเพ็ญทาน
ประหยัดสุดประโยน์สูงเท่านั้น ใช้ทรัพย์
ถ้าไม่ทาน ท่านก็ตระหนี่
กิเลสตัวดี ทำลายชีวี ของท่าน
ตกนรกหมกไหม้ โลกันต์
ความตระหนี่ เป็นมัน ปัญหาชีวิต
กิเลสตัณหา อุปาทาน
วัฏจักรมาร กิเลสกรรมวิบาก
เป็นกิเลส วัฏจักร
ปุถุชนคุ้นนัก เหมือนจมปลักโคลนดูด
ทำโลก ให้เป็น เช่นโรงละคร
วิบากสอน ให้คิดพูดทำ
ทุกสิ่ง ที่มีที่เป็นที่ได้ คืออดีตกรรม
ติดตามส่งผล เหมือนต้นผลไม้
กฎไตรลักษณ์ แน่นักของมาร
ทุกสิ่งอัน อนัตตา
เหมือนพยับแดด จับต้องไม่ได้ นั่นหละ
เมื่อตอนจะตาย จึงจะ เข้าใจดี
ทุกขัง ยังเป็นทุกข์
ได้แต่เพลินสนุก สุขไม่รู้จัก
ได้ใหม่ลืมเก่า ไม่มีอิ่ม มักมาก
ใฝ่สมอยาก ร้ายนัก อารมณ์
อนิจจัง เสื่อมได้ ไม่เที่ยงแท้
ใครยึดก็แย่ ของไม่แท้ ของเก๊
ดังนั้น อยู่ในโลก โลเก
ของเก๊ทั้งนั้น อย่ายึดมั่น โลกีย์

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น