กฎไตรลักษณ์
(โลกเป็นสักโรงละคร)
ทุกสิ่งกิดขึ้น ดับไป เป็นธรรมดา
สังขารา อยู่ในกฎไตรลักษณ์
อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ประจักษ์
กฎไตรลักษณ์ แน่นัก ของมาร
สังขาร ไม่เที่ยง เพียงอาศัย
ทุกสิ่ง ประกอบขึ้นใหม่ ทั้งสิ้น
มีบาปผสม เหมือนเหล็ก สนิมกิน
ควรถวิล ได้คิด เลิกติดใจ
สังขาร เป็นทุกข์ อย่างยิ่ง
ทุกข์ที่บาป เข้ามาสิง..สู่
ใจไม่สงบ ไม่นิ่ง ไม่รู้
ใจไม่อยู่ ในกระแสพระนิพพาน
สังขาร เป็นอนัตตา
ไม่ใช่ อัตตา ตัวตน
ควบคุมไม่ได้ เป็นคนละคน
เหมือนเล่นโขนละคร สวมบทบาท
ด้วยกฎไตรลักษณ์ นี้
ทำให้โลกโลกีย์ เป็นเช่นโรงละคร
ไม่จริงไม่จัง ตามบท ยอกย้อน
ไม่ต้องสอน ตอนใกล้ตาย จะได้สติ
ต้องรู้จัก ทำพระนิพพานให้แจ้ง
พระนิพพาน เป็นอมตะ ไม่เปลี่ยนแปลง
เป็นแหล่ง สุขสมปราถนา ทุกประการ
ธรรมธาตุนั้น ได้แก่บุญ
เป็นธรรมกาย รุ่งเรือง จำรูญ
มีแต่บุญกับบุญ เข้านิโรธสมาบัติ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น