ปุถุชนกิเลสหนา
(ดื่มสุรายาเมา)
เป็นคน เป็นได้ยาก
ยากสุดยาก ยิ่งกว่า เต่าตาบอด
ทุกร้อยปี โผล่หัว ขึ้นมาสอด
ลอดบ่วงน้อย ลอยอยู่กลางทะเล
ชีวิตคน มีค่าสุดประมาณ
อายุสุดสั้น ปานฟองน้ำฝน
แต่หลังตาย กลับนานเหลือล้น
ด้วยชีวิตคน มีค่า สร้างบารมี
สร้างบารมี หนีคุกประหาร
ซึ่งหมู่มาร ขวางกั้น สุดกำลัง
สรรพสัตว์ เป็นเหยื่อ โง่จัง
ใช้ตัณหา เป็นยาสั่ง ไล่ต้อน
อายุสุดสั้น ปานฟองน้ำฝน
แต่หลังตาย กลับนานเหลือล้น
ด้วยชีวิตคน มีค่า สร้างบารมี
สร้างบารมี หนีคุกประหาร
ซึ่งหมู่มาร ขวางกั้น สุดกำลัง
สรรพสัตว์ เป็นเหยื่อ โง่จัง
ใช้ตัณหา เป็นยาสั่ง ไล่ต้อน
พระใช้บุญ มารใช้บาป
บุญเป็นบารมี บาปเป็นกิเลส
พระกับมาร รอนราน เป็นเหตุ
เกิดอาเพท เหตุการณ์ต่างๆ
แต่คนทั้งหลาย คล้ายไก่ได้พลอย
เขี่ยทิ้งจ้อย พลอยเม็ดงาม
หมู่เทวดา เห็นแล้ว ขำ
ช่างโง่ล้ำ ปุถุชน
แสวงบุญสร้างบารมี กรณียกิจ
สุดขีด ทำพระนิพพานให้แจ้ง
โลกมนุษย์เท่านั้น เป็นแหล่ง
และสุดแกร่ง คือกายคน
ศีลห้า รักษาความเป็นคน
สำคัญล้น คือข้อห้า
มนุษย์ ต่างจากปุถุชน คนธรรมดา
ปุถุชนกิเลสหนา ดื่มสุรายาเมา
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น