วันเสาร์ที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2563

ปลีกวิเวกนั่งสมาธิ (เตรียมกลับดุสิตบุรีบ้านเก่า) การทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี เป็นที่สุด ต้องเร่งรุด ปลีกวิเวก เฉกเช่นพระสงฆ์ ออกจากโลกีย์ ทำตัวเรานี้ ปลดปลง แลัวนั่งลง..ในที่สงบสงัด ขัดสมาธิ

ปลีกวิเวกนั่งสมาธิ
(เตรียมกลับดุสิตบุรีบ้านเก่า)



การทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญ สร้างบารมี เป็นที่สุด
ต้องเร่งรุด ปลีกวิเวก เฉกเช่นพระสงฆ์
ออกจากโลกีย์ ทำตัวเรานี้ ปลดปลง
แลัวนั่งลง..ในที่สงบสงัด ขัดสมาธิ
เวลามีน้อยแสนน้อย อย่าปล่อยชีวิต
ให้รีบคิด ตัดใจ ตัดอาลัยโลกา
เข้าสู่ทางตรง สูงส่ง ละกามา
นั่งหลับตา น้อมใจ ไว้ในตน
ปฏิบัติธรรมร่วมกับหมู่คณะ สหธรรมมิก
ที่มีจิตอุดมการณ์ อันเดียวกัน
ร่วมชีวิต ร่วมสู้ ร่วมฝ่าฟัน
สานฝันร่วมกัน ฉันพี่น้อง
คนทั้งหลาย ประมาทภัย ในวัฏฏะ
ดูเบากามา เหมือนกับปลา ดูเบาเหยื่อที่ปลายเบ็ด
ทุกข์หลาย ภัยในวัฏฏะ ไม่เคยเข็ด
ติดเบ็ด ติดแล้วติดเล่า
ไม่ต้องห่วงเรื่องมีกินมีใช้ เพียงขอให้นั่งสมาธิ
บุญบารมีก่อนกี้ จะมีมาอุปถัมภ์
จงเชื่อมั่นศรัทธา ในพระธรรม
ทานศีลภาวนาเลิศล้ำ สายสมบัติ
อย่าระเมิดศีล รักษาเท่าชีวิน ยืนหยัด
ศีลมีธรรมชาติ เหมือนภาชนะที่ดี ไม่มีรูรั่ว
ศีลเองก็เป็นห้วงสมบัติใหญ่ อยู่ในตัว
 ไม่ต้องกลัว มีกินมีใช้
แสวงบุญให้ได้ ให้ต่อเนื่อง
บุญประเทือง คือบารมี จะไหลรี่มาส่งผล
ไม่มีละ จะลำบากยากจน
แสวงบุญสร้างบารมีเลิศล้น จึงขาดไม่ได้
คนเข้าใจผิด คิดว่า จะต้องทำงานจึงจะมีกินมีใช้
หารู้ไม่ เงินที่ได้ ใช้ความบริสุทธิ์ แลกเอา
พระจึงสอนให้ขันติ ให้รักษาศีล เท่าชีวีเรา
เรื่องมีกินมีใช้ของเจ้า เรื่องเล็ก


การทุจริตแล้วได้ทรัพย์มา ระหวังหนา กับดัก
กิเลสกรรมวิบาก กับดักพญามาร
วนเวียนออกไม่ได้ ทุกข์หลาย วัฏฏสงสาร
เกิดแก่เจ็บตายก็ไม่ยั่น ยังโง่เหมือนกันกับไก่ ที่ไม่กลัวถูกฆ่า

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น