ชีวิตนี้มีภัยมาก
(ถ้าไม่รู้จักสร้างบารมี)
(ถ้าไม่รู้จักสร้างบารมี)
อันเป็นกระแสกิเลส หรือกระแสที่ ตามใจลืมตน
เหมือนปลาตาย ไหลตามน้ำ ไปไหนไม่สน
เราเป็นคน อย่าเพียงแต่ว่า ก้มหน้าหากิน
เป็นกรรมจากอดีต บันดาลชีวิต ให้เป็นไป
สิ่งที่เราได้เรามี จึงไม่อาจที่ หาเหตุผลได้
คนดีก็รวยได้ คนชั่วก็รวยได้ เป็นต้น
เราจะต้องตื่น ฝืนใจ ทำแต่สิ่งที่ถูก
การกระทำดีหรือชั่ว เหมือนการปลูก
ต้นผลไม้กว่าจะสุก อีกนาน นับกาลไม่ได้
หรือที่เรียกว่า บารมี ที่ตรงข้ามกับกิเลส
กรรมชั่วเป็นบาป สะสมไว้ เกิดอาเพศ
เป็นกิเลส ก่อกรรม และที่ตามมาเป็นวิบาก
สรรพสัตว์ไม่รู้ตัว ยังเมามัว อวดเก่งนัก
เป็นมิจฉาทิฏฐิ อวดดี ว่ายากสอนยาก
พระโพธิสัตว์ จึงยอมลำบาก สั่งสมบารมี
ควรมีกิจวัตรที่ดียิ่ง ประคองชีวิต
พูดให้ชัด กิจวัตร เป็นกรณียกิจ
ควรได้คิด เกิดมา หาบารมี
บารมี นี้ก็คือบุญวาสนา ชตาชีวิต
ควรได้คิด เกิดมา หาบารมี
บารมีประสิทธิ์ การเข้าถึง ซึ่งพระนิพพาน
จงแสวงบุญ สร้างบารมี ขมีขมัน
ทำได้ ในโลกนี้เท่านั้น บารมี
การสร้างบารมี อยู่อย่างพระ สมถะสันโดษ
ละเลิกลด ประหยัดสุด ประโยชน์สูง
เลี้ยงชีวิต เป็นศิษย์ มีครูดี ชีวีรุ่ง
ชีวีมุ่ง มีปณิธาน ทำพระนิพพานแจ้ง
ชีวิตนั้น คือการ เดินทาง
เดินตาม หลัง พระอริยเจ้า
ทางสายกลาง ทางบุญ สายเก่า
ทางเอก นำเรา เข้าสู่ พระนิพพาน
เส้นทางนี้ ต้องมี หมู่คณะ
ครูนำหน้า นำพา ศิษย์
หมู่มาร คอยระราน ตามติด
จับลูกแกะ ตัวนิด หนีเที่ยว
กิจวัตรดี ไม่มี ขาด
หมู่มาร คอยระราน ตามติด
จับลูกแกะ ตัวนิด หนีเที่ยว
เป็น อัตโนมัติ เป็นนิสัย
ไม่ช้า จะเป็น เช่นจอมปลวกใหญ่
อัศจรรยใจ ทำได้ไง บารมี
ไม่ช้า จะเป็น เช่นจอมปลวกใหญ่
อัศจรรยใจ ทำได้ไง บารมี
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น