ยอมทนถูกลบหลู่
(สงสารแต่หมูจะถูกเชือด)
(สงสารแต่หมูจะถูกเชือด)
เพื่อหนีภัยพาล
พาลภายนอก ไม่เท่าใดดอกท่าน
พาลยิ่งใหญ่นั้น ใจเราเอง
จึงต้องอดกลั้น
จะได้เลื่อนขั้น ขึ้นข้างบน
หนีพาลพ้น
อยู่กันคนละ มิติ
เท่ากับได้ คบคนพาล
ทำตามคำสั่งมัน
ใจเรานั้นเอง
คือว่าไม่ใช่ตัวเรา
ใจของเจ้า
หลับไหล ปล่อยไปตามกิเลส
เท่ากับทำลายตน
หนีไม่พ้น
กรรมเก่า นับเท่าไม่ถ้วน
กรรมเก่า นับเท่าไม่ถ้วน
พระพุทธองค์
ทรงรู้เห็น ประจักษ์
จึงสงสารนัก
หมู่ญาติที่รัก ของพระองค์
เคยได้ เกี่ยวข้องกันมา
กรรมนักหนา
เกิดมาชาติใหม่ ไม่รู้จักกัน
ที่แท้แม่น ญาติเราทั้งนั้น
เมื่อรู้ทัน แล้วจะหนาว
เพราะเรา ล้วนเป็นญาติ
ที่เราทุกข์อยู่นี้
เพราะไม่อาจหนี.. พาล
อีกทั้งเรานั้น
ไม่ได้ประสพ พบคนดี
พบกัลยาณมิตร ที่คอยชี้
จึงต้องเป็นอย่างนี้
ทั้งขี้ดื้อ และโง่
ร้องท้าอยู่ ในคอก
หมูไม่รู้ดอก
ที่เดินหนี เพราะขี้หมู
คลุกบาปกรรม ยอมทนถูกลบหลู่
สงสารแต่หมู จะถูกเชือด
เลือดไหล อีกไม่นาน
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น