เป็นคนดี (ต้องมีศีล):: เป็นคนดีต้องมีศีล ความดีสิ้น ถ้าศีลสูญ ไม่ใช่กตัญญู รู้คุณ แต่โง่แล้ว วุ่น เกินดี

เป็นคนดี
(ต้องมีศีล)

เป็นคนดีต้องมีศีล

ความดีสิ้น ถ้าศีลสูญ

ไม่ใช่กตัญญู รู้คุณ

แต่โง่แล้ว วุ่น เกินดี

คนกตัญญู
คือผู้ มีปัญญา
ไม่อาจจะ ทำลาย ทำร้าย เข่นฆ่า
ไม่อาจจะ หลักลอย เหลวไหล

คนกตัญญู
ย่อมเป็นผู้ มีศรัทธา
ชอบสำรวมกายวาจา
และชอบภาวนา อย่างยิ่ง

เมื่อภาวนาได้ผล
จะดั้นด้น เผยแผ่
มีกำลังใจ ไม่มีข้อแม้
ที่สุดแท้ สังคหะ

สังคหะ ประชาโลก
ดับทุกข์โศก ให้ชาวโลกทั้งผอง
ทำตนบริสุทธิ์ ประดุจทอง
 ผุดผ่อง อริยสงฆ์ ทรงอริยศีล

โดยสรุป คนดีไม่หนีวัด
จะสุขสมมาด ทั้งตนและคนอื่น
ครอบครัวอยู่เย็น สังคมเป็นสุข สดชื่น
ระเริงรื่น สุขแสน แผ่นดินทอง

คนไม่มีศีล
รักพ่อแม่ แค่ปาก
แม้จะมีเงินมาก
แต่หาก โกงเขามา

ไม่ใช่คนรักพ่อแม่
แม้จะเลี้ยงดู
เลี้ยงใจต่างหาก ควรรู้
อันเป็นผู้ บริสุทธิศีล

คนดี ต้องมีศีล
เป็นอาจิน สมาทานวิรัติ
สัมปัตตวิรัติ
และ สมุจเฉทวิรัติ เลิศสุด

สมุจเฉทวิรัติ นั้น
เฉิดฉัน ศีลอริยะ ของพระอริยเจ้า
เป็นพระอริยสงฆ์ องค์ที่เรา
 และชาวประชากราบเท้า พึ่งพาบารมี

;;;;;;;;;;