ชีวิตสั้นนัก (รีบตักรีบตวง) :: ไม่อยากดัง ก็ดัง ในหนังเรียกพระเอกนางเอก ไม่ได้ปลุกเศก แต่เป็นเอก ด้วยความกล้าหาญ

ชีวิตสั้นนัก
(รีบตักรีบตวง)

ไม่อยากดัง ก็ดัง ในหนังเรียกพระเอกนางเอก
ไม่ได้ปลุกเศก แต่เป็นเอก ด้วยความกล้าหาญ
คือเสียสละ ละทิ้งสุขส่วนตน ช่วยคน ช่วยเพื่อนบ้าน
ช่วยราชการ ช่วยงานพระศาสนา

วิริยะคุณธรรม เลิศล้ำ กล้าหาญเสียสละ
ด้วยมีปัญญา กระตุ้น จิตอาสายิ่งใหญ่
ไม่ท้อแท้ ไม่มีข้อแม้ ไม่เบื่อหน่าย  
 เบิกบานใจ ยิ่งให้ก็ยิ่งได้ สุขสำเร็จ

วิริยะ กล้าหาญ เดิมพัน ด้วยชีวิต

ไม่กลัวสักนิด เจ็บ จน และตาย

เดินทางพระ ละ ทางชั่วร้าย

อุทิศกายใจ รักษาความดีไว้ สุดชีวิต

 คนพาลปัญญาน้อย ไม่เรียกว่ากล้า แต่บ้าบิ่น

กล้า ผิดศีล ผิดธรรม

ทำลายความดี ไม่กลัววิบากกรรม
ทุกข์กระหน่ำ กรรมสนอง ในอบาย

 ฝึกสติ เกิดปัญญา จึงจะกล้าหาญ

สุขไม่มีประมาณ พร้อมกัน กับเมตตา

กตัญญู บูชาคุณ และศรัทธา

สังคหะ คุณธรรม ประจำตน

คนกล้าหาญ ไม่วุ่นวาย ใจสงบ

มารยาทงามจบ สงบเสงี่ยม เจียมตน

เคารพ นบนอบ อดทน
อานุภาพล้น มหาชน ได้พึ่งพา

วิริยะ ทั้งกล้า และขยัน

ปรารภความเพียร ไม่ยั่น ไม่หยุด

ไม่ได้ ตายเหอะ อุตลุด

เวลามนุษย์ สั้นนัก รีบตักรีบตวง

;;;;;;;;;;

คนกตัญญู (จะได้พบผู้ ที่เป็นกัลยาณมิตร) :: พระพุทธองค์ทรงชี้ คนดีมีปัญญา กตัญญู เป็นผู้ รู้คุณคน ที่ทำต่อตน ไม่ลืมเลือน หาทางตอบแทน ไม่ว่า อีกกี่ปีกี่เดือน ไม่เลื่อนเปื้อน กลับกลาย

คนกตัญญู
(จะได้พบผู้ ที่เป็นกัลยาณมิตร)

พระพุทธองค์ทรงชี้ คนดีมีปัญญา กตัญญู

เป็นผู้ รู้คุณคน ที่ทำต่อตน ไม่ลืมเลือน
หาทางตอบแทน ไม่ว่า อีกกี่ปีกี่เดือน
ไม่เลื่อนเปื้อน กลับกลาย

 ลักษณะของผู้ มีความกตัญญู อันสำคัญ

จะตอบแทนท่าน ด้วยอัตตสุทธิ
คือขจัด โลภโกรธหลง นิสัยไม่ดี
 เป็นที่สุด ของมนุษย์พึงมี ที่จะตอบแทนคุณ

ดังนั้นการประพฤติธรรม เลิศล้ำ แทนคุณ
ได้บุญใหญ่ ให้ท่าน ปีตินัก
ส่วนเราเอง เป็นคนดี ศรีสังคม ประจัก
ตั้งหลัก สร้างฐาน ได้มั่นคง

อัตตสุทธิ ใจมีปีติผุด อยู่เสมอ
ใจไม่เบลอ สดใสสว่าง
ด้วยนึกถึงพระคุณท่าน ไม่ปล่อยวาง
สติตั้ง ถอยห่างกามคุณ

  อัตตสุทธิ แน่ไซร้ดูได้ที่ บริสุทธิ
เป็นคนมีแต่ดีกับดี ไม่คิดร้าย ไม่ว่าร้าย ไม่ทำร้าย
มีความอดทน ขันติ เป็นศูนย์รวมใจ
มหาชนรักใคร่ รักษา

คนกตัญญูคนดี คือผู้ที่ ไม่เอาดีเฉพาะตน

จะเป็นผู้กระตือลือล้น ชวนคนทำความดี
คือสังคหะ สงเคราะห์ญาติ และประชาชน ให้สุขี
คนกตัญญูคนดี เป็นที่พึ่งพา

ด้วยว่า กตัญญู คู่กับปัญญา

 มีหิริโอตัปปะ อายและกลัวบาป

 บาปแม้นิด ก็ไม่คิดรับ

เป็นธรรมชาติ ของคนกตัญญู ผู้ซาบซึ้งพระคุณ 

สละทางโลก ที่ชุ่มโชกด้วยกิเลสตัณหา

เข้าสู่ภาวะ ของบัณฑิต

ผู้มีเส้นทางเดิน มุ่งสู่ทิศ

ที่สิงสถิตย์ พระรัตนตรัย

เกิดปัญญา ศรัทธาในพระศาสนา

พลิกผันชีวา สุดชีวิต

เหมือนหลับแล้วตื่น ระรื่นจิต

มอบชีวิต ให้พระศาสนา

มีกัลยาณมิตร สะกิด ชีวิตพลิกผัน

นำพา ฝ่าฟัน สร้างบารมี

เป็นทุกอย่างของพรหมจรรย์ ที่เรานี้

ทุกชีวี ทุ่มชีวิต

ถ้าไม่กตัญญู แม้มีผู้สะกิดอย่างไร ก็ไม่ตื่น

ยังหน้าระรื่น ทำบาปหยาบช้า
เหมือนอีหอยหน้าวัด พระศาสดา
มีผู้เล่ามา ว่า แม้เหาะให้ดู ก็ยังไม่รู้สึก

;;;;;;;;;;

การทำบุญอุทิศ (เป็นกิจจำเป็น) มีความรักและหวังดี ต่อทุกผู้คน เข้าวัด ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญตน กระตือลือล้น สงเคราะห์ญาติ ผู้ล่วงลับ

 การทำบุญอุทิศ
(เป็นกิจจำเป็น)

การทำบุญอุทิศ แก่ญาติมิตร ที่ล่วงลับ
เป็นกิจสำหรับ ผู้มีศรัทธา
เป็นคนดี มีความกตัญญุตา
ย่อมมีสุขสมปราถนา ทุกประการ

การบำเพ็ญบุญอุทิศ เป็นกิจของผู้สร้างบารมี
มีความรักและหวังดี ต่อทุกผู้คน
เข้าวัด ปฏิบัติธรรม บำเพ็ญตน
กระตือลือล้น สงเคราะห์ญาติ ผู้ล่วงลับ

 การงานจะไม่มีโทษ ด้วยใจนั้นปลดปลง
วางตัณหาลงได้ ด้วยถือทุกคนเสมอญาติ
ถูกต้องคลองธรรม ไม่ตกต่ำ เป็นอันขาด
มีความสามารถ..เกินคน เปี่ยมล้นความดี

 บำเพ็ญทาน ประพฤติธรรม จึงทำบุญอุทิศ
ด้วยจิตเชื่อในบุญ และคุณของบิดามารดา
นั่นคือการเข้าวัด ธรรมปฏิบัติ ปฏิปทา
สงเคราะห์ญาติกา จึงเกิดขึ้น

การสงเคราะห์ญาติในปัจจุบัน นั้นธรรมดา
สงเคราะห์ญาติกา ในปรโลก สำคัญหลาย
เหมือนช่วยคน ให้พ้นภัย ที่เลวร้าย
ได้บุญนัก ประมาณไม่ได้ เลยทีเดียว

การทำบุญอุทิศ ทำกิจ เหมือนกับพระพุทธองค์
ที่ทรง เสด็จไปโปรดพระมารดา บนสวรรค์
โปรดอยู่นาน สามเดือน กระทั่งบรรลุโสดาบัน
เป็นพุทธกิจอันเฉิดฉัน เป็นแบบอย่างสืบทอด

กตัญญู เป็นเครื่องหมาย ของคนดี
อันเป็นคนที่ เหมือนมี แก้วสารพัดนึก
มีสุขสมปราถนา เพียงได้ ตรองตรึก
เป็นคนดีนั้น ขยันฝึก..ตน คนเข้าวัด

สังคหะ สงเคราะห์ประชาชี
 หรือสร้างบารมี หนีไม่พ้น
ถึงพร้อม ประโยชน์ตน ประโยชน์ชน
ชีวิตไม่สับสน ง่ายๆ คล้ายบนสวรรค์

;;;;;;;;;;

กตัญญูคู่กับปัญญา (และศรัทธาในบุญ) กตัญญู คุณธรรมของผู้ เป็นคนดี สัตบุรุษ ผู้เยี่ยมยุทธ ที่สุดของ บัณฑิตนักปราชญ์ มหาชนเปรมปรี มีคนดี มีความสามารถ หมู่มารขยาด ไม่บังอาจ รังแก

กตัญญูคู่กับปัญญา

(และศรัทธาในบุญ)

กตัญญู คุณธรรมของผู้ เป็นคนดี สัตบุรุษ

ผู้เยี่ยมยุทธ ที่สุดของ บัณฑิตนักปราชญ์

มหาชนเปรมปรี มีคนดี มีความสามารถ

หมู่มารขยาด ไม่บังอาจ รังแก

สัตบุรษกตัญญู ผู้รู้จัก ฝักใฝ่ฝึกตน

เว้นบาปอกุศล รักษาตน ให้บริสุทธิ์ผุดผ่อง

เดินตามทางสายกลาง เป็นครรลอง

ประคอง ชีวิตสมถะ ประหยัดสุดประโยชน์สูง

สัตบุรุษกตัญญู ผู้เป็นกัลยาณมิตร

สั่งสอนมหาชนทุกทิศ ให้บริสุทธิ์ตาม

กัลยาณมิตรอยู่ที่ใด เหมือนมีอาทิตย์อุทัยงาม

สว่างล้ำ นำพา ประพฤติพรหมจรรย์

สัตบุรุษกตัญญู ผู้มีสังคหะ พาอยู่เย็น

ไม่ต้องเคี่ยวเข็น เป็นไปเอง ด้วยบุญ

 เรื่องส่วนตนวางไว้ เรื่องส่วนใหญ่ เร่งลุ้น

ชาวประชาอบอุ่น สุขี ด้วยมีบัณฑิตกตัญญู

กตัญญู เครื่องหมายของผู้มีปัญญา

มีดวงจิตสว่างจ้า อยู่ในตน

มีความสุข ทั้งความเมตตา เหลือล้น

จึงเป็นคน มักน้อยสันโดษ

ส่วนผู้ฉลาด ขาดเมตตา จะกะล่อน

ปัญญาอ่อน แม้ใจสว่าง แต่ไม่อยู่กลางตัว

สติขาด ฉลาด แต่ไม่เฉลียว ยังเมามัว

ลดเลี้ยว หาประโยชน์เข้าตัว ไม่กลัวบาป

 ปัญญาเกิดได้ จากการเอาชนะใจตน

เป็นผู้เก่งล้น สามารถทน คนอื่นได้

จึงเป็นที่เคารพ บูชา รักใคร่

ทุกคนกราบไหว้ เทิดไท้ เหนือเศียร

รักพ่อแม่ ไม่เพียงแต่ ป้อนข้าว

ท่านผู้เฒ่า อยากเห็นเจ้า เป็นคนดี

ดำรงวงศ์ตระกูล เพิ่มพูน ศักดิ์ศรี

เป็นผู้นำพามหาชนทำดี มีสุขทุกผู้คน

พุทธศาสนา ปัญญา เป็นเอก

 กตัญญู เฉกเช่น เอกลักษณ์
ตนเป็นที่พึ่งของตน ทนทำดีให้ประจัก
สั่งสมบุญล้นทลัก แล้วชีวิตจัก พลิกผัน

 ;;;;;;;;;;

ให้หลีกหนีคนพาล (คือสันดาลไม่ดีของเราเอง) คนกตัญญูแท้ ยากหา ไม่ธรรมดา อจินไตย คนอัศจรรย์ อันที่ใคร คิดไม่ถึง คนเหนือคน ผุดขึ้นมา คนตลึง ดังดอกบัวบาน ทะยานขึ้น จากโคลนตม

ให้หลีกหนีคนพาล

(คือสันดานไม่ดีของเราเอง)

คนกตัญญูแท้ ยากหา ไม่ธรรมดา อจินไตย

คนอัศจรรย์ อันที่ใคร คิดไม่ถึง

คนเหนือคน ผุดขึ้นมา คนตลึง

 ดังดอกบัวบาน ทะยานขึ้น จากโคลนตม

กตัญญู อัตตสุทธิ บริสุทธิ และสังคหะ

เป็นคุณธรรมของผู้มีปัญญา หรือว่าบัณฑิต

การตอบแทนคุณ มีอัตตสุทธิหนุน จึงสำเร็จกิจ

และออกฤทธิ์ เป็น บริสุทธิ และสังคหะ

อัตตสุทธิ คือฝึกตน ฝึกฝนใจ

กล่าวถึงที่สุด ฝึกให้ได้ ทำใจหยุดใจนิ่ง

อยู่อย่างสมถะ ประหยัดสุด ประโยชน์สูง จริงๆ

ฝึกใจสงบนิ่ง ขจัดตัณหา ทยานอยาก

อัตตสุทธิได้ผล ทำตน ให้ผู้คนเคารพบูชา

มีศรัทธา ปฏิบัติตามปฏิปทาของเรา

ทานศีลภาวนา ทางสว่าง ทางพระอริยเจ้า

แสวงบุญสร้างบารมี ทุกค่ำเช้า ปฏิบัติธรรม

บริสุทธิได้ผล พาหมู่ชน เข้าวัดฟังธรรม

ทำพระนิพพานให้แจ้ง แสวงบุญสร้างบารมี 

 ผู้กตัญญู รู้จักสังคหะ สงเคราะห์ประชาชี

พาอยู่ดีกินดี มีสุข

ชีวิตที่ดี มีบัณฑิตดังกล่าว ที่เราคบหา

ให้ห่างไกลพาลา ผู้นำมา ความทุกร้อน

ใครบัณฑิต ใครคนพาล ดูให้ดีก่อน

คนพาลที่น่ากลัวที่สุด ที่นำทุกข์ร้อน ซ่อนอยู่ในตน

;;;;;;;;;;

วาจาร้าย (เป็นภัยแก่ตน):: น หิ มุญเจยฺย ปาปิกํ วาจาที่ร้าย ไม่ควรเปล่งออกไปเลยจริงๆ เหม็นอย่างยิ่ง เหม็นจริงๆ ยิ่งกว่าลมเหม็น ใครๆไม่อยากเข้าใกล้ หนีไปไกล ไม่อยากเห็น วาจาร้าย ยังเป็น เช่นหอกดาบ

วาจาร้าย
(เป็นภัยแก่ตน)

น หิ มุญเจยฺย ปาปิกํ
วาจาที่ร้าย ไม่ควรเปล่งออกไปเลยจริงๆ
 เหม็นอย่างยิ่ง  เหม็นจริงๆ ยิ่งกว่าลมเหม็น
ใครๆไม่อยากเข้าใกล้ หนีไปไกล ไม่อยากเห็น
วาจาร้าย ยังเป็น เช่นหอกดาบ

 ใจที่เคยสดใส เหลือไว้แต่ความมืด
ใจจืดชืด ขาดชีวิตชีวา
ใจมืดดับ เหมือนหลับ ดับปัญญา
ภัยและปัญหา ดาหน้า สู่ชีวิต

อพทฺธา ตตฺถ พชฺฌนฺติ
คำพูดของคนพาล เหมือนการผูกมัดตนเอง

คนเสงเครง วาจา ขาดสัจจะ
ขาดความจริงใจ ไม่จริงจังกับวาจา
กลายเป็นคนไร้ค่า ในสายตาคนทั่วไป

คนพาลมีอำนาจ ตระบัดสัตย์ จนเคย
ใครๆไม่กล้าเกินเลย กล่าวโทษ
กฎแห่งกรรมมีแน่ อย่าลิงโลด
เมื่อบุญหมด จะถึงบทกฎแห่งกรรม

กรรมวิบากมากนัก เป็นอนันต์
ถ้าใครรู้ทัน จะไม่ทำบาปเด็ดขาด
ทำบาปเพียงเม็ดงา แต่ว่าบาป
สุดคาด เป็นภูเขา

มุตฺวา ตปฺปติ ปาปิกํ
 วาจาชั่วร้าย แส่หาภัยให้แก่ตนเอง
 เป็นคนเสงเครง แกว่งงู ไม่พ้นคอ
แกว่งเท้าหาเสี้ยน เจ็บปวด น้ำตาสอ
 ระคายเคืองคนอื่นหนอ คำพูดร้ายๆ

วาจาชั่วร้าย ทิ่มแทงใจผู้คน
ผูกใจเจ็บเหลือล้น หาหนทางเอาคืน
กลายเป็นศัตรู คู่อาฆาต ทั้งหลับและตื่น
ในฝันเหมือนยังตื่น จะเอาคืนให้ได้ 

มนุญฺญเมว ภาเสยฺยํ
ควรกล่าวแต่วาจา ที่น่าพอใจ
เป็นที่เคารพรักใคร่ ของผู้ได้ยิน
ปิยะวาจา เป็นสังคหะ ของมนุษย์เดินดิน
มีใจถวิล ใคร่เห็นหน้า พาสุขใจ

สังคหะ ไม่ธรรมดา มีจิตปราถนา ให้อยู่เย็น
ปิยวาจา พูดเป็น ฟังแล้วเกิดกำลังใจ
ใจอบอุ่น อ่อนละมุน อุ่นละไม
มีจิตฝักใฝ่ ใคร่ทำแต่ความดี

;;;;;;;;;;