ผู้มีปัญญา
(จะไม่ขอเลย)
ผู้มีปัญญา จะไม่ขอเลย
บารมีชดเชย ให้เต็มอยู่เสมอ
มีสันโดษสมถะ ยากจะเจอ
ประหยัดสุดเสมอ เพื่อประโยชน์สูง
ผู้ขอ ย่อมไม่เป็นที่รัก
ยากนัก จักเป็นผู้ให้
ต้องมีปัญญา มีศรัทธา จึงให้ได้
และเป็นผู้ใหญ่ มีใจนุ่มนวล
ผู้ถูกขอ ถ้าไม่ให้ ก็ไม่ดี
มิตรไมตรี ย่อมมีรอยร้าว
นี่แหละพิษตัณหา น่าเศร้า
เมื่อใจเหงา กรรมเก่า จะเข้ามา
เกลียดชังกัน ด้วยขอแล้วขอ
ยกเว้นแม่กับพ่อ เท่านั้นหละ
เป็นมิตรแท้ ไม่มีข้อแม้ เหมือนพระ
คนอกตัญญู จึงบาปหนา ท้านรก
ไม่ควรขอ สิ่งที่รัก จากเขา
เป็นเรื่องเศร้า เราทำร้ายมิตร
มิตรนั้นหนา ควรรักษาด้วยชีวิต
ภัยตามติด มีมิตรช่วยได้
วัฏฏสงสาร ภัยมหันต์ ต้องมีมิตร
บำเพ็ญทาน เป็นชีวิต มีมิตรมาก
แสวงบุญสร้างบารมี เป็นหลัก
เวทนานัก ไม่รู้จัก บำเพ็ญทาน
ยอดมิตร กัลยาณมิตร นั่นเอง
คนเก่ง และดี มีกัลยาณมิตร
ทำพระนิพพานให้แจ้ง กรณียกิจ
ทุ่มชีวิต ตามติด มหาปูชนียาจารณ์
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น