คนกตัญญู
(ผู้พ้นภัยวัฏฏะ)
ลืมคุณคน ทำลายตนแท้ๆ
ทำลายเพื่อนนั่นแหละ แย่มากๆ
ชีวิตเวียนว่าย ทุกข์หนัก
ขาดเพื่อนรัก หัวหาย ไปคนเดียว
ลืมคุณคน ชั่วล้น อกตัญญู
เทวดาไม่อยู่..ดูแลรักษา
ภัยทั้งหลาย ได้โอกาศมา
น้ำและไฟได้ท่า ทำลายล้าง
กตัญญู คุณธรรม บัณฑิต
อุทิศชีวิต ฝึกตน ฝึกฝนใจ
มีปัญญา สว่างไสว
เมตตาหลาย ฝักใฝ่สงเคราะห์
คนพาลใจมืดมน ลืมคุณคนได้
กิเลสตัณหาร้าย ทำลายปัญญา
ทำลายทิฏฐิ เป็นมิจฉา
สติมา ก่อนตาย ก็สายแล้ว
คนพาลทุกข์หลาย ว่ายเวียนวน
ทุกข์ท่วมท้น ในอบายภูมิสี่
เดรัจฉาน อสุรกาย เปรต นรกอเวจี
เวียนวนอยู่อย่างนี้ อนันตกาล
สรรพสัตว์ แน่นขนัด ในอบาย
ไม่ใช่ใคร ล้วนเป็นญาติ
เคยเกี่ยวข้องสัมพันธ์ แน่ชัด
พระผู้รู้ ท่านตรัส..เอาไว้
เกิดมา แสวงบุญสร้างบารมี
เพื่อที่ ช่วยหมู่ญาติ
ตามติดมหาปูชนียาจารย์ จึงอาจ
กอบกู้ธรรมธาตุ ถึงที่สุดธรรม
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น