โลกมีอันตราย (อยู่สะบายถ้ามีธรรม) ผู้มี สัจจะ ธรรมะ อหิงสา สัญญมะ และทมะ อารยะชน คนเจริญ คบหา นี่หละ ธรรม ที่ล้ำเลิศ

 โลกมีอันตราย
(อยู่สะบายถ้ามีธรรม)

ผู้มี สัจจะ ธรรมะ อหิงสา 
 สัญญมะ และทมะ
อารยะชน คนเจริญ คบหา
นี่หละ ธรรม ที่ล้ำเลิศ

ผู้มีสัจจะ คนศักดิ์สิทธิ์
เป็นบัณฑิต ตรง จริง แท้
 ซื่อสัตย์ เด็ดขาด ไม่มีแต่
สละแม้ชีวา รักษาความดี

จริงไม่เล่น แท้ไม่เทียม หรือเก๊
 คงทน ไม่มีเก เชื่อได้
สม่ำเสมอ ตลอดปี ตลอดไป
ขยันหลาย คล้ายปลวก ก่อจอมปลวก

ธรรมะ ความจริง ของโลกและชีวิต
  มีบุญบาปลิขิต ให้เป็นไป
ไม่ใช่หนึ่งสมอง สองมือของใคร
 ตัณหาตัวร้าย ไล่ต้อนสรรพสัตว์

อหิงสา ไม่เบียดเบียนใคร
รักษาไว้ ความอดทนขันติ
ไม่สู้ไม่หนี เรื่อยไป ทำดี
ได้บารมี ปราบมาร

สัญญมะ สำรวมระวังจิต
ประคอง เป็นนิจ เอาไว้ในตน
ทุกอิริยาบถ ตั้งสติ ฝึกฝน
เกิดเป็นคน โชคดีล้น รู้จักฝึกจิต

ทมะ ข่มใจ ฝึกฝนจิต
มีสติ หยุดสนิท ในกาย
หนีโลกโลกีย์ ตัณหา อันตราย
รักษาไว้ ปัญญา คือชีวิต

อารยะชน คนประเสริฐ
ย่อมมีจิตอเลิท คบหา
อุปถัมภ์ ค้ำชู ประดุจมารดา
มีชีวิต สุขสมปราถนา ทุกประการ

;;;;;;;;;;