วันครูวิชชาธรรมกาย (จริงแค่ไหน จริงแค่ตายซิ) วันเพ็ญ ขึ้น๑๕ค่ำเดือน๑๐ วันครู วิชชาธรรมกาย หลวงปู่ฯค้นคืนมาได้ วิชชาธรรมกาย สูญหายไป กลับคืนมา

วันครูวิชชาธรรมกาย
(จริงแค่ไหน จริงแค่ตายซิ)

วันเพ็ญ ขึ้น๑๕ค่ำเดือน๑๐

วันครู วิชชาธรรมกาย

หลวงปู่ฯค้นคืนมาได้

วิชชาธรรมกาย สูญหายไป กลับคืนมา

หลังพระปรินิพพาน ๕๐๐ปี

วิชชาฯนี้สูญหายไป

มารปิดบัง แทบเป็นแทบตาย

 หลวงปู่ฯ กู้คืนมาได้ อัศจรรย์

วันครู วิชชาธรรมกาย

คุณธรรมยิ่งใหญ่ สัจจะ

ยอมตาย ไม่เลิกไม่ละ

ไม่ทิ้งสัจจะ อุดมการณ์ 

ยอมตาย อาจไม่ใช่สัจจะ
ถ้าเป็นระเบิดเวลา ร้าย
ระเบิดพลีชีพ วอดวาย
สัจจะที่ใช่ นำไปสู่ ทมะ

ทมะ ข่มใจ
ไม่ไหลไปตามอารมณ์ ที่เสีย
 ไม่สนใจโลกธรรม ลามเลีย
นิ่งเสีย มีสติอยู่ในตน

 เดินทาง สายกลาง
ทาง สร้างบารมี
เหมือนปลาว่ายทวนน้ำ ต้องขันติ
สู้ปัญหาที่มี ด้วยชีวิต

ขันตี ปรมัง ตะโปตีติกขา
ขันติจึงจะ เอาชนะ อุปสรรคได้
ไม่สู้ ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป
 ได้ชัยชนะ ด้วยบารมี

ไม่สู้ คือไม่ทำร้าย
ไม่หนี ไม่ไปไหน อยู่ในคณะ
ไม่ออกจากวัด นิ่งสงบสงัดสง่า
ทำดีเรื่อยไป ภาวนาสมาธิ

ขันติ นี้คืออดกลั้น
รู้ทัน อารมณ์
มองดูมัน ด้วยการ นิยม
ชมว่าดี มาสร้างบารมีให้
 
อารมณ์ร้าย คล้ายเก้อเขิน
เดินหนี คลี่คลาย ใจเป็นสุข
จาคะ สละอารมณ์ หายทุกข์
เกิดสุขภายใน สละได้ แม้ชีวิต

เป็นสัจจะ เต็มที่
มีอานุภาพ ศักดิ์สิทธิ์
ทำอะไร ก็สำฤทธิ์
คิดอะไร ก็สมปราถนา

คนจริง จริงแค่ตาย
หลวงปู่ฯทำได้ จึงสำเร็จและชนะ
เกิดเป็นบารมี สุขสมปราถนา
ธรรมะ ย่อมชนะอธรรม

 ;;;;;;;;;;

โลกมีอันตราย (อยู่สะบายถ้ามีธรรม) ผู้มี สัจจะ ธรรมะ อหิงสา สัญญมะ และทมะ อารยะชน คนเจริญ คบหา นี่หละ ธรรม ที่ล้ำเลิศ

 โลกมีอันตราย
(อยู่สะบายถ้ามีธรรม)

ผู้มี สัจจะ ธรรมะ อหิงสา 
 สัญญมะ และทมะ
อารยะชน คนเจริญ คบหา
นี่หละ ธรรม ที่ล้ำเลิศ

ผู้มีสัจจะ คนศักดิ์สิทธิ์
เป็นบัณฑิต ตรง จริง แท้
 ซื่อสัตย์ เด็ดขาด ไม่มีแต่
สละแม้ชีวา รักษาความดี

จริงไม่เล่น แท้ไม่เทียม หรือเก๊
 คงทน ไม่มีเก เชื่อได้
สม่ำเสมอ ตลอดปี ตลอดไป
ขยันหลาย คล้ายปลวก ก่อจอมปลวก

ธรรมะ ความจริง ของโลกและชีวิต
  มีบุญบาปลิขิต ให้เป็นไป
ไม่ใช่หนึ่งสมอง สองมือของใคร
 ตัณหาตัวร้าย ไล่ต้อนสรรพสัตว์

อหิงสา ไม่เบียดเบียนใคร
รักษาไว้ ความอดทนขันติ
ไม่สู้ไม่หนี เรื่อยไป ทำดี
ได้บารมี ปราบมาร

สัญญมะ สำรวมระวังจิต
ประคอง เป็นนิจ เอาไว้ในตน
ทุกอิริยาบถ ตั้งสติ ฝึกฝน
เกิดเป็นคน โชคดีล้น รู้จักฝึกจิต

ทมะ ข่มใจ ฝึกฝนจิต
มีสติ หยุดสนิท ในกาย
หนีโลกโลกีย์ ตัณหา อันตราย
รักษาไว้ ปัญญา คือชีวิต

อารยะชน คนประเสริฐ
ย่อมมีจิตอเลิท คบหา
อุปถัมภ์ ค้ำชู ประดุจมารดา
มีชีวิต สุขสมปราถนา ทุกประการ

;;;;;;;;;;

ฆราวาส (ศักดิ์สิทธิ์) ฆราวาส ก็ศักดิ์สิทธิ์ได้ ไม่ใช่แต่พระ แต่ต้องมีสัจจะ จริงจัง จริงใจ จริงแท้ ซื่อ ตรง แท้ จึงใช่แน่ ศักดิ์สิทธิ์แท้ แม้เป็นฆราวาส

 ฆราวาส
(ศักดิ์สิทธิ์)

สังคมอยู่เย็น สามัคคีร่วมเป็นร่วมตาย

ที่สำคัญหลาย ต้องมีฆราวาสศักดิ์สิทธิ์

เป็นศูนย์รวมใจ ฝักใฝ่ธรรมเป็นชีวิต

เป็นกัลยาณมิตร พาหมู่คณะเข้าวัด ปฏิบัติธรรม

ฆราวาส ก็ศักดิ์สิทธิ์ได้ ไม่ใช่แต่พระ

แต่ต้องมีสัจจะ จริงจัง จริงใจ จริงแท้

ซื่อ ตรง แท้ จึงใช่แน่

ศักดิ์สิทธิ์แท้ แม้เป็นฆราวาส

จริงจังในการงาน ด้วยการมี อิทธิบาท๔

งานสำเร็จอย่างดี อย่างมิน่าเชื่อ

มีฉันทะวิริยะจิตตะ ไม่มีเบื่อ

อย่าเหลือเชื่อ วิมังสา ผลออกมา อย่างน่าอัศจรรย์

จริงใจ ไม่น่าไหว้ หลังหลอก

ไม่กลับกลอก ปากปราศัย ใจเชือดคอ

มีใจใส สว่างไสว หน้านวลละออ

คนจริงใจ จะสวยหล่อ ผิวพรรณงาม

จริงแท้ มิแปลผัน แม้วันเวลาเปลี่ยน

คงที่ไม่หันเหียน เปลี่ยนแปลง

เป็นของแท้ของจริง ไม่ปรุงแต่ง

แข็งแกร่ง..คงทน คนเหล็กไหล

สัจจะแท้ ที่แน่ๆ ให้ดูที่ ทมะ

คนแท้มีสัจจะ เป็นบัณฑิตา รักการฝึกตน

ฝึกใจ ฝึกสติสัมปชัญญะ ฝึกฝน

รักการฝึกตน คนฝึกใจ

สัจจะยิ่งแท้ ยิ่งแน่ ดูที่ขันติ

ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป

ไม่สู้ ไม่ว่าร้าย ไม่ทำร้าย แม้ชีพวาย

ไม่หนีหาย รักษาตนให้บริสุทธิ์ ประดุจมารดา

ทำดีเรื่อยไป ได้ปรมัตถบารมี

เป็นคนศักดิ์สิทธิ์ มีฤทธี มารตลึง

สัจจะที่สุด คือจาคะ มหาชนได้พึ่ง

เป็นผู้ซึ่ง เป็นหลักชัย ให้สังคม

จาคะ กิเลสหลุด ผ่องผุดสว่างไสว

เป็นมนุษย์ ที่คล้าย เทวดา

มีวาจาสิทธิ์ มีฤทธา

มหาชน กราบไหว้บูชา..ไท้ ไว้เหนือเศียร

;;;;;;;;;;

ยอดคน (เปี่ยมล้นปีติ ด้วยมีฆราวาสธรรม):: ความสามารถแท้ ไม่มีข้อแม้ เงื่อนไข เข้ากับทุกคนได้ วางตนไว้ พอเหมาะ ไม่ใช่เข้าไปชวนทะเลาะ วางตนให้พอเหมาะ พอดี เป็นที่รัก

ยอดคน
(เปี่ยมล้นปีติ ด้วยมีฆราวาสธรรม)

ความสามารถแท้ ไม่มีข้อแม้ เงื่อนไข

เข้ากับทุกคนได้ วางตนไว้ พอเหมาะ
ไม่ใช่เข้าไปชวนทะเลาะ
วางตนให้พอเหมาะ พอดี เป็นที่รัก

เป็นที่รักใคร่ อยู่ในใจของทุกคน

ตั้งตนดังญาติสนิท เป็นมิ่งมิตร มหาชน

เปรมปรี มีสุขล้น
พ้นทุกข์ภัย ด้วยใจ เมตตา

คนทรนงโอหัง เป็นอย่าง อาหารดิบ

ไม่มีใครหยิบ เพราะมันดิบ กินไม่ได้

ไม่ได้อบรม บ่มกิริยา ไม่เข้ากับใคร

ฉลาดอย่างไร เก่งแค่ไหน ก็ไปไม่รอด

เข้ากับคนได้ดี ด้วยมีฆราวาสธรรม

มีสัจจะนำ ตามด้วย ทมะ

ขันติต่อ สุดท้ายก็ จาคะ

สี่คุณธรรมนี่หนา เป็นมรรคาของ ยอดคน

สัจจะคือจริง จริงจัง จริงใจ จริงแท้
จริงจัง ไม่เหลาะแหละ เสร็จแน่ งาน
จริงใจ ไม่คิดร้าย เพื่อนตาย แม่นมั่น
จริงแท้ ตลอดกาล ปานทองคำ 

สัจจะแท้ ได้แก่ ทมะ

ฝึกตนตลอดเวลา ข่มแล้วข่ม
ด้วยเห็นภัยในวัฏฏะ ไม่อาจจะตามอารมณ์
เป็นบัณฑิต ผู้นิยม การฝึกตน

ฝึกตนได้แค่ไหน ดูได้ที่ ขันติหรืออดกลั้น
ไม่ล้างผลาญ ไม่เบียดเบียน ผู้ใด
ว่าร้ายทำร้ายไม่มี สติใช้

สุขุมเยือกเย็นเข้าไว้ เช่นเสาเขื่อน 

 จริงใจต่อคน มีความอดทน ขันติ

ทำงานใหญ่ได้ดี ไม่มี ปัญหา

ยอดคน จริงใจ ได้แก่ จาคะ

มีเมตตากรุณา เสียสละ อย่างกะ พ่อแม่

;;;;;;;;;;

ยอมคน (ชนะตน ชนะโลก):: ยอมคน ทนสร้างบารมี ทำความดีนี้ ต้องมีหมู่คณะ พึ่งมหาปูชนียาจารย์ ท่านนำพา ติดตามหมู่คณะ สู่สุดธรรม

ยอมคน
(ชนะตน ชนะโลก)

ยอมคน ทนสร้างบารมี

ทำความดีนี้ ต้องมีหมู่คณะ

พึ่งมหาปูชนียาจารย์ ท่านนำพา

ติดตามหมู่คณะ สู่สุดธรรม

ยอมคน ยอมทน ไม่ใช่ยอมแพ้
ยอมคนแท้ คือไม่ยอมหัก รักษาไมตรี
รอโอกาสดี
ไม่ตัดไมตรี พร้อมที่จะให้อภัย

คนไม่ยอมคน เข้าคนไม่ได้
ซังกะตาย อยู่คนเดียว
เหมือนสัตว์ พลัดฝูง เปล่าเปลี่ยว
หัวเดียว กระเทียมลีบ

ยอมคนแท้ ได้แก่คนเข้าวัด
สร้างบารมีมิขาด ต้องที่วัดเท่านั้น
บารมีสิบทรรศ แน่นขนัด จงรู้กัน
รีบผายผัน เข้าวัดกันเถิด

การเผยแผ่ศาสนา คือสร้างบารมีทางตรง
ไม่ใช่ทางโค้ง ทางเชื่อมโยง กามคุณ
เป็นทางบริสุทธิ์ หลุดจากความหมกมุ่น
ทางเกื้อการุณหมู่ญาติ ทางพิฆาตมาร

ยอมคนนี้มีสอง ลองคิดตาม
หนึ่ง ยอมตน ทนอยู่กับหมู่คณะ สร้างบารมี
สอง ยอมตน เพื่อรักษาคน ไม่ให้หนี
รักษาสามัคคี ในหมู่คณะ

ยอมคนเลิศล้ำ คำของยายฯ

วัดพระธรรมกาย ยิ่งใหญ่ ด้วยยายฯทนคน

ทนคน คือการเอาชนะตน

ชนะตนได้ ชนะใครๆทั้งโลก

เราเหมือนลูกแกะน้อย กระจ้อยกระจิ๊ดริด

อย่าคิดออกจากฝูง

สุนักป่า หิวตาลาย หมายมุ่ง

ลูกแกะหลงฝูง ที่ประมาท

หลวงปู่ฯ กอบกู้ธาตุธรรม 

เราติดตาม ท่านนำสร้างบารมี

เผยแผ่ศาสนา สู่มหาประชาชี

ไม่สู้ไม่หนี ทำดีเรื่อยไป

ยอมคน ทนคนอื่นได้

สำคัญหลาย รักษาไว้ หมู่คณะ

เราเป็นกัลยาณมิตร คิดกอบกู้ ศรัทธา

ชาวประชาทั้งหลาย ล้วนใช่ญาติกา ของเรา

คุณธรรมสัจจะ เอาออกมาใช้

จริงจังจริงใจ จริงแท้ แม้ชีวิต

เป็นทองคำแท้ มิแปลเปลี่ยน แม้นิด

สุดชีวิตทมะ ประพฤติธรรม

ประพฤติธรรม เลิศล้ำ ใจปีติ

เกิดขันติ อดทนอดกลั้น

ทนคน ทนหมู่คณะ พาฝ่าฟัน

สู่ฝัน อันยิ่งใหญ่ สุดธรรม

ทนคน ทนใด้ ทำใจจาคะ

ใจกว้างเสียสละ ให้อภัย

หนักนิดเบาหน่อย ยิ้มได้

ได้บารมีหลาย พาหมู่คณะ สร้างบารมี

;;;;;;;;;;