วันพุธที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2567

ละกามวิตก (ขจัดทุกข์โศกให้ชีวิต) ไม่ควรทำบาป ด้วยกายวาจาใจ ทำให้ อาลัย ในโลก ควรมีสติสัมปชัญญะ ละกามวิตก ขจัดทุกข์โศก ให้ชีวิต

 ละกามวิตก
(ขจัดทุกข์โศกให้ชีวิต)

ไม่ควรทำบาป ด้วยกายวาจาใจ
ทำให้ อาลัย ในโลก
ควรมีสติสัมปชัญญะ ละกามวิตก
ขจัดทุกข์โศก ให้ชีวิต

ท่านทั้งหลาย จงเดินตามทาง
ที่สร่าง ความเมา
 ละวัฏฏสงสาร ความโศกเศร้า
และเข้าทางธรรม ด้วยความเคารพ
 
ละมานะทิฏฐิ มีใจตั้งมั่นในตน
 เป็นคน หลุดพ้นในที่ทั้งปวง
อยู่ในป่า ก็ไม่ประมาท หายห่วง
ย่อมล่วง วัฏฏสงสาร

บุคคลไม่ควร กล่าวคำเท็จ
ปฏิเสธ เสน่หา ในรูปโฉม
ตระหนักรู้มานะ ว่าเป็นโคลนตม
เลิกล้มความประพฤติ ผลุนผลัน

ผู้ที่มี มานะ ถือตน
เป็นคน มีสังขาร เศร้าหมอง
มีลาภสักการะ พาลำพอง
 คึกคะนอง ย่ำยีสติ

 
ผู้ใดมีสัตย์ มีธรรม
  ใจไม่ดำ ข่มใจ ไม่เบียดเบียน
  มีปัญญา หมดมลทิน เป็นดังเซียน
 ขอเรียน เรียกท่านว่า เถระ
 บัณฑิตรู้ว่า ชรามรณะ คือทุกข์
 กำหนดรู้สนุก อันปุถุชนอาศัย
มีสติเพ่งพินิจอยู่ เรื่อยไป
เกิดปีติใจ ที่ใครยากประสพ

;;;;;;;;;;

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น