ผู้บำเพ็ญทาน (ท่านมีบ่อสมบัติ) การทำทาน ปานว่าขุดบ่อน้ำ แน่ล้ำ มีน้ำ อยู่ใต้ดิน ขุดดินทิ้งไปๆ จนถึงถิ่น น้ำใต้ดิน ไหลมา

 ผู้บำเพ็ญทาน
(ท่านมีบ่อสมบัติ)

การทำทาน ปานว่าขุดบ่อน้ำ

แน่ล้ำ มีน้ำ อยู่ใต้ดิน

ขุดดินทิ้งไปๆ จนถึงถิ่น

น้ำใต้ดิน ไหลมา

 
การทำทาน ขจัตระหนี่

มีบุญไหลลี่ เข้ามา

บุญเป็นอริยทรัพย์ หรือบ่อทรัพย์นั่นหละ

การทำทาน การหาทรัพย์ โดยตรง

ทรัพย์ เกิดจากบุญในอดีต

เมื่อถึงขีด ถึงคราว

ไม่ใช่ หนึ่งสมองสองมือ ของเจ้า

ด้วยบุญเก่า เจ้าจึงได้มา

ทำชั่วได้ทรัพย์ คนบาปหนา

นั่นหละ เจ้ากินบุญเก่า

จะกินผลไม้ แต่เจ้าขโมยเอา

คนโง่เขลา ขาดความอดทน

การหากินสุจริต สัมมาอาชีวะ

จงรู้ว่า ได้บุญนัก

แต่การบำเพ็ญทาน ต้องรู้จัก

เป็นหลัก เป็นประธาน สัมมาอาชีวะ

ดังนั้น ผู้บำเพ็ญทาน มีบ่อสมบัติ

มีทรัพย์ไม่ขาด ไม่มีหมด

ยังติดตาม คอยอุปถัมภ์ ไม่ละลด

ทุกชาติภพ ที่เกิด

น้ำใต้ดิน คือบุญวาสนา

ที่สั่งสมมา แต่อดีต

การทำทาน ปานมีบ่อเนรมิต

ทรัพย์สุจริต มีมาเอง อจินไตย

;;;;;;;;;;