ลูกเอ๋ย
ขุมทรัพย์ใหญ่อยู่ปลายเท้า
มารดาบิดา
มีคุณาจริงหรือไม่
เมื่อสิ่งที่เรามีเราได้
ลัวนใช้ บุญของเรา
ล้วนเป็นบุญ ของเราทั้งนั้น
จัดสรรเอง
เราเป็นคนเก่ง คนเฮง
เราทำเอง ไม่ใช่ใครอื่น ใช่ไหม
พ่อแม่มีคุณ
อบอุ่นอก
เราเหมือนลูกนก
ซุกอกพ่อแม่
คนกตัญญู รู้คุณท่านแท้
คิดถึงพ่อแม่แล้วอุ่นใจ
เป็นเรื่องอจินไตย
ความปีติใจ นี่แหละใช่ ขุมทรัพย์
ปีติเป็นภักษา
อาหารทิพย์ ของเทวดา
บันดาลให้สมปราถนา
ได้ทุกอย่างมาง่ายๆ
การบำรุงบิดามารดา
จึงเป็นมหาบุญใหญ่
เป็นสมบัติอจินไตย
อยู่ที่ปลายเท้าท่าน
อีกอย่าง การเป็นพ่อแม่ลูก
มีบุญผูก พัน
มีใจตรงกัน
ได้อธิษฐาน เอาไว้
แม่เมตตา
ลูกกตัญญุตา ผูกใจ
ทั้งสองจึงได้
ดังปราถนาเอาไว้ เป็นพ่อแม่ลูก
อะไรที่ได้
ใช่ เพราะบุญเรา
เป็นบุญอธิษฐาน ของเจ้า
อย่างไรเล่า ลูกเอ๋ย
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น