ที่สุดบุญ
(ความหมายของอุเบกขา)
(ความหมายของอุเบกขา)
หยุด แล้วจึงปล่อยได้
เป็นความหมาย อุเบกขา
ใจของเรา ยากนักหนา
ถ้า มันคุ้น
เป็นสันดาน ยากกระเทาะ
เว้นเฉพาะ บุญ
หยุดที่ศูนย์ฯ
เป็นแหล่งบุญ พระนิพพาน
หยุด คือใจหยุด
เป็นที่สุดบุญ
สิ่งที่คุ้น
แตกเป็นจุน หลุดลอย
ใจจึงเคลื่อนเข้าไป
ดีชั่วทั้งหลาย ปล่อย
ไม่หยุดไม่ปล่อย
ไม่ลอย เข้าไป
ใจจะหยุดได้
ต้องคลาย สิ่งภายนอก
คลายสิ่งหลอก
สิ่งภายนอก กามคุณ
คลายด้วยการให้
ยิ่งใหญ่ บำเพ็ญบุญ
ทางการุณ
ทางบุญ ทางอริยะ
กามสุขัลลิกานุโยค
ชุ่มโชก ด้วยกาม
พระท่านห้าม ไม่ให้ไป
มีหลุมทรายดูด
ใครหลงเข้าไป
ยากหลาย ที่จะหลุด
องค์พระพุทธฯ
ทรงห้ามไว้ อย่าไปๆ
ทางสายนี้
มีวจี ไพเราะ
เกี่ยวใจ เกาะ
เพราะประมาท ขาดสติ
ตายซ้ำซาก
กระดูกกองสูงมาก เกินคีรี
เสียน้ำตา มากกว่าวารี
มหานที สีทันดร
ทางสายกามคุณ
แสนวุ่นวาย
ตะเกียกตะกาย
แสวงหา กามคุณ
ได้สมใจแล้ว
ยังไม่แคล้ว วุ่น
ยังรอลุ้น เอาของใหม่
ที่ไฉไล กว่าเดิม
อัตตกิลมถานุโยค ทรมานตน
ให้พ้นกาม
สุดโต่งสายที่สาม
ไม่ได้ความ เสียเวลา
พระพุทธองค์
ทรงลองมาแล้ว จึงละ
แล้วหันมา
ทางอริยะ ทางบุญ
;;;;;;;;;;
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น